Showing posts with label prediken. Show all posts
Showing posts with label prediken. Show all posts

Tuesday 22 September 2015

Zendingsdag HHK: Predikant is als een soldaat

Zendingsdag HHK: Predikant is als een soldaat -  Kinderen op het podium bij de HHK-zendingsdag. beeld RD, Anton Dommerholt
 
Kinderen op het podium bij de HHK-zendingsdag. beeld RD, Anton Dommerholt 
 
„Waarom door streken, dorpen en steden rondreizen om het Evangelie te preken?” zo vroeg de Malawiaanse predikant ds. N. K. Banda zaterdag op de zendingsdag van de Hersteld Hervormde kerk. „Wel, eenvoudig omdat Jezus Christus daartoe de opdracht gaf en Zelf het voorbeeld gaf.”
Ds. Banda uit Malawi sprak zaterdag op de zendingsdag van de Hersteld Hervormde Kerk (HHK), die als thema had ”Geroepen tot getuigen” en waar meer dan 1000 belangstellenden waren. Twee voorgangers uit Malawi waren aanwezig:...

Dit artikel bestaat uit 682 woorden. U kunt het volledige artikel lezen en bekijken met uw DigibronPlus abonnement

Saturday 8 October 2011

Not all ability to preach

"It is the duty of every Christian man to preach the gospel.
But all have not the ability.
Those who know so little about the cause they profess to love that they cannot open their mouths to plead for it, and who from natural incompetency are incapable of doing so, are bound by Christian virtue to minister of their substance to those who can."
John Thomas

Monday 9 May 2011

Intenties van de ecclesia

Een verkorte Engelse versie is beschikbaar / English shortened version: Intentions of an Ecclesia

Jezus werd als Redder naar de aarde gestuurd om het Koninkrijk van God tot leven te brengen. Al is hij aan een paal ter dood gebracht is hij terug levend gemaakt door diezelfde Vader die er voor gezorgd had dat hij hier was. Dankzij God de Vader is de zoon nu nog ter beschikking om ons te sturen.

"Indien een man in mij blijft, blijf ik in hem, en zal hij veel vruchten dragen" (Johannes 15:5). zegt Jezus naar zijn toehoorders, en "wie wil horen, hore" "wie zien wil, zijn ogen worden geopend". Hiermede is de hoofdvraag gesteld of wij wel willen horen en zien.

In het verleden zijn er reeds aangesteld over volken en over koninkrijken, om ze uit te rukken en af te breken, om ze te vernielen en te verwoesten, om ze op te bouwen en te planten. (Jeremia 1:10)
Doorheen de geschiedenis kunnen wij regelmatig herlevingsmomenten in het Christendom waarnemen. Momenten van verdraaiing, revolte, afbraak, wederopbouw en herleving.

In de 19de eeuw was er nogmaals een herleving van mensen die ernstig het Woord van God wensten te onderzoeken en Dit Woord opvolgen en niet zozeer op het woord van mensen blijven voortborduren.
Ook Dr. Thomas was zulk een onderzoeker van de Bijbel die ook zijn oor te luisteren legde bij ander Bijbelonderzoekers. Maar ook omgekeerd waren er mensen die meer over de Waarheid wensten te weten komen en luisterden naar Dr. Thomas en zijn volgelingen.
Algemeen kwam het er op neer dat zij echte volgelingen wensten te worden van een man die zo vele honderden jaren voor hen had geleefd. Zij waren er van overtuigd dat die Jood een Boodschapper van God was welke die Beloofde Redder was waarover zovelen voor hem al hadden over gesproken. Jaren op voorhand was hij aangekondigd en nu had de wereld hem kunnen zien en horen.

Wij kunnen hem niet meer ontmoeten.Wij zullen in hem moeten geloven zonder hem te zien of persoonlijk te horen. Want horen spreken kunnen wij in zekere zin wel, doordat datgene wat hij gezegd heeft is opgetekend geworden door verscheidene schrijvers. Die geschriften kunnen wij lezen en ter harte nemen.

Indien wij die optekeningen ter harte willen nemen en met een juiste gezindheid of hartetoestand lezen zullen wij ook voldoende inzicht krijgen om onze volgende stappen te zetten.

Aan het begin van onze huidige tijdrekening was die arbeiderszoon Jezus een veel besproken figuur die in opspraak kwam. Het liep zelfs zodanig de spuigaten uit dat hij als een zware crimineel ter dood werd gebracht.
Voor die Jezus van Nazareth de dood vond had hij vele gelegenheden gevonden om onder het volk te komen en met zeer velen te praten. Met zijn aanhangers kwam hij samen in de open natuur en durfde ook discussies aangaan met tegenstanders in synagoges.

In de eerste eeuw van onze tijdrekening was er geen formeel lidmaatschap van een Jezusgenootshap of een soort Jezuskerk. Als Jood beleed Jezus trouwens zijn godsdienst in de synagoge. Zijn aanhangers volgden hem en op andere tijdstippen kwamen zij ook bijeen met volgelingen van hem. Deze bijeenkomsten gebeurden onafhankelijk van elkaar en met slechts een liefde-verplichting naar God die de mensen samen bracht en naar elkaar die wensten samen bijeen te komen.
Het doel van diegenen die samen kwamen was elkaar te laten aanvoelen hoe zij ook in bewondering stonden voor die ene man die er in sloeg zuiver te blijven, getrouw aan God, zichzelf opzij durfde te zetten voor anderen. Zij wilden Jezus volgen en wensten gelovigen te worden; alsook wilden zij gelijkgestemde geesten ontmoeten. De begeesterden vonden het fijn om andere gelijkgezinden te ontmoeten en stelden dan ook alles in het werk om meerdere gelegenheden te hebben om elkaar te ontmoeten.

Het gebeurde wel dat er op die bijeenkomsten eerste leerlingen of apostels van Jezus bij waren, maar dat hoefde niet altijd zo te zijn. Onderling kwamen zij ook bijeen in elkaars huizen of tuinen. Soms waren ouderen aanwezig, vaak niet. De samenkomende werden aanschouwd als "de kerk" en sloeg niet op een specifiek gebouw maar op de aanhangers van Jezus die bezig waren met het bijeenkomen en het verkondigen.

Het Griekse woord voor "kerk" is "ekklesia" welk eenvoudig die verwijst naar die vergadering, meeting of  naar diegenen die "werden uitgeroepen". "Kerk" was een onreligieus woord. Het verwees slechts naar een groep van mensen. In dit geval de groep van mensen die aanhangers van Jezus waren.

In enkele van onze artikelen zult u kunnen vinden dat "Kerk" geen organisatie is, gebouw, of een ontmoeting van enigerlei soorten. In de echte zin van het woord zou het woord gewoon een groep van mensen moeten beduiden die Christus volgen. Toen Jezus zei "ik zal mijn kerk  bouwen" had hij het niet over een letterlijk gebouw dat hij ging oprichten, maar over een gemeenschap die hij zou vormen en ondersteunen.

De te bouwen "Kerk" betekende eenvoudig dat hij een uitgeroepen groep  of menigte of genootschap of vergadering ging vormen.

Taal is een gegeven dat in tijd verandert. Een levend iets zijn moeten wij ons bewust zijn van hoe dat veranderde en soms kan het ook hulpzaam zijn om te weten waardoor het veranderde.
Het woord "Kerk" kon ook niet ontsnappen aan de wispelturigheid van het volk en haar taal.
Vandaag heeft men meerder betekenissen voor het woord "kerk" terwijl wij toch moeten vaststellen dat de meeste mensen toch in eerste instantie danken aan een kerkgebouw, in tweede instantie aan de Rooms Katholieke Kerk, in derde instantie aan de instelling van de Katholieke Kerk en eigenlijk vergeten velen te denken aan de geloofsgemeenschap van die mogelijke 'kerken'.

Daarom komt het er echt op aan dat wij de mensen leren inzien dat 'kerk' veel meer omhelst dan een kerkgebouw of één bepaalde denominatie van het Christendom. Wij moeten hen tonen dat het meer dan slechts een betekenis heeft dan zij willen selecteren. Want uiteindelijk heeft het ook te maken met een wil tot keuze maken. Het al of niet willen inzien van iets.

Het is heel behulpzaam om "kerk" duidelijk te definiëren. Een ecclesia moet het als één van haar taken zien om dat op te klaren. Wij kunnen ook het woord genootschap of bijeenkomst of broeders of heiligen of volgelingen gebruiken.

De volgelingen van Christus en hun aanhangers kwamen samen om God in hun midden te voelen en samen die ervaring te delen, en dat is wat wij nog steeds vandaag moeten doen. Zij zaten niet achterover om enkel maar te luisteren naar iemand die daar wat stond te verkondigen. Zij wachtten niet op een dominee om hen een preek te geven van op de kansel, of voor een muziekleider om hen een lied te laten zingen of slechts voor ouderlingen om te bidden. Zij kwamen samen om van de aanwezigheid van elkaar te genieten en om aan een vergadering deel te nemen om de Heer te loven. Zij wisten hoe Jezus overal rond ging (het gebroken-hart genas, gevangenen bevrijdde, de aanvaarding van God verkondigde, enz.) om te verkondigen en de realiteit, liefde en macht van het Koninkrijk te demonstreren. Diegenen die lief en leed met elkaar wensten te delen in de naam van Jezus Christus waren bewust met welke soort taak hun Hoofdleraar hen gelast had.

Jezus nam de Gospel naar de straten en vertelde iedereen uit te gaan in de wereld en het Goed Nieuws te verspreiden.

Om dat nieuws kenbaar te kunnen maken moeten wij dit zeker niet "binnenkamers" houden. Dat Goede Nieuws moet niet enkel tot een bepaald gebouw beperkt blijven. Wij moeten het woord naar buiten brengen. Dit betekent dat kerk, in de eerste plaats een overgang moet zijn van een "kom zien" plaats naar een "ga en wees met de verlorenen" beweging. Wij moeten gaan waar mensen reeds uit en hangen bereid zijn gesprekken aan te gaan met hen over de geweldige liefde van ons leven.

Om het Goede Nieuws te verspreiden moeten wij uit gaan naar diegenen die het nog niet kennen. Als gemeenschap moeten wij de ongelovigen tonen dat wij een gemeenschap van gelovigen zijn met een opmerkelijke hoop. Wij kunnen hen gewaar laten worden dat wij een levende gemeenschap zijn die ook van deze tijd kan zijn, maar welbepaalde prioriteiten voorop stelt.
Zij die samen komen en aldus 'kerk' vormen moeten als ecclesia hun doelstellingen kenbaar maken. zij moeten duidelijk maken dat zij slechts samen komen om hun leven met elkaar te delen, de Vader te vereren en te loven. Hun bijeenkomst moet naar de buitenwereld toe ook een teken van verbondenheid zijn en de onderlinge eenheid tonen van ware volgelingen van Jezus Christus die er van genieten om als broeders en zusters bijeen te komen.

Zo voor bijeenkomsten, wanneer de alle Mensen van God in een plaats bijeenkomen is het voor een tijd waar "alle dingen worden gedaan om elkaar op te bouwen " of "om de kerk te versterken" (1 Korinthiërs 14:26).
Al de verscheidene kerkbijeenkomsten zijn voor het Lichaam van Christus, "om elkander tot liefde en goede daden aan te sporen" (Hebreeën 10:24-25) en in nauw contact te brengen met onze Verrezen heer Jezus Christus. Die bijeenkomsten zijn (bijbels) geen tijd van openbaar spektakel waarbij er slechts één of enkelen voor de bezoekers en leden het woord en handelingen verrichten. Het was en hoort een tijd te zijn, waarbij alle aanwezigen hun liefde voor God kunnen uiten en zich kunnen richten op die relatie met God en op de verhoudingen met anderen en op de verdieping in het Woord.

Een meeting voor broeders en zusters in Christus kunnen overal plaats hebben waar andere mensen zijn. Zo kunt u samen komen in kroegen, winkelcentra, restaurants, parken, vergaderzalen. U zou kunnen zeggen dat wij kerk nodig hebben waar reeds mensen uit hangen. Daar waar de mensen zijn moet de kerk komen. Wij hebben een kerk nodig in ieder winkelcentrum, iedere Carrefour, Bijkorf, Sainsbury of Tesco. Kerken kunnen daar gaan waar de mensen zijn. Kerken kunnen snel beginnen en vlug overal reproduceren. Op deze manier wordt de kerk wat het hoort te beteken: een "gangbare" beweging.

De homosapiens is niet gecreëerd om op zijn eigen te zijn. Mensen werden ontworpen om elkaar nodig te hebben en om op elkaar te kunnen vertrouwen. Mensen werden ontworpen om van elkaar te leren en te groeien door de liefhebbende wisselwerking met andere mensen.

Dat zou ook de intentie van het bijeenkomen moeten zijn: samen zijnd onder de vleugels van Christus Jezus. Samenkomend met mensen met een zelfde voorkeur om in een liefhebbende verhouding met andere gelovigen zich te vinden en elkaar de gelegenheid te geven om op een andere wijze te beginnen te leven en om een nieuwe bevrijdende weg in te slaan voor een nieuw leven.

Kleine groepen van mensen hebbend die samen komen in publieke of private aangelegenheden zou je huiskerken kunnen noemen, maar wij zouden toch liever  verkiezen om hen Ecclesiae (de meervoudsvorm van ecclesia of  Kerk/ekklesia) te noemen.

Samenkomend zij zou iedereen dezelfde intentie moeten hebben, waarbij zij hun liefde voor God kenbaar maken en hun gelooft in de zoon tonen, die gewillig was voor ons te sterven aan de martelpaal. Samenkomend in de ecclesia moet de gemeenschap van gelovigen de intentie hebben om een bijeenkomst te hebben van gelijkgezinde gelovigen die de liefde voor elkaar als broers en zussen in Christus zouden moeten delen.

De 'Kerk' of beter de ecclesia kan dan de plaats worden waar wij mensen treffen om ons aan te moedigen wanneer wij het nodig hebben en mensen vinden om ons te ontwikkelen. Het zou de plaats moeten zijn waar wij het ontzagwekkende geschenk hebben om van een steunstructuur te te mogen gebruik maken om op te vertrouwen wanneer dingen moeilijk worden.

Terwijl de huidige denominatie-kerken meestal kopies van elkaar vormen moet de ene ecclesia helemaal geen juiste kopie van de andere ecclesia te zijn. Iedereen is verschillend zo ook kan iedere ecclesia verschillend zijn. Iedere toestand is verschillend zo kan iedere dienst  eveneens verschillend zijn. Wij hebben geen stel van Gemeenschappelijke Gebeden, Kerkboek of een missaal nodig om een strikte volgorde in de dienst na te volgen.

Een gemeenschap creërend die veilig en is die de eigen liefde van God reflecteert is niet zo maar iets dat gebeurt. De ecclesia moet de weerspiegeling van het lichaam van Christus zijn. Dat lichaam heeft ook meerdere ledematen die ook verschillend van elkaar zijn. Iemand moet het aandurven om zich kwetsbaar op te stellen, te riskeren zich vrij te uiten en te zeggen "Dit is wie ik echt ben". Wij moeten in de ecclesia tegelijk geestelijk en menselijk zijn.

Zoals in een familie zouden wij rond ons leven moeten voelen en er ons bewust van moeten zijn dat er buiten het gezin ook leven is. Naast de ecclesia is er ook leven, zowel in de wereld  maar ook in de broederschap. Wij zouden de verschillen van karakters en de verschillen van toestanden moeten herkennen. Onze menselijkheid zou gemeenschappelijk met iedereen moeten gedeeld worden. Onze menselijkheid delend maakt ons niet zwak — het maakt ons dicht bij andere mensen staand. Het staat ons toe dat Bijbelse bevel "te volbrengen om een ander aan te nemen zoals Christus u heeft aangenomen". Iemand moet opzettelijk over bepaalde grenzen durven gaan, met het nemen van het risico om de maskers te verwijderen. In deze omgeving van aanvaarding zullen anderen hetzelfde doen en zal zich de ware gemeenschap kunnen ontwikkelen.

Wij zouden plaats moeten maken voor mensen om met elkaar te delen. En door het creëren van een mooie atmosfeer kunnen wij elkaar helpen om los te komen. Daar moet tijd voor gemaakt worden, wat kan gebeuren tijdens maaltijden, bijeenkomsten. Door in een ecclesia zulk een gelegenheden te creëren waarbij in  de samenkomst meerdere zaken kunnen gedeeld worden zal men een lekker samenzijn krijgen waar mensen ruimte hebben om hun ervaringen met anderen te delen. Het open stellen om samen het leven te delen met de ander maakt deel uit van het opstellen als broer en zuster van elkaar. De ecclesia moet het zo ver krijgen dat iedereen dat gevoel van broederschap kan hebben en zich bereid voelt om te durven durven delen en om van de anderen aan te nemen als uw broer of zus.

Goede verhoudingen zijn op de onontkoombaarheid van conflicten gebouwd waartegen wordt gekeken en de mogelijke oplossingen die men aandurft om te onderzoeken. De verhouding van die conflicten en oplossituaties zijn geschoeid in de mogelijkheid om de ecclesia zelfs sterker te maken. Verhoudingen of relaties worden gemaakt ons te doen groeien. Wij moeten met de echte kwesties van pijn, trots, woede, communicatie en vergevingsgezindheid omgaan.

Een Kerk of ecclesia maken betekend dat men zich open moet stellen naar de ander. Wat dan ook hun positie in het leven of wat hun interesse ook mogen zijn, moeten wij oog en oor voor hen hebben. Geïnteresseerd te worden in die dingen dat zij doen, lezen, zien op televisie, enz. maakt deel uit van de saamhorigheid. Daarin moeten wij aannemen dat wij dichter bij de één dan bij de ander kunnen staan. Maar wij zouden ons er ook bewust van moeten maken dat niet alle verhoudingen verdergaan gaan of even 'close' moeten zijn, zelfs wanneer zij goed zijn. Het deel uitmaken van een transformatie-familie zou nauw aan het hart en ziel moeten liggen en zou dat moeten uitmaken waarvan het betekent de "kerk" te "zijn".

Het zijn die bijeenkomsten van gelovigen die de kerk maken en uitreiken om de buren te zegenen en buurten te herstellen. Elke ecclesia of Kerk zou een klein hart van een gemeenschap moeten zijn. De rode bloedcellen van de Parochie die de zuurstof aan brengt en energie voor de gehele gemeenschap oplevert.

Samen moeten wij proberen samen te werken zodat wij het schone verse bloed iedere dag van de week een heel jaar er doorheen krijgen.
Welk voedsel, haar kwaliteit en hoeveelheid hangen af van keuzes, maar in iedere gemeenschap zou het kostbaarste voedsel en hoofdgerecht het Woord van God moeten zijn. Alles zou rond de Bijbel moeten gecentreerd worden.

Wij kunnen vele verschillende Kerken ontmoeten, maar voor iedereen van hen zou de hoogste prioriteit de Liefde voor de Ene en Enige Ware Elohim God de Almachtige Jehova/Jahweh en Zijn Woord moeten zijn, plus het verspreiden van de Gospel, het Goed Nieuws van de Redder Jezus/Yeshua, de Messias, zijn terugkeer en het Koninkrijk van God.

Diegenen die reeds zijn gedoopt zouden degenen moeten zijn die de anderen onderrichten. Zij zouden het Goed Nieuws van het Komende Koninkrijk moeten verkondigen. Indien wij slechts ' zoeker vriendelijk' contact handhaven en de "informatie" buiten zetten en zo maar voortdoen en vasthoud aan een "godsdienstige portie bedien ons" zal iemand, ergens, ons wekken en zullen wij kunnen beseffen wat echt nodig is en moet gedaan worden doordat de ander "mij op het hart zal drukken wat er moet gebeuren in het doen van wat God uiteindelijk wil.

In de Bijbel kunnen wij vinden: "Zoals u, geliefde, wel goed weet dat onze hoogste plicht juist is het geweten te vormen zodat wij kunnen weten hoe wij voor God en onze buur staan. Daarom moeten wij ook snel aan deze woorden vasthouden en gewoon worden aan de uitdrukking : "Zoon, wees van goed gejuich, uw zonden zijn vergeven" en zulke gezegdes waarvan de Gospel vol van staat".

Een meeting of vergadering moet dus aantrekkelijk genoeg zijn voor iedereen en van goed gejuich en met een open geest zijn, zodat de samenkomst het gevoel kan geven  dat iedereen die daar bijeenkomt ook welkom is.

Zoals eerder aangehaald zouden wij aan de mensen het gevoel moeten geven en inzicht dat hoewel wij deel van deze wereld zijn (er in levede en er in levend moeten blijven) wij gewillig ons willig bezig  houden met de dingen die eeuwig zijn. Anderen moeten opmerken dat wij "deelnemers van de goddelijke natuur" zijn. Indien wij ons Christen, een volgeling van Christus, willen noemen, moeten wij de levensstijl van Jezus volgen. Ook moeten wij zoals hij zichzelf uitsloot ons zelf wegcijferen ten voordele van anderen. Alle eigen ingenomenheid moet weggewerkt worden. Eigen ingenomenheid in ons hart, het egocentrisme en egoïsme, de lelijke houdingen en gedachten en alles dat niet in de natuur van God is zou moeten onttroond worden en moeten gekruisigd. Er is geen andere definitie in het Woord van God voor "christendom" (Mattheus 10:34-39; 13:44; Lukas 14:33; Markus 10:19-22).

Als aanhangers van Christus zullen wij niet enkel moet betrachten waardige kinderen van God te worden en ons in de zelfde manier als Jezus te gedragen. Wij zouden ons moeten opstellen als een broer of zus van iedereen rond ons met dezelfde affectieve liefde als de Nazarener man die bereid was zijn leven te geven. Hoewel dat moeilijker is dan het merendeel van ons denken en al zou dit vermoedelijk niet meer noodzakelijk zijn voor ons om die gelijkaardige beslissing te nemen. Maar het doden kan ook in de figuurlijk betekenis vandaag nog opgaan.
Wij moeten de mensheid er op drukken om eeuwigheid te aanvaarden ook al zullen zij ons dan uitmaken en van ons vinden dat wij dogmatische, enggeestige en onverdraagzame goedgelovigen zijn. Ook al zouden zij ons beschuldigen zou het nog geen reden mogen zijn om stilzwijgend aan de zijkant te gaan staan. Al de verwijtende uitlatingen zullen wel genoeg zijn om vele van ons te intimideren en het stilzwijgenop te leggen. Er is niets gênanter en intimiderender naar de moderne Christen dan beschouwd te worden als eng  en dogmatisch. Ook het gebruik van Gods Naam zal velen doen lachen met ons en velen toch zo ver kunnen brengen dat zij die naam niet durven uit spreken. Maar het komt er op aan dat wij die naam wel degelijk kenbaar maken. dat was een van de vele opdrachten welke God aan Zijn volk had gegeven.

De ecclesia zou naar de buitenwereld ook moeten laten zien wie zij in de kuip heeft. Wij zouden overeenstemmend onze geloof moeten leven en dit moet tonen dat wij echt geloven dat God een dag heeft voorbereid waarop Hij de wereld in rechtschapenheid zal beoordelen. Dit moet wereldwijd bekend gemaakt worden, niet door mensen die (enkel) de correcte doctrine brengen, maar door hen die met een brandende overtuiging komen van wat zij zullen moeten verwachten. Hoewel onze apostolische taak is een ongewenst en onwelkom bericht naar een onverschillige wereld te brengen, is het een bericht dat wij enkel kunnen brengen in dezelfde verhouding als wij kunnen demonstreren. Wij zullen moeten uitgaan in de wereld om te gaan prediken. Het gaan getuigen behoort te gebeuren in eigen huis maar ook daarbuiten, plus ook onder elkaar in de gemeenschap van gelovigen. Steeds moet er de intentie in de ecclesia zijn om blijvend te getuigen.

Maar als hechte gemeenschap moeten wij samen komen met de inspirerende gedachten zich te laten begeesteren en te voeren met de inspiratievolle gedachten om het werk voor God te kunnen doen.

Misschien moeten wij de wereld ondersteboven keren en daarom moet iedereen in de ecclesia zich klaarmaken omdat te kunnen doen. Elkeen in de gemeenschap van gelovigen die samen de ecclesia vormen heeft de taak om elkaar te helpen om te kunnen slagen.
Samen zouden wij ervoor zorg moeten dragen dat iedereen beseft wat hun verantwoordelijkheid is in de opbouw van anderen en hoe zij hun steentje zullen moeten bijdragen om iedereen mee te helpen zich op te bouwen en er zorg voor te dragen dat niemand zou gaan verzwakken of machteloos worden of dat ze een onbeduidende kerk zouden worden die geen zuiverheid of ijver of persoonlijkheid heeft.

Het Geestelijke voedsel in ons hart dragende zouden wij het met iedereen rondom ons in de ecclesia en buiten in de wereld moeten delen. En met diegenen die samen komen om het Woord van God te delen kunnen wij ook samen een liefdemaaltijd houden. Samen eten en drinken terwijl wij de tijd nemen om gezellig over onze ervaringen praten en over hoe wij dat Woord ervaren. Het organische voedsel van de wereld kan in ons hervat worden, maar wij moeten bewust zijn dat het op de juiste manier zou moeten gekweekt of gecultiveerd moet worden waarmee God zou akkoord gaan. Daarom in respect van God Zijn creatie zouden wij respect naar Zijn planten en dieren en naar de mensen rond ons moeten tonen.

Wij zouden de zaden moeten nemen en zouden de tarwe van het kaf moeten scheiden. Er kan veel dood hout zijn, maar door het snoeiwerk en ijveren voor het verse groen kunnen wij een mooie tuin ontwikkelen.

De ecclesia zou vooruit moeten kijken om zulk een mooie tuin te cultiveren waarin velen graag zouden willen vertoeven.
Het mag een oord van gezond genot zijn, waarin iedereen samen plezier kan hebben en samen kan groeien in gratie en kennis van de Vader, zoon en Heilige Geest.

Steek de hand uit naar elke niet-Christen in iedere plaats elke keer opnieuw. Iedereen van de geloofsgemeenschap zal kunnen merken, als zij voldoende gestimuleerd worden, dat zij ook die vele gelegenheden die God voor hen voorziet om te getuigen, dat ook zullen kunnen gaan waarmaken. Het zal durf vergen en tijd vragen, maar al doende zal men leren en hindernissen weten te overbruggen.
Door zich gehoorzaam op te stellen aan de Allerhoogste Heer des heren zal men kunnen groeien en verder mee kunnen werken om de gehele geloofsgemeenschap te doen groeien. Hiervoor zal iedereen zich moeten voor open stellen en ontvankelijk de grond moeten laten bevruchten.

Onze tijd hier tesamen op de aarde is slechts van zeer korte duur. Onze tijd samen met een wederzijdse ruil van levens zal ook spoedig ten einde komen. Dus laten wij de tijd die ons rest goed gebruiken om niet enkel elkaar te vermanen maar meer om elkaar aan te moedigen. (Hebreeën 10:24-25)
Durft over anderen niet enkel de slechte dingen te zien en te klagen, maar merk de goede dingen op. Durft ook te zeggen "Wij zouden dit of dat kunnen doen" in plaats van "moeten doen". Creëer beweegredenen voor iedereen.

Laten wij als gemeenschap van gelovigen de goede houding aannemen om de juiste ingesteldheid te kweken bij iedereen die zich bij ons wil aansluiten in die ecclesia.
Zoals in een fijn gezin zouden wij een gemeenschap moeten vormen van gewillige kinderen, geïnteresseerd om altijd te leren en te groeien, dit steeds met elkaars helpende hand en volgens de Will van God.

Dat diegenen die zich verbinden in het Ware Geloof bewust zijn van de beloften van God en Zijn Plan voor de gehele wereld. Dat zij er gezamenlijk aan werken om de instructies over vreugde en lijdend op te volgen en vreugdevol uit te kijken naar beloning die God voor Zijn geliefden heeft voorzien.

Als gemeenschap moeten wij Gods redding delen en er zorg voor dragen dat iedereen gered kan blijven. Hoewel wij allen verschillende persoonlijkheden zijn is de eenheid in hetzelfde geloof betreft Jezus de Messias de drijvende factor voor de gehele gemeenschap en moet het die gedeelde hoop zijn welke iedereen levensvreugde geeft en iedereen in dezelfde hoop-voor-de-toekomst doet delen.

Ons deel is trouwe schepen van de liefde van God te zijn (2 Korinthiërs 4:7; 2 Timothéus 2:21). Laten wij daarom er zeker van zijn ijverig en gehoorzaam naar het bevel te zijn "om uitvoeringsvolgelingen te zijn". Dat is duidelijk geen passief bevel.


+

How and what 'you can eat' to get the best intentions you can read in:
An Organic Church in the line of what God wants
What to expect from a Christadelphian meeting?


Vind meer onder / Please do find more about the Ecclesia in:


Thursday 28 April 2011

Aankondigingsweek in Nederland

Men moet gekend geraken en daarvoor is er publiciteit nodig. Naast affiches, publicaties op het internet en in tijdschriften zijn er strooibriefjes en folders die verspreid kunnen worden.

Wij hebben de taak van Jezus ontvangen om uit te gaan in de wereld en de Gospel van het Goede Nieuws uit te spreiden. Verkondigen is één van de vele opdrachten die wij hebben ontvangen van de leermeester Jezus (Yeshua). Het is een werk dat wij in eer mogen opdragen aan de Grootste aller tijden, de Schepper van hemel en aarde, Jehovah (de enige ware God)

Om dit Evangelion of Evangelie te brengen waren enkele broeders en zusters gewillig om hun heimat te verlaten en hier ook mooi weer aan te treffen. Wij zijn erg dankbaar dat zij er waren gekomen om hun Nederlandse broeders te helpen. Wij werden behaagd deze gelukkige hereniging te hebben van gelovigen om mensen die gewillig zijn om het Woord van God met ons te delen en met anderen die niet in de eerste plaats in zichzelf geïnteresseerd zijn maar  in God.

Het was fijn dat de Engelsen naar de Veluwe afgezakt waren om samen met ons briefjes te gaan uitdragen en over in de brievenbussen te steken waar het werd toegestaan. Zo konden wij ons kenbaar maken op een minder confronterende manier dan persoonlijk aan te bellen aan ieder huis. In die mate konden wij de bewoners van de bezochte panden in de gelegenheid stellen om informatie over ons te krijgen. Anoniem konden zij dan lezen en zien naar wat wij uitkijken en denken, alsook om zelf hier over na te denken en er op te reageren. Toen wij sommige mensen ontmoetten gaf dit rechtstreeks een mogelijkheid om te kunnen praten. Met zulk een confrontatie kon dan het Goed Nieuws rechtstreeks verkondigt worden.

Ik had sommige mooie gelegenheden om op die weg met mijn kennis van het Nederlands de mensen rechtstreeks te woord te kunnen staan en op hun vragen te kunnen antwoorden.

Als goede soldaten zouden moeten doen begonnen wij vroeg in het jaar, vroeg in de maand, vroeg in de week, vroeg op de dag. Wij werden door een ander en/of unieke uitgever uitgenodigd, namelijk door de Broeders in Christus Nederland om voor hen te werken. Voor de 'Familie Steun" die toestaat dat wij toch konden uitgaan in het ministerie voorzagen zij mooie kleine huizen in een Bungalow park in Hoenderloo, bij Apeldoorn. Van daar gingen wij naar Apeldoorn, Deventer en Zutphen om de huis aan huis publicatie te doen. Het familiegevoel was er 's morgens en 's avonds toen wij allen samen met de avond bezoekers uit Nederland te samen kwamen.

Nadat wij in de ochtend de eerste Bijbellezeing van de dag hadden gedaan werden wij in kleine groepen verdeeld om elke onze weg te gaan om de pamfletten over het Nederlandse tijdschrift  "Met Opene Bijbel" en het boek "Uitzicht op de toekomst"  te versturen.

Wij probeerden naar synchronisatie ons dienstschema met andere Pioniers af te stellen en leerden veel van andere hulp van reeds lange tijd zijnde Pioniers, Kringloop Opzichters, en Ouderen. Het goede ding was dat er "anciens" waren die reeds voor meer dan 15 jaren naar Nederland kwamen. Zij waren gewoon aan de Nederlandse huisvestingsplanning met al die kleine straten en doorgangetjes in die woonwijken. Hun systeem van rond een huizenblok te gaan, de één rechtsdraaiend (in klokwijzerzin) en de andere tegen de wijzers van de klok in draaiend was een goed systeem om over te nemen. Met al die kleine tussengangetjes was het echt niet te doen zoals wij het hier in België doen. Normaal volgen wij het stratenpatroon en gaan gegroepeerd ieder langs een kant van de weg en vervolgens naar de volgende straat. De toestand rond het blok te gaan en het in kaart brengen van de reeds gedane woningen is de enige zekere weg om geen straat te missen of  een groep van huizen meer dan één maal te bezoeken.

Wij kregen natuurlijk ook gepaste rust en hebben niet ervan afgezien om nu en dan een lach  te hebben. Voor, tussen en na het ronddragen van de briefjes hadden wij sociale activiteit. Zodat wij Vreugde (JOY) hebben beleefd! Ja omdat dat ook deel van de bediening uit maakt. Ook het genot maakt deel uit van van een gelovende persoon zijn of haar leven. Het is niet omdat je een ernstige gelovige zou zijn dat je met een ernstig gezicht heel de tijd zou moeten rond lopen. Plezier maken mag er gerust wezen en is een nodig onderdeel van het leven. Maak zeker dat uw bediening in uw vereniging van gelovigen heel Blij En Plezierig is!

In het Engels komt die Vreugde zo mooi uit J. O. Y. . Daarin vinden wij de J die staat voor Jehovah in de  1ste plaats. Darna komt de O voor "the Others", de Anderen als nummer 2. En tenslotte de Y voor de "You", Uzelf nummer 3. Dat is wat wij moeten onthouden wanneer wij de mogelijkheid hebben om Gods werk te mogen doen. Dan komen uw zegeningen van Jehovah!

Vol van vreugde en met intensiteit van de liefde voor het Woord van God kunnen wij dan de kwaliteit van onze bediening laten toenemen. Deze toename kan dan op haar beurt ook weer vreugde maken en er voor zorgen dat die uw bediening en de hele gemeenschap van de ecclesia laat toenemen!

Na de dagtaak van het ronddragen van de strooibriefjes genoten wij van een lekker kopje thee en vervolgens gingen wij na een lekker avondmaal over tot onze tweede Bijbellzing en Bijbel Studie. En dit was aangenamer en zou ook meer bevredigend moeten zijn dan dit op je eigen houtje te doen thuis. Lekker samen bij avondschemer konden wij ons laten inspireren door de liederen, gebeden, Bijbelteksten maar ook door de getuigenissen van ervaringen en dergelijke. Wij konden namelijk ook aangemoedigd en opgewekt worden door het delen van ervaringen en het was mooi te horen hoe anderen naar de waarheid kwamen of een leuke anekdote hadden over  een bekering. Het was een open onformele aangename gebeurtenis waarbij meerdere mogelijkheden kwamen om zich te ontwikkelen.

Samen konden wij liederen zingen, bidden, mediteren en op progressieve wijze de Bijbel bestuderen en vonden wij meerdere gelegenheden om God te loven en de schoonheden van de Heer te bewonderen.

Die die daar waren, bedanken wij voor al hun inspanningen en om naar onze Lage Landen te komen om ons te helpen om het Goed Nieuws uit te spreiden.

Dankbaar voor deze hulp in de Verkondiging hopen wij dat er nog zulke fijne dagen mogen komen en dat wij eens u daar ook mogen aantreffen.

Engelse versie / English version: Holland Week of billing

Holland Week of billing

We have received the task from Jesus to go out in the world and to spread the Gospel of the Good News.

To bring this Evangelion several brothers and sisters were willing to come to help their Dutch brethren. We were pleased to have this happy reunion of believing people willing to share the Word of God with each other and with others who are at first site not interested in God.

But by putting leaflets in their mailboxes (were it was allowed) we gave them an opportunity to look at we think and react anonymously. When we met some people and could talk to them it gave a possibility to spread the Good News directly. I had some nice opportunities that way (being master enough of Dutch to give some answers directly).

Like good soldiers should do we started early in the year, early in the month, early in the week, early in the day. We were Invited by a different and/or unique publisher to work with us, namely the Broeders in Christus Nederland (Brethren in Christ Holland). For the 'Family Support- allowing you to stay out in the ministry' they provided with nice little houses in a Bungalow park in Hoenderloo, by Apeldoorn. From there we went to Apeldoorn, Deventer and Zutphen to do the door-to-door billing.  the family feeling was in the morning and evening when we all came together with the night visitors from Holland. After the morning reading we went into small groups each our way to post the flyers about the Dutch magazine "Met Open Bijbel" (With Open Bible) and the book "Uitzicht op de toekomst" (View on the Future").
Loolaan, Apeldoorn-Noord
Loolaan, Apeldoorn-Noord (Photo credit: Wikipedia)


We tried to synch our service schedule with other Pioneers and learned plenty of other aids from long time Pioneers, Circuit Overseers, Elders. The good thing was that there were "anciens", elders who had come down to the Netherlands already for more then 15 years. They were used to the planning of all those small streets and alleys in living quarters. Going around one clockwise and the other anti-clockwise was a good system to take over. You really could not do it like we used to do in Belgium, going in groups each site of the road and then into the next one. The going around the block and mapping it as done was the only sure way to not miss out one street or group of houses or not to do them twice.

We naturally also got proper rest and did not refrain to have a laugh now and then. Before, between and billing we had social activity.So we did make JOY! Yes, because that is also part of the ministry of a believing person. Make certain that your Ministry is very Joyful And Fun!

    J.O.Y. = Jehovah 1st, Others 2nd, Yourself 3rd. That is what we do have to keep in mind when do Gods work. Then your blessings come from Jehovah!

Increasing the quality of our ministry; can make increase your joy; which increases your ministry and the whole community of the ecclesia!

We at night picked up our Bible Study. And this was more pleasant and could also be more fulfilling then doing it on your own at home. We also could get excited sharing experiences and it was nice to hear how others came to the truth or had conversion stories. It was an open informal pleasant way to always build each other up.
Open Bible
Open Bible (Photo credit: moyerphotos)


Together we could pray for and focus on progressive Bible Studies, sing together and praise the beauties of the Lord.

Those who were there, we thank them for all their efforts to come to our Low Countries to help us to spread the Good News.
Gratefully for this help in the 'Notification' we hope yet that such fine days may come more often and that once we also may find you among us.

Dutch version / Nederlandse versie: Aankondigingsweek in Nederland
+++
2013 update:

Enhanced by Zemanta

Wednesday 16 February 2011

Voorzien om te lezen

Dit jaar gedenken wij het in 1611 verschenen meesterwerk van het meest vertaalde en hertaalde boek. 400 jaar geleden bracht de drukker in Aldersgate Straat, Londen,  een belangrijk werk op de markt welk een totale nieuwe wereld voor vele mensen opende.

Onder de hoede van een wereldse koning kon men nu in een verstaanbare taal voor vele mensen en in vele culturen lezen over een hemelse koning. Niemand zou de gewone man nog blaasjes kunnen wijs maken. Jaren was het lezen van de Heilige Schrift verboden, maar met de boekdrukkunst kwamen meerdere vertalingen onder de verscheidene volkeren.

400 jaar geleden werd in Engeland de mijlpaal gezet voor de Heilige en Geautoriseerde Bijbel die de Oude en Nieuwe Testamenten bevat. Zelfs voor hen die Engels geen moedertaal is werd het toch een geliefde Bijbelvertaling om te gebruiken als studieboek. Ook al was het zelf een vertaling bleek het toch een basiswerk te zijn om verder andere versies te maken, te vergelijken en te gebruiken.

Deze verjaardag wordt door de Christadelphians ook gebruikt om het Woord van God toch terug in de kijker te brengen. De Belgische Christadelphians roepen al die genen die van God houden op om er mee uit te komen en het Woord van de Allerhoogste ook meer kenbaar te maken.

Lees verder in:

De verjaardag van de King James Bijbel als aanleiding voor prediking

Alsook meer op: Appointed to be read

Pamflet: The Bible4life About_the_Bible

Kijk ook naar:

The Bible Exhibition


"Ga uit en predik het Goede Nieuws"

Lees hier over meer in o.a.:

Appointed to be read

The Bible4life dedication

Het pamflet: About the Bible

The Evidence You decide

The magazine for you
Goed Nieuws voor u
Please do find : Inspiration and Early Translations; Part One: The Bible, Appointed to be Read … in the Glad Tidings of January 2011.

Monday 6 December 2010

Christmas, Saturnalia and the birth of Jesus

The days are shortening already for some a time.  It always becomes quicker dark and there is now not many light during the day. 

Over a few days a celebration would take place in many houselholds, by which trees are decorated and one not only in the tree extra lights are brought in, but also around the houses.  Extra light and atmossphere bringers can be welcome now.  But we must be conscious that we focus us rightly. 


Christmas as generally celebrated today is one of many carry-overs from Roman Catholicism
that survived the Reformation. Historian Will Durant reminds us that Roman Catholicism grew out of the merger between paganism and Christianity that took place under Constantine in the early 300s. Commenting upon the resulting "Christianization" of the Roman Empire, which Reconstructionists such as Coalition on Revival (COR) director Jay Grimstead look back to fondly as a model of what they hope to achieve, Durant wrote:

Paganism survived...in the form of ancient rites and customs condoned...by an often indulgent Church....Statues of Isis and Horus were renamed Mary and Jesus...the Saturnalia [Festival of Saturn in celebration of the winter solstice] was replaced by Christmas celebration...[ I]ncense, lights, flowers, processions, vestments...which had pleased the people in older [pagan] cults were domesticated and cleansed in the Ritual of the Church....

In spite of its pagan/Roman Catholic origins and crass commercialization, we can perhaps rejoice that Christmas annually brings a reminder of the Savior's birth. Unfortunately, however, Christmas festivities generally perpetuate the confusion concerning who Jesus Christ really is, why He came, and what He accomplished.
This is not surprising, considering the misunderstandings even among His own disciples at the first advent--and the far greater confusion that the Bible warns will precede His second coming.

 
Christmas is only a few weeks away, and it's meant to be a celebration of the birth of Jesus Christ, but how many people celebrate Christmas in ignorance of who Jesus actually is?
I'm sure you know who Jesus is, but download it anyway and forward it to your friends who might not know. This is a great time of the year to tell people about God and his plan for the earth as many are often more willing to listen because of all the Christmas celebrations going on around them. Use every opportunity possible to make the saving name of Jesus known to those around you this Christmas!

Free eBook - Who Is Jesus?

Dutch version / Nederlandse versie:Kerstmis, Saturnalia en de geboorte van Jezus

Kerstmis, Saturnalia en de geboorte van Jezus

De dagen zijn al een tijdje aan het verkorten. Het wordt steeds vlugger donker en er is niet veel licht over dag.

Over enkele dagen gaat men een feest vieren waarbij bomen worden versierd en men niet enkel in de boom extra lichtjes brengt maar ook rond de huizen. Extra licht en sfeerbrengers kunnen nu wel welkom zijn.
Maar wij moeten bewust zijn dat wij ons juist focussen.

Kerstmis zoals het vandaag gevierd wordt in onze contreien is een algemeen overblijfsel van  vele Romeins katholicise aangelegenheden welke de Reformatie overleefde en waarbij ook nog tradities van het Germaanse Rijk werden overgenomen.

 Historicus Will Durant herinnert ons dat Romeins katholicisme uit de fusie tussen heidendom en christendom groeide die plaatsgreep onder Constantinus in de vroege jaren 300.

Durant schreef:

Heidendom overleefde. ..in de vorm van oude riten en gewoonten. ..bij een dikwijls toegeeflijke Kerk. ...Beelden van Isis en Horus werden herdoopt in Maria en Jezus. ..de Saturnalia of Uitspatting [Festival van Saturnus voor de viering van de winterzonnewende] werd vervangen door Kerstmis viering. ..[1] wierook, lichten, bloemen, processies, liturgische gewaden. ..welke  de mensen hadden behaagd in oudere [heidense] culturen werden verhuiselijkt en 'gereinigd' in het Ritueel van de Kerk. ...

Ondanks zijn heidense/rooms-katholieke oorsprongen en onbeschofte commercialisering kunnen wij ons misschien verheugen dat Kerstmis jaarlijks een herinnering aan de geboorte van de Redder brengt. Jammerlijk, nochtans, vereeuwigen Kerstmis feesten algemeen de verwarring aangaande die Jezus Christus echt is, waarom Hij kwam en wat Hij bereikte. Dit is verrassend genoeg niet, in Overweging de misverstanden zelfs onder Zijn eigen volgelingen tijdens de eerste komst -- en volgens de Bijbelse waarschuwing de grotere verwarring die aan Zijn tweede komst zal voorafgaan .

Kerstmis is nog maar enkele weken van ons af en het zou dan een viering van de geboorte van Jezus Christus moeten betekenen, maar hoe veel mensen vieren Kerstmis in onwetendheid van wie Jezus eigenlijk is?

Ik ben zeker dat u weet wie Jezus is, maar download het onderstaande document toch maar en vertoon het aan uw vrienden die het misschien niet weten. Dit is een geweldige tijd van het jaar om mensen over God en zijn plan voor de aarde te vertellen nu velen dikwijls gewilliger zijn om te luisteren wegens alle Kerstmis vieringen  die verder rond hen door gaan. Gebruik iedere gelegenheid die mogelijk is om de reddende naam van Jezus bekend te maken naar diegenen die deze Kerstmis rond u zijn!

Gratis eBook - Wie Is Jezus?  > Free eBook - Who Is Jesus?

Engelse versie / English version: Christmas, Saturnalia and the birth of Jesus

Wednesday 27 January 2010

Nieuw tijdperk van Geloofsverkondiging voor Katholieke kerk

PAUS BENEDICTUS XVI: ‘NIEUW TIJDPERK VAN GELOOFSVERKONDIGING’

Bron: Pope2you

BRUSSEL (KerkNet/Kathpress/LaCroix/Bijbelonderzoekers) – De katholieke Kerk beweert dat zij altijd al het geloof heeft verkondigd.

De paus roeptzijn priesters nu nadrukkelijk op dat voortaan ook via en in de digitale wereld te doen, omwille van het toenemende belang van deze media én omdat op die manier een nieuw publiek wordt bereikt. Het is door de protestantse groeperingen een reeds actief gebruikt middel vooor prediking.

Paus Benedictus XVI lanceerde zijn oproep in de vorige zaterdag gepubliceerde boodschap ter gelegenheid van de 44ste Werelddag van de Sociale Communicatiemiddelen (Mediazondag 2010). Hij schrijft daarin dat er een nieuw tijdperk is aangebroken voor de geloofsverkondiging. Dat vereist dat de katholieke Kerk en haar bedienaars de nieuwe communicatiemedia beter benutten, onder meer door mogelijkheden als blogs en online video ook voor evangelisatie en catechese te benutten.

De pas benoemde aartsbisschop van Mechelen-Brussel, mgr. Andre-Joseph Léonard, had alvast niet gewacht op de oproep van de paus. Hij heeft zijn eigen blogsite en kort voor Kerstmis plaatste zijn bisdom Namen een video online waarin mgr. Léonard het kerstverhaal vertelt aan een groepje kinderen. Het Vaticaan, dat al vroeg met een eigen website op internet present was, is sinds januari 2009 aanwezig op YouTube.

Paus Benedictus XVI spoort in zijn boodschap aan bijzonder aandacht te hebben voor niet-gelovigen en mensen van andere godsdiensten. Wie wil verkondigen, moet ook globaal denken: “Internet biedt ons een huis van gebed voor alle volkeren. Zoals er in de tempel van Jeruzalem een voorhof was voor de heidenen, zo is er op internet ook ruimte voor diegenen voor wie God nog onbekend is.”

Tuesday 8 December 2009

How should we preach?

Jesus Christ has instructed us "to go and teach" to proclaim the "Good News" and to distribute it around the world.
How should we preach?

We should:

• preach to all who will listen (Acts 28:30)

• preach with confidence (v. 31)

• not preach with “wisdom of words” (1 Cor. 1:17)

• only preach the true gospel (Gal. 1:8)

• preach with sincerity and goodwill (Phil. 1:15)

• be “blameless and harmless” and “shine as lights in the world” (2:15)

• preach with warning and teaching (Col. 1:28).

-------
From - Preaching the Gospel
Basic Bible Principles
http://www.testimony-magazine.org/back/PreachingTheGospel.pdf

Dutch translation / Nederlandse vertaling > Hoe moeten we prediken?

Hoe moeten we prediken?

Jezus christus heeft ons de opdracht gegeven 'te gaan en te onderwijzen" om het 'Goede Nieuws' te verkondigen en over heel de wereld te verspreiden.

Hoe moeten we prediken?

We zouden moeten:

• prediken aan iedereen die wil luisteren (Handelingen 28:30)

• prediken met vertrouwen (v. 31)

niet preken met "wijsheid van woorden" (1 Korinthiërs 1:17)

• alleen het ware evangelie prediken (Galaten 1:8)

• prediken met oprechtheid en goodwill (Filippenzen 1:15)

• "onschuldig en ongevaarlijk" worden en "schijnen als lichten in de wereld" (2:15)

• prediken met waarschuwing en onderrichtend (Kolossencen 1:28).


Van – “Prediking van het evangelie” > Preaching the Gospel
Bijbelse Basis Principen
> Basic Bible Principles
http://www.testimony-magazine.org/back/PreachingTheGospel.pdf

Engelse versie / English version > How should we preach?

Monday 29 June 2009

When discouraged facing opposition


It can be easy to become discouraged when facing opposition in our ministry. Here are a couple of things which can help:

Knowing that the opposition we may face in relation to sharing Bible truths means that we are on the right track:
"You will be objects of hatred by all people on account of my [Jesus'] name; but he that has endured to the end is the one that will be saved." (Matthew 10:22)
"If they have persecuted me [Jesus], they will persecute you also." (John 15:20)

Jesus and many other faithful ones of Jehovah have suffered far worse than mere harsh words. But when you think of it, what can Man do to us?

"And do not become fearful of those who kill the body but cannot kill the soul; but rather be in fear of him that can destroy both soul and body in Ge·henìna." (Mt. 10:28)
"Happy are those who have been persecuted for righteousness' sake, since the kingdom of the heavens belongs to them. Happy are you when people reproach you and persecute you and lyingly say every sort of wicked thing against you for my sake. Rejoice and leap for joy, since your reward is great in the heavens." (Matthew 5:10-12)


What moves one to share Bible truths? Someone once said, "Preaching merely out of obligation becomes burdensome in time." If our motivation is the natural desire to share the wonderful, life-saving knowledge that we have learned with others, then it doesn't become burdensome at all.  Love for God is a primary reason why we share in the ministry, and truly being like Jesus includes being moved by compassion to preach and teach. (Matthew 22:37-39) Jesus' loving compassion for people was a key motivation for his sharing the good news with them:
"Well, on getting out, he saw a great crowd, but he was moved with pity for them, because they were as sheep without a shepherd. And he started to teach them many things." (Mark 6:34)
"But the crowds, getting to know it, followed him. And he received them kindly and began to speak to them about the kingdom of God, and he healed those needing a cure." (Luke 9:11)
"This means everlasting life, their taking in knowledge of you, the only true God, and of the one whom you sent forth, Jesus Christ." (John 17:3) 

Here are some scriptures that have helped me with discouragement in the past:

"Do not be anxious over anything, but in everything by prayer and supplication along with thanksgiving let YOUR petitions be made known to God; and the peace of God that excels all thought will guard YOUR hearts and YOUR mental powers by means of Christ Jesus. (Phil. 4:6,7)
"Trust in Jehovah with all your heart and do not lean upon your own understanding. In all your ways take notice of him, and he himself will make your paths straight." (Prov. 3:5,6)

"Throw your burden upon Jehovah himself, and he himself will sustain you. Never will he allow the righteous one to totter." (Psalm 55:22)
"Those who are hoping in Jehovah will regain power." (Isaiah 40:31)

Wednesday 17 June 2009

Biblereading statue

Neil Sutcliffe, 50, an accountant of Park Lane, Penwortham, who is a treasurer of the Christadelphian Church in Blackburn, is going to do a reading from the bible at London's Trafalgar Square. With loud trousers and a bible in hand, he is to become a human statue 25ft above the streets of London.
"I have chosen to read gospels out. I think it is an ideal thing to get people to listen."

Neil, whose 14-year-old daughter Abbii will watch him on the plinth from 1pm to 2pm on Thursday, July 9, believes Artist Gormley's One and Other will be a big hit.
Antony Gormley was tasked with creating a statue for the empty Fourth Plinth at London's Trafalgar Square.

Instead of creating an ornate sculpture for the platform, he appealed for 2,400 human exhibits, who would each adopt the pose of their choice for their 60 minutes of fame.

Neil Sutcliffe, 50, an accountant of Park Lane, Penwortham, has been selected as one of the first 615 human statues to take to the plinth.

Neil will have his performance streamed live online at www.oneandother.co.uk

>Bible man to preach at 'prattle of Trafalgar'

Saturday 10 January 2009

Kerk van eenzelfde lichaam levendig houden of laten groeien

Vandaag zijn de moeilijkheden hier in het westen niet zo groot als bij de vroege Christenen of lijkt het een peulschil in vergelijking met sommige moslim landen. Maar door de verheerlijking, zeg maar de verafgoding van de luxe, valt het hier niet zo makkelijk om de Kerk levendig te houden en verder te laten groeien.

Soms lijken wij wel de eenzaam achtergelaten gevangenen en moeten wij vaststellen dat de meesten in de Westerse wereld zich schamen om voor de Heer te getuigen.

Indien wij geloven dat Christus de Beloofde Verlosser is en wij als dusdanig als onze Messias aannemen, zouden wij in de aanvaarding van onze Leermeester te zijn, ook Zijn leerstellingen moeten opvolgen. Jezus heeft aan Zijn leerlingen en Zijn nakomelingen opgedragen het Geloof uit te dragen,. Hij heeft hen en ons de opdracht gegeven nieuwe leerlingen te maken en om samen verder de Kerk op te bouwen voor de verkondiging van het Goede Nieuws van het Komende Koninkrijk van God. Niet enkel de apostel Paulus riep zijn medebroeders op om hieraan dringend gevolg te geven. (Eph 4:1-3). Het is normaal de taak van diegenen die Christus als hun leermeester willen aan nemen om ook Jezus na te volgen. Onze manier van leven en de houding naar anderen toe zou een uitstraling moeten zijn van ons innerlijke gemoedsrust in onze levenskeuze voor Christus. Wij moeten trouw zijn in de leer van Christus.  Zijn manier van leven zouden wij ook moeten trachten aan te meten voor ons zelf. In geloof zullen wij dan het geduld de liefde en de volharding moeten trachten op te brengen. (2Ti 3:1)

In deze eenentwintigste eeuw kunnen wij een ander soort gevangene zijn die zich naakt zal moeten durven opstellen voor de spotters en de liefhebbers van het materialisme. Met innerlijk medeleven, vol goedheid, nederigheid, zachtaardigheid zullen wij hen en allen rondom ons moeten benaderen vol geduld. Niet enkel moeten wij elkaar verdragen, meer nog moeten wij durven uit komen voor wat wij geloven en durven diegenen die ook in één ware God geloven en die in de Gezalfde Zoon van God geloven, bijtreden en mee helpen doen voelen dat wij daarin verenigd zijn, dat wij samen in lichaam in Christus kunnen vormen.

Uiteindelijk ligt daar de bestaansmogelijkheid van de Kerk waarvan Jezus Christus het fundament is. Het is door de erkenning van die hoeksteen en dan de samenwerking van diegenen die hierin willen geloven dat de Gemeenschap van Christus kan bestaan. Zij die durven geloven dat Jezus voor hen gestorven en verrezen is, en dat door Hem verlossing mogelijk is, moeten durven de handen in elkaar slaan om elkaar op te bouwen en elkaar helpen het Evangelie, het Goede Nieuws van het komende Koninkrijk van God uit te dragen. Zij moeten zich daarin verheugen dat zij deel mogen uit maken van de door God geroepenen en verkorenen.

Als geroepenen van God kunnen wij gevangen zijn wiens boodschap door de wereld niet gewenst is. Maar moedig moeten wij durven blijven wandelen in de roeping die wij hebben ontvangen. Liefdevol elkaar verdragend moeten wij ook elkaar durven ondersteunen en verder helpen waar wij kunnen.

Wij moeten ons uiterste best doen anderen te tonen waar juist onze eenheid ligt. Samen moeten wij elkaar verder helpen om tot de kennis van Gods Zoon en tot dieper geloof te komen. Door elkaar te verdragen en ons bereidwillig aan te bieden elkaar hulp te verlenen, kunnen wij samen elkaar opbouwen in het geloof en een hechte band vormen. Daarin moet onze sterkte liggen dat wij elkaar laten zien dat ons bestaan niet beheerst wordt door het vlees en de wereldse luxe. De gemeenschap van gelovigen zou duidelijk aan de anderen moeten laten zien dat zij de hoedanigheid van Christus willen aanmeten. zou iemand de Geest van Christus niet hebben dan kan hij zich moeilijk beroepen er deel van uit te maken. Aan de wereld moeten wij laten zien dat wij gevoed worden door de Geest van God en dat wij het denken van Christus ons eigen willen maken en hierdoor een nieuw leven kunnen ontvangen.

De eenheid van de Kerk begint bij elk een die een liefdesrelatie met God wil opbouwen. Met aanvaarding van het Zoenoffer van Christus zet men een stap in de goede richting, maar dan moet men zijn weg verder vervolgen door trachten de leerstellingen van Christus ook werkelijk na te leven. Al de leden van de gemeenschap in Christus moeten dan zich verbonden voelen in Christus en Hem willen aanvaarden als hoofd van de Kerk.

Jezus heeft Zijn leerlingen en hun nakomelingen opgedragen uit te gaan en te gaan verkondigen. Ook wij moeten die opdracht durven uit te voeren. en indien wij beperkt zijn in onze mogelijkheden moeten wij stappen ondernemen om samen dit werk te verrichten. Wij moeten ons bereidwillig aanbieden om met elkaar het Goede Nieuws verder in de wereld te helpen uitdragen. Hiervoor moeten wij het geduld op brengen, maar moeten wij ons er ook toe durven zetten om elkaar aan te moedigen.

Ook al hebben wij persoonlijk veel beperkingen kunnen wij door onze krachten samen te bundelen veel meer verwezenlijken dan wij denken. Wij moeten ons in ons geloof gesterkt en verenigd voelen door ons besef dat wij allemaal bij hetzelfde Lichaam horen. Wij verwachten dezelfde toekomst, omdat God ons heeft geroepen. Daarin moet onze kracht liggen en ons gevoel van Eenheid.

Laat ons hopen dat wij tezamen mogen komen in die eenheid van welwillende geest, hulpvaardigheid en vredelievendheid, vol geduld voor ons zelf en voor de anderen.

Indien wij Christus Jezus als onze verlosser hebben aangenomen en ons hebben laten dopen, zouden wij door de Geest in Eén lichaam gechristend moeten zijn, of wij nu ongelovigen of heidenen eerst waren of Joden. ons verenigd moeten voelen, dat door het doopsel in Christus wij allen deel geworden zijn van dat ene zelfde Lichaam.

Zoals een lichaam nu uit vele leden bestaat heeft men ook in de Kerk meerdere lichaamsdelen, welk elk hun eigen functie hebben. Zo kunnen en moeten wij elk onze eigen taak opnemen om zo de Kerk te ondersteunen.
Wij moeten ons volledig over geven aan God en aan zijn Kerk. en het is in de Gemeenschap van Christus dat elk één van ons zijn of haar verantwoordelijkheid draagt.  Zoals God al die verschillende delen in een lichaam heeft gezet moeten wij ook onze plaats in dat lichaam willen aannemen en mee werken in dat lichaam.
Als er maar één deel was, zou u niet van een lichaam kunnen spreken. Maar er zijn vele delen en samen vormen zij één lichaam. (1Co 12:20)

Hebben wij ons dan al eens de vraag gesteld welke functie wij willen innemen in dat Lichaam van Christus? Wat heeft God voor mij in petto? En wat zou Christus mij opdragen te doen?

Wij moeten beseffen dat niet iedereen in alles goed kan zijn. Maar eenieder heeft zijn of haar kwaliteiten en specialiteiten. Datgene waar jij goed in bent is datgene waar jij je kerkgemeenschap kan mee vooruit helpen. Hoe klein je hulp voor jou mogelijk kan lijken, kan zij bijzonder belangrijk zijn voor de ecclesia. Elk beetje helpt.
Wacht niet tot morgen om een helpende hand toe te steken. Maak van uitstel geen afstel.

Wordt vandaag nog lid van deze groep.

Friday 12 December 2008

Preaching to an unbelieving world

We are preaching to an unbelieving world, fighting rapidly falling standards in our own community, trying to build up those scattered far and wide in the earth, caring for increasing numbers of elderly and incapacitated and those who are spiritually sick, and all the time trying to overcome our own innate personal weaknesses, problems and frustrations " So much effort, so little achieved. Sometimes it seems as if, in certain areas both at home and abroad, ecclesial life is falling apart, as it must have seemed to Paul in those early years of that ecclesia at Corinth.

...
it is a day of small things.We do not have the power of the Spirit. God does not manifest Himself openly in the mighty acts of power. We have the Word of God which is quite sufficient to convince those of a right frame of mind. But these are very few in number, so few that sometimes it seems as if our preaching and our exhortation is ineffective, as if we are failing in some way. The few who do respond are those whom God has reserved, as He told Elijah. That was what God told Elijah, and Paul quotes God’s words to him in his Letter to the Romans to prove that there was in his day also a remnant according to the election of grace, and surely we trust that it is so in our own day. We believe that we are part of that remnant chosen by God by His grace, called by the gospel, responsive to that still small voice.
Yet the vast majority remains totally unmoved. Even within the community of the saints there will always be those who are not responsive. But we press on, struggling to remain part of the faithful remnant, and we are sure that in time, in God’s time, judgment will be poured out on the rebellious, the hard-hearted; not by men like Jehu, men who proved in the end to be no better than were those they destroyed, but judgment will be in the hands of One whom God raised up in righteousness.

We shall remember that this was how Paul comforted the believers in the first century who were suffering persecutions, “it is a righteous thing with God” he said, “to recompense tribulation to them that trouble you; and to you who are troubled rest with us, when the Lord Jesus shall be revealed from heaven with his mighty angels, in flaming fire taking vengeance on them that know not God, and that obey not the gospel of our Lord Jesus Christ.”
...
This is the day of small things, the day for faithful service, no matter how little we seem to achieve, the day for accepting whatever difficulties and frustrations come our way as a result of that service, the day for bearing whatever burdens an all wise God sees fit to place upon His servants.

 - Bro E. T. 1986

full text > Three faithfull men