Showing posts with label arianisme. Show all posts
Showing posts with label arianisme. Show all posts

Monday 29 July 2019

De wereld van onbijbelse leer #1

Heden leven wij in wat wij een wereld van onbijbelse leer kunnen noemen. De onbijbelse leerstellingen vieren hoogtij. Maar wij moeten niet denken dat de onbijbelse leer iets nieuws van deze eeuw is. In de middeleeuwen zorgde de Rooms Katholieke Kerk dat de onbijbelse leer aan iedereen werd opgedrongen als een aan te nemen (dogmatiek) Kerkelijke leer.
die Rooms Katholieke Kerk is de grote verantwoordelijke voor de zeer grote verdeling in het Christendom welke wij heden kunnen aantreffen in deze wereld.

Die Kerk die zich opdrong als de enige ware kerk, heeft het verloop van onze menselijke geschiedenis, met name in de westerse wereld, in belangrijke mate mede bepaald. Vanaf de invoering van het leenstelsel in de vroege middeleeuwen tot aan de napoleontische tijd deden de leiders van die Rooms Katholieke instellingen er alles aan om naast kerkelijke macht ook hun wereldse als politieke macht te laten gelden.

Al tamelijk vroeg in de geschiedenis van de Christenheid kwamen er leraren met valse leerstellingen die hun leerstof doordrongen met de antieke (Griekse en Romeinse) filosofieën. De geschiedenis van die Griekse filosofie bepaalde een groot deel ook de geschiedenis van de onbijbelse leer. zo kwamen verscheidene kerkleiders er toe om zich voor te stellen als monotheïstische christenen maar echter met een zichtbare uitzondering van andere volgers van de Nazareense Joodse leermeester Jeshua (Jezus Christus) dat zij in tegenstelling van hen geen andere god wilden aanbidden dan Jezus de Zoon en God de Vader.eerst was er dus een Duo-godheid, maar al snel trad er een Drie-godheid op waarbij de Drie-eenheidsleer uiteindelijk het won. Tijdens het concilie van Nicea (325) werd de Bijbelse leer van een Enige God die buiten Christus Jezus stond verworpen. Er werd verklaard dat de mensenzoon Jeshua voortaan Issou (of Heil Zeus) zou noemen en aldus deze Christus de nieuwe naam "Jesus" of "Jezus" één in wezen moest genomen worden met de Vader wat men zou beschouwen als de "homo-oesios", en niet zoals de Alexandrijn Arius had gemeend als eerste der schepselen op de Vader geleek (= "homoi-oesios"), doch wezenlijk ondergeschikt bleef aan hem.

Tijdens het Eerste Concilie van Constantinopel (381) werd door de verzamelde bisschoppen de plaats van de heilige Geest in de triniteit nader bepaald. De Geest kwam volgens de concilievaders voort uit God de Vader en moest samen met Christus de Zoon als (een van de personen van) God worden aanbeden en verheerlijkt. Dit strookte helemaal niet met wat Jezus aan de mensen leerde noch wat de apostelen verder aan de nieuwe volgelingen aanleerden.

Maar doorheen de eeuwen werd die onbijbelse leer aanschouwd als de basis van het Christendom, waarbij de meederheid van gelovigen dat credo van Nicea als hun geloofsbelijdenis gingen aanschouwen.
De geloofsbelijdenis van Nicea-Constantinopel wordt tot op de dag van vandaag door zowel katholieke, alsook orthodoxe en reformatorische christenen onderschreven.

Erg genoeg kreeg een figuur die zich eerst nogal losbandig had gedragen en zich enige tijd bijzonder aangetrokken had gevoeld tot het manicheïsme, een stroming die een dualistische visie op goed en kwaad had – na zijn bekering tot het christendom een zeer grote invloed door de vele geschriften die hij bracht. Hij werd bisschop van de Kerk van Hippo Regius en kon als Augustinus (354–430) de leer van Plato en de neoplatonist Plotinus met steun van paus Innocentius I verder doen verspreiden.

De kerkleiders zorgden er ook voor dat de gewone bevolking de teksten van de Heilige Geschriften niet kenden, zodat zij hun kerkelijke leer als de enige ware leer konden inprenten in de hoofden van de bevolking. Er wie er aan twijfelde of niet mee akkoord ging moest het vergelden.

Paus Gregorius I, bijgenaamd 'Gregorius de Grote' (540-604), had een goede manier gevonden om hun leer verder mondeling te doen verspreiden? Volgens hem konden prenten de geschiedenis van Jezus vertellen  Hij zag de functie van afbeeldingen in om de ongeletterde bevolking het evangelie te verkondigen. Een bekende uitspraak van hem is:
 Schilderingen kunnen wat de Schrift doet voor hen, die kunnen lezen voor ongeletterden hetzelfde uitrichten wat de Schrift doet voor hen, die kunnen lezen. 
Deze opvatting zou van een onschatbare betekenis zijn voor de kunstgeschiedenis.

Wednesday 12 December 2012

Kerstboomversiering en vruchtbaarheidsritus

De 37ste paus van de Rooms-katholieke Kerk, Damasus I (Guimarães, ca. 305 - Rome, 11 december 384), vond het niet zo erg dat zoals bij de vereringsdiensten van de Montanisten beelden werden gebruikt. De godmoeder Cybele met daarmee gepaard gaande leeuwen, bekroond met een polos en een tympanon vast houdend. Van Nicaea in Bithynië (Istanboel Archeologisch Museum).

De vroegere priester in de dienst van de Frygische godin Cybele, Montan of Montanus, bracht de Magna Mater(Moedergodin of Grote Moeder) naar voor in de kerkgemeenschap.Ook de castratie en feestelijkheden onder de dennenboom brachten een nieuw symbool in de kerk, welk nu bij het kerstgebeuren zelfs een centrale plaats krijgt toegewezen in de huiskamer. Die symbolen van vruchtbaarheid begonnen in de 4° eeuw een belangrijker rol te spelen en vonden van uit de heidense gebruiken hun weg in de Katholieke Kerk.
  Vaak gebruikte afbeelding van Isis als de Moedergodin met Horus, haar zoontje, op schoot. Musée du Louvre

Zoals de godin Cybele in een tempel op de Palatijn geplaatst werd kon men nu Maria, de moeder van Jezus, zoals de vruchtbaarheidsgodin Isis op een altaarstuk of verhoog vooraan in de gebedsruimte plaatsen. De oude gebruiken van Hellas, Etrurië en elders werden naar de tijd vorderde weer opgenomen onder diegenen die zich aansloten bij de geestelijken die zich uitgaven als uitverkorenen en dienstheren van God en Christus Jezus. Zoals anathemata bij tempels werden geplaatst vond men alom meer geen bezwaar om deze ook bij de christelijke huizen te patsen. Zoals sommige typen wijgeschenken aan de tempel konden worden opgehangen, begon men ook voorwerpen te wijden en deze in de gemeenschapshuizen op te hangen. Dit gebruik nam op sommige plekken zelfs zulke vormen aan, dat men genoodzaakt was de geschenken te verwijderen. De verwerper van het arianisme, zoon van een Spaanse priester, Antonius genaamd, en een zekere Laurentia, hield van het wereldse en zal de sobere gebedshuizen zonder veel franjes denkelijk te koel gevonden hebben. Voor hem mochten die ontmoetingsplaatsen gerust meer versierselen hebben. Terwijl in de vroeg christelijke kerk elke gelovige de dienst op maakte, vonden al snel enkele machtliefhebbers dat het diegene toebehoorde met de meeste macht en verbondenheid met de zelfde denkers. Naast de versiering van kerken, moesten de uitvoerders van de dienst nu weer verschillend zijn van de andere gelovigen en duidelijk herkenbaar anders zijn. Daarom bracht de paus Damasus I de versierselen in opgang en stimuleerde hij het verfraaien van liturgische handelingen. Damasus zijn pontificaat kenmerkte zich vooral door een versterking van de pauselijke macht, en de zoektocht naar een theologisch argument voor deze macht. Dat vond hij onder andere in Mattheus 16:18, waar staat:
"En ik zeg U dit: Gij zijt Petrus, de steenrots, en op deze steenrots zal ik mijn Kerk bouwen."
Nu nog gebruikt de Katholieke Kerk die zinsnede om zich te beroepen op het alleenrecht van het zeggingschap over de kerkgemeenschap. In de laatste jaren van zijn pausschap werd Damasus geassisteerd door Sint-Hiëronymus, die hij aanzette tot het maken van de Vulgaat, de Bijbelvertaling in het volkslatijn van zijn tijd.

Lees meer over de machtsverhoudingen in de eerste kerk, Montanisten e.a.:

  1. Politiek en macht eerste prioriteit #2 Arianisme, Nestorianisme en Monofysitisme 
  2. Politiek en macht eerste prioriteit # 3 Verhoging van Maria en de Heilige Geest 
  3. Jesus begotten Son of God #1 Christmas and Christians
  4.  Jesus begotten Son of God #2 Christmas and pagan rites
  5. Bijgeloof en feesten
  6. Een Groots Geschenk om te herinneren
  7. Achtergrond Christelijk Kerstfeest
  8.  Niet gebonden door labels maar vrij in Christus 
  9. Religious Practices around the world
  10. Worship and worshipping