Showing posts with label deweg. Show all posts
Showing posts with label deweg. Show all posts

Wednesday 27 March 2019

Wanneer u een ware volger van Jezus wil zijn #3 Groeiende beweging uit Joodse sekte De Weg

In de eerste eeuw kwamen er meer en meer mensen bij de groep die de Joodse leermeester Jeshua (Jezus Christus) wilden volgen. Geleidelijk aan groeide de Joodse sekte De Weg uit tot een groepering met over verscheidene streken meerdere verspreide groepen.

Het stak echter de ogen uit van de Joden dat er in die beweging niet-joden zaten. Daarom kwamen er meer en meer synagogen welke hun gebedshuis sloten voor leden van die als Joodse sekte gekende beweging.

Erger werd het in de daarop volgende eeuwen wanneer de volgers van de Christus zich als christenen apart gingen definiëren. De Joden met de Romeinen verzetten zich tegen die beweging en durfden zelfs zo ver te gaan om hen te liquideren. Hierdoor vonden vele volgers van Jeshua, of 'christenen' zich genoodzaakt om zo veel mogelijk in de schaduw te blijven en zich niet kenbaar te maken als "volger van Jeshua" (of volger van Jezus). Het navolgen van Jezus was een levensbedreigende zaak geworden.

Jezus had hier ook voor gewaarschuwd dat de keuze om hem te volgen moeilijkheden kon teweegbrengen. Hij wees eveneens ook op het gevaar van het zwaard dat zou optreden tegen hen die voor hem kozen.

De Joden die Jezus wensten te volgen hadden onderling het eerst ook moeilijk met niet-joden die zich bij hen wilden aansluiten, maar uiteindelijk stemden zij er in toe en gingen zelfs ook akkoord dat die niet-joden of de goyim zich niet aan de Joodse wetten moesten onderwerpen. Als Messias belijdende Joden werden die Joden later ook wel als Messiaanse Joden aanschouwd, terwijl de niet-joden als christenen werden benoemd. Samen vormden zij dan leden van de christenheid.

In de 4° eeuw kwam er in de christenheid echter een enorme scheuring waarbij het christendom ontstond en de ware volgers van Jeshua (of Jeshuaisten) het onderspit moesten delven voor diegenen die met de Romeinse keizer Constantijn de Grote het op een akkoord gooiden om hun leermeester Jeshua zijn naam te veranderen in Issou of Jesus, wat "Heil Zeus" betekend, en hem met die Zeus gelijk te stellen, eerst als een tweedelige godheid en in latere jaren als een Drie-eenheid, welk in het Niceense akkoord werd onderschreven.

Deze breuk tussen aanhangers van die Romeinse overeenkomst, met de leer van de Drie-Eenheid, en diegenen die wensten getrouw te zijn aan de leringen van Jeshua of Jezus Christus zoals de Joodse leermeester nu meer gekend geraakte.

Uit de teksten van de heilige Schrift kunnen wij opmaken dat er verdeeldheid zou komen en dat valse leermeesters en valse profeten zouden opstaan om de  mensen te misleiden en terug van God weg te trekken.
Door de eeuwen heen kwamen nog meerdere scheuringen waarvan de reformatorische de meest gekende is en het protestantisme teweeg bracht.

Zo kan men stellen dat uit de groepering van de Weg enkel de getrouwen aan de ware leer van Jeshua  zouden moeten erkend worden als ware volgers van Jezus. In de protestantse zo wel als in de katholieke Kerk kunnen wij de meerderheid vinden die zich niet aan de God van Jezus houden, maar Jezus zelf tot hun god gemaakt hebben.

Volgens de Schrift zou er naar het einde der tijden een kentering komen en zouden meerderen opstaan om de Waarheid te prediken. Wij zijn nu in zulk een tijd gekomen waar er meer Waarheidspredikers optreden en mensen trachten duidelijk te maken hoe de vork in de steel zit.

+

 Volgende

Wanneer u een ware volger van Jezus wil zijn #2 Christenheid tegenover christendom

Vervolg van Wanneer u een ware volger van Jezus wil zijn #1 Geestelijke ondersteuning

Op de zoektocht naar het ware geloof komen meerdere mensen in contact met de Getuigen van Jehovah. Die stroming in de christenheid schrikt hen meestal af en maakt hen ook niet bewust om eens verder te gaan zoeken naar gelijkdenkenden maar minder autoritaire of  gedirigeerde groepen.

Vele mensen kennen zelfs het verschil niet tussen christenheid en christendom.

In het christendom kan men een oceaan van kerkgemeenschappen vinden. Het christendom wordt door haar honderden religieuze sekten vertegenwoordigd. Ze blijkt meer dan negenhonderd miljoen kerklidmaten te tellen.

De namen christendom en/of christenheid worden in geen enkele profetie van de bijbel aangetroffen. Maar men kan wel zeggen dat ze destijds in Bijbelse tijden werd afgebeeld. Het ontrouwe Jeruzalem van de eerste eeuw van onze gewone tijdrekening is haar type of profetische voorafschaduwing. Tot aan de vernietiging van Jeruzalem in 70 G.T. werd deze stad door de joden als heilig beschouwd, en ze was typologisch, een waarschuwend voorbeeld (1 Kor. 10:6, 11). De christenheid en christendom mogen samen het antitype of tegenbeeld zijn van datgene wat zo lang geleden werd afgeschaduwd. Hoewel ze dus niet rechtstreeks in de Bijbelse profetieën worden genoemd, worden ze zinnebeeldig voorgesteld of profetisch afgebeeld. De verwoesting van het ongelovige joodse Jeruzalem in het jaar 70 G.T. is een type of profetische afbeelding van de verwoesting van de hedendaagse christendom, die eveneens ongelovig is met betrekking tot de bijbel en de Auteur ervan, Jehovah God.

De profeet Jezus had verwittigt om tijdig de stad te ontvluchten voor er vernietiging zou optreden. er waren er die in zulk een vernietiging niet wilden geloven of dachten dat het zo een vaart niet zou lopen. Maar het draaide voor hen anders uit. Men moet weten dat datgene wat God bepaald ook zal gebeuren. Hij is Diegene die alles weet en dan al of niet kan voorzeggen om ons te waarschuwen. Zo heeft de goddelijke Schepper meerdere waarschuwingen gegeven omtrent later te gebeuren dingen. Wij kunnen deze onderzoeken en al of niet aan nemen.

Ieder heeft de vrije keuze om al of niet te geloven in deze voorzeggingen of voorspellingen.

De Nazareense Joodse leermeester Jezus Christus heeft zijn profetie over de verwoesting van het joodse Jeruzalem, dat van zo’n ongeloof jegens hem als de Messías of Christus blijk gaf, in het voorjaar van het jaar 33 G.T. uitgesproken. Hij uitte die opmerkelijke profetie in verband met het voorzeggen van het „teken . . . van het besluit van het samenstel van dingen” (Matth. 24:3).
Door de verwoesting van Jeruzalem in het jaar 70 G.T. kwam er een einde aan een joods samenstel van dingen dat nooit meer is hersteld. De tempel die voor de aanbidding van Jehovah als God was gebouwd, is nooit meer herbouwd en zal ook nooit meer herbouwd worden.

Men moet vandaag de dag stellen dat het priesterschap in het geslacht van Aäron, de broer van Mozes, welke de religieuze diensten in die tempel behartigde, niet meer bestaat. Men kan meerdere Joden vinden die priesterlijke taken vervullen als leermeester of rabbijn, maar eigenlijk kan geen enkele jood aantonen dat hij als een werkelijk lid van dat priesterlijke geslacht bevoegd is priesterdiensten te verrichten.

Het nationale verbond met God, dat was gesloten op grond van gehoorzaamheid aan Gods wet zoals deze door bemiddeling van de profeet Mozes was gegeven, bestaat niet meer en is niet langer van kracht. Het joodse samenstel van dingen met die kenmerken is met de verwoesting van het Jeruzalem in de oudheid in 70 G.T. waarlijk volledig tot zijn besluit gekomen.

In de eerste eeuw waren de volgelingen van de Joodse leermeester Jezus, wiens naam eigenlijk Jeshua is, voornamelijk Joden. Maar geleidelijk aan wilden ook niet Joden die leer volgen en zich aansluiten bij de groepering "De Weg".

+

Vervolg: Wanneer u een ware volger van Jezus wil zijn #3 Groeiende beweging uit Joodse sekte De Weg

+

In deze reeks

  1. Wanneer u een ware volger van Jezus wil zijn #1 Geestelijke ondersteuning
  2. Wanneer u een ware volger van Jezus wil zijn #2 Christenheid tegenover christendom 
  3. Wanneer u een ware volger van Jezus wil zijn #3 Groeiende beweging uit Joodse sekte De Weg 
  4. Wanneer u een ware volger van Jezus wil zijn #4 Openbare prediking en Wederdopers 
  5. Wanneer u een ware volger van Jezus wil zijn #5 Volgers van een godheid Jezus of navolgers van de ware Jezus
  6. Wanneer u een ware volger van Jezus wil zijn #6 Volgers van de ware Jezus zijn volgers van Jeshua of Jeshuaisten

Monday 16 November 2009

Believe that moves stones


"I do not ask to walk smooth paths nor bear an easy load.
I pray for strength and fortitude to climb the rock-strewn road.
Give me such courage and I can scale the hardest peaks alone,
and transform every stumbling block into a stepping stone."
- Gale Brook Burket

Believe your beliefs and doubt your doubts.
- F. F. Bosworth


Faith enables us to move through the storms carrying our calm with us.
- J. Holmes

Faith makes it possible, not easy.
- Sally Nguyen


"You also, like living stones, are being built into a spiritual house to be a holy priesthood,
offering spiritual sacrifices acceptable to God through Jesus Christ.
For in Scripture it says: 'See, I lay a stone in Zion, a chosen and precious cornerstone,
and the one who trusts in him will never be put to shame.'
Now to you who believe, this stone is precious."
1 Peter 2:5-7

I like to take the backpack of the faith
and I will continue my journey
to the Kingdom of God.
I ask you God to be near me always
and to help me further on the way.

Dutch version / Nederlandse versie > Geloof dat stenen verplaatst

Geloof dat stenen verplaatst


"Ik vraag niet om gladde paden te lopen, noch een gemakkelijk lading te dragen.
Ik bid voor kracht en moed om de rotsen bezaaide weg te beklimmen.
Geef mij zulke moed dat ik de hardste pieken alleen aan kan,
en transformeer elke struikelblok in een opstapje."
- Gale Brook Burket

"Heb geloof in je geloof en twijfel aan de twijfels die je hebt."
- F. F. Bosworth


"Geloof maakt het voor ons mogelijk om ons in stormen met kalmte te bewegen."
- J. Holmes

"Geloof maakt het mogelijk, niet makkelijk."
- Sally Nguyen

"U ook, net als levende stenen,
gebouwd tot een geestelijk huis om een heilig priesterschap te zijn
geestelijke offers offerend aanvaardbaar voor God door Jezus Christus.
Daar het in de Schrift zegt:" Zie, Ik leg in Sion een steen, een gekozen en kostbare hoeksteen,
en degene die in hem vertrouwt zal nooit beschaamd worden.
Nu aan u die geloven, is dit een kostbare steen."
1 Petrus 2:5-7

Graag neem ik de rugzak van het geloof op
en wil ik mijn reis verder zetten
naar het Koninkrijk van God.
Ik vraag U God om mij steeds nabij te zijn
en verder op weg te helpen.

Engelse versie / English version > Believe that moves stones

Monday 20 July 2009

Wanbegrip

 Wijd de poort, breed de weg

„...wijd is de poort, en breed is de weg, die tot het verderf leidt...”Mattheüs 7:13

Er zijn veel wanbegrippen omtrent de nauwe weg. Men spreekt alsof het er zo nauw niet op aankomt en alsof zo’n leven maar een schijnheilige vertoning is met wat uiterlijke godsdienst en een bloot vertrouwen op Jezus, een steunen op Gods genade en barmhartigheid. Alsof dat genoeg is.

Daarin worden zij nog aangemoedigd door mensen die hen de weg wat ruimer voorstellen en zeggen dat men maar op Jezus moet vertrouwen en niet moet twijfelen, omdat men door zijn eigen werken niet komen kan. Zij tonen niet wat de grond van dat vertrouwen zijn moet, of langs welke weg men tot dat vertrouwen komt, en wat er eerst in de ziel moet omgaan. Zij zeggen niet dat, ofschoon men door de werken niet kan zalig worden, men ook zonder die niet zal zalig worden. Met andere woorden, men moet zijn geloof tonen uit zijn goede werken, uit zijn godzalig leven. Aldus, naar de vermaning van Jacobus.

Zij die niets meer bijvoegen, misleiden vele onnozele zielen en stellen ze zonder grond gerust. Deze leer heeft bij de meeste mensen wel ingang. Zo leidt de ene blinde de andere in de gracht, als een nietig medicijnmeester en een moeilijk vertrooster.

Joachimus Mobachius,predikant te ’s-Hertogenbosch

(”De staat van een uitverkorene”, 1744)

Wednesday 18 February 2009

De weg ten leven

De Weg

OORSPRONKELIJK noemde men het christelijke geloof dat in het Nieuwe Testament wordt beschreven, “de weg”. Zo wordt ons bijvoorbeeld verteld hoe Paulus, toen hij de christenen vervolgde, naar Damascus ging, “om, als hij mannen en vrouwen, die van die weg waren, zou vinden, hen gevankelijk naar Jeruzalem te brengen” (Handelingen der apostelen 9:2). Ongelovige joden te Efeze konden slechts “kwaad spreken van de weg” (Handelingen der apostelen 19:9). Bij zijn verdediging legde Paulus uit hoe hij vroeger “deze weg ten dode toe vervolgd had” (Handelingen der apostelen 22:4). Wat joden een “sekte” noemden was voor de apostel de weg des Heren.

Als beschrijving van wat die eerste volgelingen van de herrezen Christus bezielde, is deze naam bijzonder gelukkig gekozen. De weg betekende een geloof dat werkzaam was in het leven, een sterke overtuiging van de waarheid van het evangelie. die een drijfveer werd van een leven gewijd aan het dienen van God en mensen. Bovenal leidde dit levende geloof in de richting van een duidelijke en heerlijke bestemming: eeuwig leven in Gods Koninkrijk op aarde. Velen van die eerste gelovigen hebben uit persoonlijke ervaring de waarheid ondervonden van het aloude gezegde: “het pad der rechtvaardigen is als het glanzende morgenlicht, dat steeds helderder straalt tot de volle dag” (Spreuken 4: 18).

De weg des Heren

Dit beeld van een weg die God in zijn goedheid afgebakend heeft, komt heel vroeg in de Schrift voor. In de beschrijving in Genesis van de wereld vóór de zondvloed wordt gezegd: “al wat leeft had Gods weg op aarde verdorven” (Gen. 6: 12). Bijna alle mensen op aarde waren van de weg van geloof en ge­hoorzaamheid afgeweken, zodat zij de waarschuwingen van Henoch en Noach voor een naderende dag van oordeel in de wind sloegen. Christus en zijn apostelen hebben een dergelijke afwijking van Gods weg ook in de eindtijd voorzegd.

Jezus zei: “En gelijk het geschiedde in de dagen van Noach, zó zal het ook zijn in de dagen van de Zoon des mensen” (Lucas 17:26). Paulus waarschuwde voor een tijd wanneer mensen “hun oor van de waarheid zullen afkeren en zich naar de verdichtsels keren” (2 Timotheus 4:4). Telkens weer in de heilsgeschiedenis ziet men hoezeer de mens geneigd is Gods waarheid opzij te zetten, om een dwaalleer te volgen, en hierin vinden we de oorzaak van het bestaan van de vele verschillende kerken in de huidige wereld.

De twee wegen

In de bergrede belichtte de Here Jezus het radicale verschil in de toestand van twee soorten mensen aan de hand van een beeld van twee wegen. De ene weg, zei Hij, is breed en populair, doch hij voert degenen die daarlangs gaan tot het verderf. De andere weg die de mens kan gaan is smal, en weinigen zijn er die hem volgen. Maar dit is de weg die de reiziger naar onvergankelijk leven in Gods Koninkrijk leidt. Christus had niet duidelijker kunnen maken dat het ware geloof niet te vinden is in de grote menigte; het spreekt de meeste mensen niet aan. Gods gave van eeuwig leven is er niet zomaar voor iedereen maar voor diegenen die, zoals Paulus schreef, “in het goeddoen volhardende, heerlijkheid, eer en onvergankelijkheid zoeken” (Romeinen 2: 7). Ze vormen slechts een kleine minderheid onder de bewoners van de aarde.

Een betrouwbare gids

In de Bijbel heeft God ons een betrouwbare gids gegeven, waarin wij de weg die naar zijn Koninkrijk leidt kunnen vinden. Er zijn vele diepgaande redenen om deze verzameling van Schriften te aanvaarden voor wat ze zeggen dat ze zijn: Gods eigen openbaring van zijn wil en heilsplan. Het in vervulling gaan van Bijbelse profetie, tot in de kleinste details, is een van de belangrijkste daarvan. Maar de sterkste overtuiging krijgt men als resultaat van persoonlijke kennis van de bijzonderheden van Gods Woord. Door de Bijbel zelf te lezen, het boek grondig te onderzoeken, weet men waarom zijn roep: “Dit is de weg, wandelt daarin”, inderdaad van God komt.

Een wereld in nood

De wereld waarin wij leven is te vergelijken met een lichaam, waarvan de leden uit tientallen naties, groot en klein, bestaan. Wat echter ontbreekt is één zetel van bestuur waardoor de nodige functies worden gecoördineerd tot het welzijn en de gezondheid van het hele lichaam. Men ziet wel in dat één wereldregering een dringende noodzaak is geworden, doch niemand is in staat een regering te vestigen, wijs en sterk genoeg om de wereld te besturen.

Duizenden jaren geleden heeft God zijn plan geopenbaard waarin wat wij zo hard nodig hebben, boven alle menselijke verwachtingen gegeven zal worden. Hij heeft een Man door lijden heen tot volmaaktheid geleid en op grond van zijn volkomen gehoorzaamheid, tot zijn rechterhand in de hemel verhoogd, wachtende op de tijd wanneer Hij naar de aarde terug zal komen om de wereld van haar dwaalweg af te brengen en te leiden op de weg des Heren. “God heeft een dag bepaald, waarop Hij de aardbodem rechtvaardig zal oordelen door een man, die Hij aangewezen heeft, waarvan Hij voor allen het bewijs geleverd heeft, door Hem uit de doden op te wekken” (Handelingen der apostelen 17:31).

Uitziende naar deze voltooiing van Gods plan in Christus hebben de profeten van Israël de wereld van de toekomst, wanneer mensen in Gods wegen zullen wandelen, aldus beschreven: “en alle volkeren zullen derwaarts (het huis des Heren te Jeruzalem) heenstromen en vele natiën zullen optrekken en zeggen: Komt, laten wij opgaan naar de berg des’ Heren, naar het huis van de God Jakobs, opdat Hij ons lere aangaande zijn wegen en opdat wij zijn paden bewandelen” (Jesaja 2:2,3).

Wij zijn allen pelgrims, op reis door het huidige leven. Tot wat voor bestemming wordt bepaald door de weg waarlangs we gaan. -

 

Met de Bijbel in de hand