Tweezijdigheid bij Luther

„Kennisname van Luthers opvatting over heiliging en rechtvaardiging werkt heilzaam tegen allerlei onevenwichtigheid. Calvijns eenheid van rechtvaardiging en heiliging biedt een goed tegenwicht aan de moderne normloosheid en wetteloosheid.” Dat zei dr. A. de Reuver in oktober vorig jaar in een lezing voor de studentenvereniging PFSAR van de Theologische Universiteit Apeldoorn.

Dr. De Reuver wees op de tweezijdigheid bij Luther. Niet alleen rechtvaardigt God een mens, maar omgekeerd rechtvaardigt de mens ook God als hij Gods oordeel aanvaardt en Hem in Zijn aanklacht bijvalt. Luther, maar ook Calvijn, ziet een nauwe samenhang tussen zelfveroordeling en vrijspraak. In die zelfveroordeling is het pleiten op Gods genade echter niet afwezig. De voorstelling als zou een zondaar in het gericht niets meer wensen, is volgens dr. De Reuver onreformatorisch. Bij de reformatoren wordt altijd het pleiten op Gods genade en beloften als de kern van ware verootmoediging gezien.

Hoewel bij Luther zowel de rechtvaardiging als de heiliging een door God toegerekend en gegeven geschenk is, heeft de reformator beslist oog gehad voor de vruchtgevolgen van het geloof, stelde dr. De Reuver. Ook bij Luther is het geloof nooit zonder vruchten.