Showing posts with label Human Right Watch. Show all posts
Showing posts with label Human Right Watch. Show all posts

Thursday 18 September 2014

Christen vervolgingen in het Midden-Oosten

Vijf patriarchen van verschillende Assyrische kerken in Irak vergaderden op 20 augustus jl. in Erbil (ten oosten van Mosul) om de christelijke culturele genocide onder IS-bewind te bespreken. Zij kwamen unaniem tot de conclusie dat alleen vluchten voor het geweld dat nu gepleegd wordt, schadelijk zou zijn voor de christelijke aanwezigheid in het Midden-Oosten. Er moet een keer komen in de eindeloze vervolgingen en geweldplegingen die sinds honderd jaar de christenen in het Midden-Oosten teisteren. Deze vervolgingen resulteerden bijna in een decimering van 1.5 miljoen naar max. 0.3 miljoen Assyrische christenen in Irak tussen 2003 en nu, volgens het ACE-onderzoek dat in augustus jl. uitgebracht werd door het Assyria Counsel of Europe. De vervolgingen die hierin zijn gedocumenteerd, verschillen niet in aard met de bekende Joden-vervolgingen door de Nazi’s.
Oplossing
De optie dat de Assyrische christenen voor hun voortbestaan aansluiting zoeken bij de Koerden is overwogen. Dat is echter slechts een verschuiving van het probleem omdat ook zij een Islamitisch ideaal nastreven, en christenen onder Koerdisch bewind weer tweederangs burgers, en dus het mikpunt van onlusten, worden. De énige oplossing die nog kans van slagen heeft om de christelijke aanwezigheid op de bakermat van onze beschaving veilig te stellen, is het nastreven van een defensieve, veilige haven. Dit wordt bevestigd door 67 genocide-wetenschappers wereldwijd. Het idee van zo’n veilige haven bestaat al langer, en is regelmatig overwogen als het geweld weer oplaaide, maar nooit kwam het zover dat men dit wanhopige ideaal ook naar het westen uitte, omdat de nood eenvoudigweg niet zo groot was dat een volledig uitsterven van de christelijke aanwezigheid een reële bedreiging vormde. Men kon nog de andere wang toekeren, en als tweederangs burger een redelijk bestaan nastreven onder Islamitisch georiënteerd bewind. Nu echter de sjiieten in de minderheid raken en geen tegenoffensief meer kunnen bieden tegen gewelddadige soennieten, is die kans verkeken. Het zou echter niet voor het eerst zijn dat door de VN een veilige haven wordt gecreëerd voor een minderheid in Irak. In 1991 werd tijdens de tweede golfoorlog een dergelijke haven ingericht voor vervolgde Koerden.
Waarde van de christelijke aanwezigheid in het MO
Deze voorgeschiedenis is blijkbaar onbekend bij degenen die zich afgelopen weken hebben geuit op christelijk erf in Nederland. Erik Borgman bijvoorbeeld is gealarmeerd door de gevolgen voor christenen van de oprichting van de I.S. (Trouw 8-8). Hij kan er alleen niet duidelijk de vinger opleggen waarom de christelijke aanwezigheid in het MO zo belangrijk is. Machteld Jansen in hetzelfde artikel, weet ook dat we op moeten komen voor de christelijke aanwezigheid in het Midden-Oosten. Het verdwijnen daarvan zou jammer zijn volgens haar, omdat verschillende religies vreedzaam naast elkaar zouden moeten kunnen leven. Deze vooraanstaande theologen zijn kennelijk niet op de hoogte van de rijkdom die de kerk van het Oosten in haar geschiedenis heeft opgebouwd. Je zou bijna denken dat deze kerk slechts een minimale rol heeft in de marge van het Westerse christendom. Maar niets is minder waar! Met name Britse theologen (o.a. Asahel Grant, G.P. Badger en W.A. Wigram) hebben zich ernstig verdiept in hun geschiedenis en stonden keer op keer verbaast van wat zich in de kerk van het Oosten heeft afgespeeld.
In Nederland is Albert Stol (journalist) degene die in zijn boek Nestorianen, de ondergang van een christenvolk (1977), de geschiedenis van Assyrische christenen blootlegt. Volgens hem hebben we historisch gezien bijvoorbeeld een belangrijk deel van de overlevering van de Griekse wijsbegeerte en geneeskunde te danken aan de kerk van het Oosten. Daaraan is nog toe te voegen zij de schatbewaarders zijn van de oudste en meest vruchtbare vorm van christelijke religie in de geschiedenis. In het eerste millennium hebben zij, ten oosten van het Romeinse rijk, de grootste missionaire beweging meegemaakt die er te vinden is in de geschiedenis. Kloosters van de cultureel zo rijke Assyrische christenen waren te vinden tot in Mongolië en aan de stille Oceaan.
Wat doen we ermee?
In Nederland beseffen we wel dat er iets moet gebeuren om de veiligheid voor vervolgde christenen te garanderen. Wat kunnen we doen? Door christelijke politici wordt geopperd om de grenzen de openen. Maar Halbe Zijlstra (VVD Fractievoorzitter) heeft een punt, als hij zegt dat de grenzen dicht moeten, omdat de miljoenen vluchtelingen die worden verwacht een ontwrichtende werking zullen hebben op de samenleving in Europa. We hebben eenvoudigweg de draagkracht niet om het wereldleed op die manier op te lossen. Maar grenzen sluiten mag niet gelijk staan aan oogkleppen opzetten.
Een veilige haven, is dat wel zo’n goed idee? We worden zo overdonderd door dit idee, omdat we nauwelijks weten dat er christenen in Irak wonen. “Zijn er christenen in Irak?!” zo beschrijft Borgman treffend ons collectieve bewustzijn. Voordat bij ons een dergelijke oplossing grond kan vinden, moeten een aantal vooroordelen worden weggenomen en moet het besef ontstaan dat deze oplossing bijna te laat is geopperd door de christenen om tijdig de juiste hulp hiervoor te kunnen krijgen uit het Westen. Tegen de tijd dat we hier enigszins begrijpen hoe nijpend de situatie is, hoeft het niet meer, want dan zijn de christenen in het Midden-Oosten er niet meer. (Blijf hier op de hoogte van de stand van zaken volgens de christenen ter plaatse.)
Geweld
De 67 wetenschappers roepen de VN op om een zwaarbewapend leger in te zetten en zo nodig een veilige haven te openen om minderheden te kunnen beschermen. Dat brengt echter geweld met zich mee. En sinds de Amerikaanse missie in Irak, is een militair optreden volgens ons ouderwets. Maar wat nu we weten dat o.a. christenen in zo grote getale vervolgd, en verdreven worden, en dat annihilatie een reële bedreiging vormt? Is het zo vreemd dat zij nu, na 100 jaar van continue vervolging, besluiten om toch weer de wapens op te pakken om het laatste beetje christelijk leven in het Midden-Oosten te verdedigen? Op zich is dat niet nieuw. Eerder deden zij dat in 1915, toen een deel van hen, als enige volk in het Midden-Oosten, zich aansloot bij de geallieerden om mee te vechten voor ónze vrijheid. (Lees hier het ongelofelijke verhaal in het Nederlands) Hierover schreef dr. W.A. Wigram onder andere het boek ‘Our smallest Ally’ (in 2010 opnieuw uitgegeven). Hij was diep onder de indruk van de moed die de oosterse kerk op wist te brengen, omringd door vijanden die tot allerlei wraakacties in staat zouden zijn. Maar “Nee”, zeggen wij in het Westen nu, “geweld is verfoeilijk, dat moet je niet willen.” Daarbij vergeten wij dat deze christelijke minderheid nu niet meer kans maakt dan de Joodse minderheid destijds maakte onder het Nazi-bewind. We moeten dus “Ja!” zeggen, als we ons op enige wijze verbonden weten met deze christelijke minderheid in het Midden-Oosten. Zij nóch wij hebben er baat bij als een dergelijke extremistische Islamitische Staat vrij spel krijgt.
Bidt mee om een veilig voortbestaan van christenen in het MO
De VN, Human Right Watch, Amnesty International en de kerkleiders van Irak, hebben zich uitgelaten over de situatie van de door de IS bedreigde christenen in Irak. Ook steeds meer politieke leiders sluiten zich ben hen aan. Zelfs voormalig minister-president van Libanon Saad Hariri. Gezien de geschiedenis is de christelijke aanwezigheid in met name Syrië en Irak, en de laatste christelijke dorpjes in Turkije, niet een kwestie in de marge van het christendom, maar een fundamentele aanwezigheid zonder welke onze beschaving beduidend armer zou zijn geweest. Wanneer wij het nu presteren om hen te laten creperen en slechts op te vangen door het rode kruis of in ballingshap in het Westen, maken wij een morele overtreding. We laten dan een krachtig christenvolk, met een eeuwenoude cultuur, stikken omdat we slechts willen praten en water bij de wijn doen. Is dat opkomen voor de vervolgde christenen? Is dat wat we de Assyrische christenen in Irak terugbetalen voor hun aandeel aan het werelderfgoed en hun hulp toen ónze westerse beschaving bedreigd werd? Laten ook wij, westerse christenen, de God van Israël vragen of Hij een keer wil brengen in hun lot. En daarnaast onze regeringen oproepen om de christenen in het MO defensief te beschermen.
 
 
 
 
De schrijver van dit artikel (Kees Bloed) is theoloog bij stichting sjemajah. Voor wie meer wil weten over de geschiedenis van Assyrische Christenen en van het profetische belang van hun aanwezigheid, geeft Kees lezingen. Neem a.u.b. contact op via sjemajah@gmail.com of het contactforumulier als u een lezing wilt organiseren, of tip een commissie bij u in de buurt.
 
Voor meer informatie:
www.aina.org
www.assyriacouncil.eu
www.indefenseofchristians.org
Nederlandstalig:
www.wearen.nl
www.shlama.be
www.sjemajah.nl