Wednesday 15 February 2017

Kerk in Actie presenteert diaconale stemwijzer

Kerk in Actie presenteert een diaconale stemwijzer: het Kerk in Actie KiesAdvies. Deze bestaat uit twee delen: een vergelijking van verkiezingsprogramma’s en een handig testje. De uitslag van de test laat zien wie in het algemeen profiteert én wie de dupe wordt van de gemaakte politieke keuzes.

 Polarisatie

Wat volgens Kerk in Actie in de verkiezingsprogramma’s opvalt, is dat ‘algemeen belang’ steeds minder een rol speelt en ‘eigen belang’ steeds meer leidend motief wordt, stelt Carla van der Vlist, teamleider Binnenlands Diaconaat.
“Sommige partijen komen bijvoorbeeld met maatregelen om vluchtelingen niet ons Nederlandse of Europese probleem te maken, maar willen niets weten van een structurele oplossing. Zolang het niet op ons erf gebeurt, is het ook niet ons probleem. Kerk in Actie pleit voor een ruimhartige inzet voor de meest kwetsbaren in de samenleving.”

Test

Het Kerk in Actie KiesAdvies bestaat uit twee delen: een analyse van verkiezingsprogramma’s en een digitale kieswijzer. Het Kerk in Actie KiesAdvies is te maken via www.kerkinactie.nl/kiesadvies.

In het Kerk in Actie KiesAdvies komen vragen en stellingen aan bod over onderwerpen die Kerk in Actie belangrijk vindt én waarover partijen van standpunt verschillen.

Analyse

De analyse van verkiezingsprogramma’s, uitgevoerd door stichting Oikos en Kerk in Actie, beperkt zich tot de partijen die tijdens de verkiezingen in 2012 in de Tweede Kamer verkozen zijn. De 11 verkiezingsprogramma’s zijn gescreend op de gekozen thematische prioriteiten: internationale samenwerking, duurzaamheid, vluchtelingen, mensenrechten en zorg en armoede in Nederland. Daarbij is aangegeven wat de politieke partijen rond deze prioriteiten al dan niet hebben opgenomen in hun programma’s.
Het is verkiezingstijd! Weet u wie er profiteert en wie er dupe wordt van uw stem op 15 maart?Het Kerk in Actie KiesAdvies helpt u in 21 vragen op weg bij het bepalen van uw keuze.
kerkinactie.nl

Met christenen flirtende politici

Hoe de politici handig gebruik willen maken van bepaalde gelovigen kan men duidelijk zien nu voor Nederland de verkiezingen nabij komen.

frankiegAls belijdend rooms-katholiek en academisch theoloog kan Frank Bosman niets anders concluderen dat de Westerse beschaving is gestoeld op twee millennia christelijke cultuur. Maar dezer dagen kijkt hij op hoe politici hem willen strikken om hun agenda van anti moslim gevoelen of zelfs moslimhaat door te voeren

In de jongste aflevering van De Tafel van Tijs (EO, 14-02-17 ) was Thierry Baudet (Forum voor Democratie) uitgenodigd te komen vertellen over zijn liefde voor de christelijke traditie. Nederland moest zijn christelijke wortels weer omarmen.

Voor Thierry Baudet staat het vast dat het christendom de hoeksteen van onze beschaving is. En meer van dat soort fraaie verkiezingsretoriek.
Op zich niets op tegen. Als belijdend rooms-katholiek en academisch theoloog kan ik niets anders concluderen dat de Westerse beschaving is gestoeld op twee millennia christelijke cultuur. En ja, ik zou graag willen dat meer Nederlanders het christendom zouden omarmen, liefst nog – om met Angela Merkel te spreken – om geregeld naar de kerkdiensten te komen in plaats van te mopperen over de teloorgang van diezelfde traditie.
repliceert Bosman die zo wantrouwig wordt als politici – meestal vlak voor verkiezingstijd – opzichtig gaan flirten met de christenen in dit land.

Hij schrijft
Het politiek-electorale motief ligt er duimendik bovenop: hiér met die christelijke stemmen! Nee, dank u beleefd. Ik ben geen stemvee, dat één keer in de vier jaar een aai over de bol kan krijgen om vervolgens achtergelaten te worden als de eerste de beste straatschooier. Maar ik vind het nog veel erger dat ‘mijn’ christendom (als ik even zo onbescheiden mag zijn) wordt ‘geroofd’ om te fungeren als hefboom tegen mijn Islamitische zusters en broeders in dit land.
thierry-baudet

> Lees hier meer over:

“Christenen worden misbruikt voor anti-islam retoriek”

Politici die trachten het geloof in de privesfeer te duwen of uit de maatschappij te bannen

Politici zien niet met lede ogen nar de huidige crisis van vluchtelingen en religieus tumult, maar hopen er handig gebruik van te maken om hun agenda door te voeren om religie naar de achtergrond of zelfs verdomhoekje te brengen.

Zogezegd horen wij te leven in een rechtsstaat waar er vrijheden van uiting en godsdienstbeleving zijn en de burger zijn rechten en vrijheden kan doen gelden waardoor hij geen speelbal meer is van onnoembare krachten. De paradox is dat de politici en beleidsmensen die gezorgd hebben voor een evenwichtig leefkader voor iedere burger nu enigszins teruggefloten worden en kiezers blijkbaar liever opteren voor rechtse veelbelovers en harde roepers.

In meerdere landen zien wij meer dan één politieker handig gebruik maken van het populisme en van de angst die bij veel mensen is opgekomen door het extreem moslim fundamentalisme.

Patrick Dewael als fractieleider van Open VLD en als vrijzinnige pleit om expliciet geloof en staat te scheiden waardoor iedere geloofsbeleving verbannen wordt naar de privésfeer. Uiteraard zullen velen dit idee steunen om de beweerde druk van de islam te verminderen. Maar blijkbaar wil men ook het christendom en de joden verzoeken om hun inspiratie enkel thuis te beleven. Trouwens wat voor de een geldt moet ook voor de ander gelden.

Advocaat Paul Quirynen, goed thuis in de katholieke wereld, vreest dat sommige vrijzinnigen de strijd tegen moslimextremisme handig gebruiken om het publieke gedrag van andere gelovigen, zoals christenen of joden, in te perken.

In het boek van Bart Somers ‘Samen leven, een hoopvolle strategie tegen IS’ lezen we met genoegen dat zonder levensbeschouwelijke tolerantie een open samenleving niet kan functioneren, dat vrijheid onbestaande is en diversiteit onmogelijk. Door meer in te zetten op vrijheid en tolerantie, mensenrechten en democratie …behouden we de ziel van onze samenleving.

Dat Patrick Dewael alle religies in de privésfeer wil duwen heeft als resultaat dat enkel de atheïstische religie recht op spreken heeft. Dat is in onze democratische samenleving niet wenselijk.

Het wordt hoog tijd dat de politici er aan werken om veralgemening tegen te gaan en om de mensen duidelijk te laten zien dat bepaalde fundamentalistische groepen niets te maken hebben met het geloof van vele anderen die de naam van hun geloof wel waardig dragen.

Ook wij als burgers, gelovigen en niet gelovigen, moeten er op toe zien dat de rechten van iedereen gevrijwaard worden en dat er door generaliseren geen verkeerd beeld de overhand krijgt. Er moet duidelijk gemaakt worden dat niet alle moslims extremisten zijn, maar dat integendeel diegenen die zogenaamd vechten voor Allah en de Jihad, mensen zijn die niet volgens de Koran handelen en zich helemaal niet gedragen naar de leerstellingen van hun profeet en hun God.

Elke waardige burger van een vrij democratisch land moet er op toe zien dat er ruimte wordt gegeven aan niet gelovigen zowel als aan gelovigen, aan alle religies en dat eigen geloofsextremisme wordt bestreden.

Door alle moslims uit te bannen gaan we ook andere waardevolle religies in de privésfeer duwen.