Monday 7 November 2011

Hashem השם, Hebreeuws voor "de Naam"

In judaïsme is de naam van God meer dan een onderscheidende titel; het vertegenwoordigt het Joodse ontstaan van de goddelijke natuur en van de verhouding van God naar de Joodse mensen en naar de wereld.

Om de heiligheid van de naam en titels van God te demonstreren en als een middel om respect en ontzag te tonen voor hen, behandelden de kopiisten van heilige teksten hen met absolute onschendbaarheid wanneer zij deze uitschreven of wanneer zij over die God Zijn Naam of titels spraken.

De verschillende titels voor God in judaïsme vertegenwoordigen God zoals Hij gekend is door zijn eigen openbaringen via de profeten en Schrift stellers evenals door de goddelijke aspecten die zijn toegeschreven aan Hem.

Het probleem met veel mensen is dat zij titels met een naam verwarren. Velen nemen een titel als naam terwijl er slecht één werkelijk Naam is. Voor die ene Naam staat in de Heilige Geschriften het Tetragammaton opgetekend YHWH  welk het enige gepaste symbool is voor de "naam van God" in de Tanakh, in de zin dat Abraham of Sarah eigennamen zijn waardoor u een persoon noemt. Zo ook heeft de enige Ware God een Naam die Hij zelf kenbaar heeft gemaakt.

File:Tetragrammaton benediction.png

יברכך יהוה וישמרך

יאר יהוה פניו אליך ויחנך

ישא יהוה פניו אליך וישם לך שלום



Terwijl woorden zoals Elohim (god of autoriteit), El (Machtige één), Shaddai (Almachtige), Adonai (beheerser, meester), Elyon (de Meest Hoge, de Allerhoogste), Avinu (onze vader), enz. niet namen zijn maar titels, die verschillende aspecten van YHWH naar voren halen en de verschillende rollen aanhalen die God heeft. Dit is gelijkaardig naar hoe iemand "vader", "echtgenoot", "broer", "zoon" kan genoemd worden, enz., maar hun persoonlijke naam is de enige die correct als hun eigenlijke aanwijzing kan geïdentificeerd worden.

In de Tanakh is YHWH Jehovah (Yahweh) de persoonlijke naam van de God van Israël, terwijl andere "namen" titels zijn die zijn toegeschreven naar God.

Doorheen de jaren is er de gewoonte gekomen om over God als de meester of heer te spreken, waarvoor in de Rooms katholische Kerk in de 4° Eeuw overeengekomen werd met de plaatselijke heersers om een gelijkenis op te stellen met de toen voornaamste god "Heer" zoals Baal ook werd genoemd. In het Judaisme verkoos men het woord "Meester" of het Hebreesuwe woord voor "Heer" Hashem boven het woord voor "Baal" "Lord" in het Engels "Heer" in het Nederlands. Daarom zou men nu nog steeds beter het woord "Meester" "Hashem" gebruiken in plaats van "Heer" te zeggen wat verwijst naar de afgod Baal.

Halakha vereist dat secundaire regels worden geplaatst rond de voornaamste wet, om zo de kans te verminderen dat de hoofdwet gebroken zal worden. Aldus is het zo een gemeenschappelijk Joods gebruik om het gebruik van de woord Adonai enkel te beperken tot het gebed.

In gesprek zullen vele Joodse mensen, zelfs wanneer zij geen Hebreeuws spreken, God "HaShem" noemen, die Hebreeuwse term voor "de Naam" is (opgetekend in Leviticus 24:11).

“ En daar de zoon van de Israëlietische de Naam verwenste en vervloekte, bracht men hem tot Moses. Zijn moeder heette Sjelomit, en was de dochter van Dibri uit de stam van Dan.” (Leviticus 24:11 Canis) "En de zoon van de Israëlische vrouw lasterde de Naam (Hashem) en vervloekte. Daarom brachten zij hem naar Mosheh. Nu was de naam van zijn moeder Shelomith de dochter van Dibri van de stam van Dan." (Leviticus 24:11 De Geschriften)



Vele Joden verlengen dit verbod naar sommige van de andere hier onder genoemde titels

Adonai (אֲדֹנָי) afkomstig van adon "landheer, eigenaar", Ehyeh-Asher-Ehyeh אהיה אשר אהיה (Ik ben die ik ben), El  אל  (godheid/goddelijkheid), Elah  אֵלָה (Ontzagwekkende),

Eloah אלוהּ ("een god", tegengesteld aan Allah betekenende "De God" en in het Aramees (Elaha)),

Elohim  אלהים ("Hij is de Kracht (enkelvoudig) over krachten (meervoudig)")Om die reden halen de Trinitarians meestal duidelijk de meervoudigheid van elohim aan als bewijs voor hun doctrine van de Heilige Drievuldigheid of Drie-eenheid (Trinity). Dat was een traditionele positie maar er zijn ook enkele moderne Christelijke  theologien die het een exegetische dwaling noemen

`Elyon עליון ("opperste"),

Roi (El Roi) “ziende". Tot Hagar openbaarde God zichzelf als “De God die ziet".


Shaddai [ El Shaddai was de "god van Shaddai"] (een late Brons tijd Amorite stad aan de oevers van de Euphrates rivier, in noord Syria.)


Shekhinah שכינה "Sakina سكينة" ( presence or manifestation of God which has descended to "dwell" among humanity)


Yah,  YHWH Tzevaot (tzevaot or sabaoth: "gastheer", "optredende" or "legers", Hebrew: צבאות)


HaMakom המקום ("De Omnipresent" "Allomtegenwoordige" (letterlijk, De Ruimte)


Zo zullen Joden ook bijkomende geluiden toevoegen om de uitspraak van een naam te veranderen wanneer zij deze buiten een liturgische context gebruiken. Zo zullen zij de de "h" met een "k" vervangen in titels of namen van God zoals "kel" en "elokim".

Terwijl andere namen of beter titels van God in judaïsme algemeen beperkt worden in een liturgische context te gebruiken, is HaShem in meer ongedwongen omstandigheden gebruikt.
HaShem wordt door Orthodoxe Joden gebruikt om te vermijden Adonai buiten een rituele context te zeggen. Bijvoorbeeld wanneer sommige Orthodoxe Joden audioopnamen van gebeddiensten maken, vervangen zij algemeen HaShem voor Adonai; enkele anderen gebruiken Amonai . [Lees hier over meer in Stanley S. Seidner, "HaShem: Uses through the Ages". Unpublished paper, Rabbinical Society Seminar, Los Angeles, CA, 1987.] Bij sommige gelegenheden, zijn gelijkaardige geluiden voor authenticiteit gebruikt, als in de film Ushpizin , waar overal Abonai Elokenu [sic] is gebruikt.

No comments:

Post a Comment