Showing posts with label godsdienst. Show all posts
Showing posts with label godsdienst. Show all posts

Sunday 1 April 2018

Aartsbisschop De Kesel waarschuwt voor religieuze intolerantie

De laatste twee jaar kunnen wij merken dat er doorheen Europa een tendens is van een groeiende intolerantie.

In een interview met de krant De Zondag waarschuwt aartsbisschop Jozef De Kesel, de kerkelijke leider van België, voor religieuze intolerantie. Een verbod op religieuze symbolen zoals de hoofddoek wijst hij af.

In een gesprek met de krant De Zondag zegt aartsbisschop Jozef De Kesel:
'Ik ben tegen extremen',
'Een vrouw die zich in een boerka hult, vind ik extreem. (...) Maar een verbod op religieuze symbolen vind ik ook extreem. Waarom zou het mij storen als een gelovige een keppeltje wil dragen, zelfs op een school? Sommige mensen hechten grote waarde aan een religieus symbool. Je moet respect hebben daarvoor. Als een vrouw zich beter voelt met een hoofddoek, waarom niet?' 
Mijn inziens zijn er politici die maar al te graag het geloof totaal zouden willen bannen van de samenleving.
De Kesel betreurt de tendens van politieke partijen om godsdienst in het onderwijs te willen afschaffen.
'Ik hoor mensen zeggen dat er op school beter een cursus burgerzin wordt gegeven in plaats van godsdienst. Ik geloof dat niet. Als godsdienst goed onderwezen wordt, dan gaat dat ook over burgerzin, normen en waarden, verantwoordelijkheid opnemen.'
Het bannen van religieuze symbolen en godsdienstonderricht kan de burger een gevoel van onverdraagzaamheid geven. Hierop zegt de bisschop
'Intolerantie kan gevaarlijk zijn, dan riskeert men een tegenreactie.'
Aartsbisschop De Kesel waarschuwt voor religieuze intolerantie

Friday 5 April 2013

Een kerk naar smaak en taal

De afkeer van traditie in evangelische kerken is zo groot geworden, dat op de liturgie van een dienst anno 2013 nauwelijks gezangen te vinden zijn die er in 2003 ook al op stonden.

Nieuwer is kennelijk beter. De enige houvast die je bij zoveel verandering van de vorm hebt, is krampachtig vasthouden aan de inhoud. Om die kramp wat los te kunnen laten, kunnen evangelische kerken wel wat regressietherapie gebruiken. Ook vorm kan houvast bieden.

Meerdere vinden dat het tijd is om buiten bestaande kaders te denken. Niet dat er iets mis zou zijn met de huidige kerkdiensten volgens hen. Voor iedereen is er geestelijk voedsel op zijn of haar manier te halen.

Men zegt:
Houd je van lekker gek doen in de geest, dan heb je TRIN. Houd je van staan, klappen, dansen, dan heb je de Pinkster en evangelische gemeentes. Houd je van rust op de vroege ochtend, dan kun je vaak beter bij de traditionelere kerken terecht. Is symboliek en stilte meer jouw ding? Probeer het dan eens bij de rooms-katholieken. 
Voor velen doet het er eigenlijk niet meer toe welke denominatie het is als men zich maar amuseert.  Lol hoort er in de eerste plaats te behalen op een kerkdienst, is wat ze zeggen.

Het valt op dat de gelovigen met al de kerkschandalen nog verder van kerken zijn afgedwaald en hun geloof in die gemeenschappen hebben verloren, toch er moeilijk afstand van kunnen nemen. Er zijn zuo een ingeburgerde gewoontes en tradities waar men toch zeker geen afstand van kan nemen. (!?!)

Onze noorderburen kunnen het niet zo gek te bedenken om de kerk van het kleine kijkkastje te alten vergroten op het grote scherm in de filmzaal.
Het idee van een kerkbioscoop is niet nieuw. Stroom Amsterdam begon daar ooit. Vast niet met een pilsje en nacho’s, maar toch. Koffie na afloop.

Bij de Broeders in Christus staat al die heisa niet voorop, geen loltrapperij, maar toch lekker plezier maken. Voor ons hoeft er geen grote bedoenerij of spielerei te zijn.

Voor de Christadelphians is Geloof een te ernstige zaak om er mee te sollen en om het te gebruiken om de kassa te vullen. Want bij heren zoals Jan Zijlstra en anderen is dat wel een belangrijk element en lijkt dat voor vele hedendaagse kerkgemeenten een voorop te stellen bezigheid. Door hun non-interesse voor geldgewin zijn de Christadelphians daarom ook zulk een 'te verwaarlozen' kleine gemeenschap. Ook door dat men er niet veel mensen vindt in een bijeenkomst worden ze door velen niet aantrekkelijk gevonden of zijn er velen om zich te vertonen in zulk een kleine groep om dat ze zich dan niet kunnen wegcijferen in de massa.

In een door elkaar sprekende of roepende massa op pinkstergemeenten hun diensten valt het niet zo op wie men is, waar men staat, wat men zegt. Men kan er van alles broebelen en dat kan dan verstaan worden als 'spreken in tongen', wat anderen dan nog kunnen gaan bewonderen dat jij die gave kan hebben om zo te spreken.

In de diensten van de Christadelphians wordt er heldere taal gesproken. Wij hoeven niet 'in tongen te spreken'. elk woord dat eenieder zegt mag ook door iedereen in de gemeenschap verstaan worden. ER is geen plaats en geen tijd voor geheimdoenerij.

Sommige woorden of namen mogen wel vreemd in de oren klinken. Mits er zoveel verschillend sprekende mensen in een dienst aanwezig kunnen zijn, en iedereen wel een andere Bijbelvertaling als geliefkoosde Bijbelvertaling kan gebruiken, worden ook verscheidene Bijbelvertalingen gehanteerd en worden bij voorkeur namen en plaatsen niet vertaald, maar in de originele versie ook gebruikt.

Mits de Nazareen die geboren werd in Bethlehem, uit de maagd Maria (Miriam) kwam te wonen onder het ouderschap van Jozef en Maria uit de stam van David, een Jood was, die zich ook hield aan Joodse gebruiken, moeten wij ook bewust worden van die gebruiken waar de Meester Rabbi Jesus/Jezus/Issou/Ishi Jeshua (Yahushua) zich aan vast hield.

In vroegere Nederlandse Bijbelvertalingen stond nog Jesus, zoals in de huidige Canisius en enkele Katholieke Bijbels nog steeds, terwijl in andere de meer hedendaagse vorm Jezus. Ook al is dat niet de echte naam van die Nazareen welke de zoon van God werd genoemd en de Messias, de Christos of Christus. Jezus of Issou betekent 'Heil Zeus' en was de geadopteerde naam van de kerkleiders enkele eeuwen geleden om zo hun godsdienst te laten parallel lopen met de heidense godsdiensten van de grieken en Romeinen, zodat er een politiek, economisch en machtsevenwicht kon gevonden worden.

Ook al is die naam dus niet de echte naam van de Verlosser is het wel de meest populaire en door de meeste mensen gekend als de door de Christenen aangenomen zoon van God en de Messias. Daarom houden wij ook vast aan het gebruik van die naam, maar laten ook niet de kans voorbij gaan om hier en dar wel de juiste naam te gebruiken in de hoop dat die met de jaren ook weer meer en meer ingeburgerd zal geraken. Alsook maakt het gebruik van de originele naam het makkelijker voor iedereen die anderstalig is duidelijk in te zijne over wie er nu gesproken wordt. Zo kunnen veel verwarringen vermeden worden.

Laat de weinige aanwezigen in een geloofsgroep nooit de reden zijn om deze niet te gaan bezoeken of daar geen diensten bij te wonen.

Bij de Christadelphians zal je merken dat ook al zijn ze met weinig daar ook een gemoedelijke sfeer kan zijn, waarbij men gerust een kopje koffie of ander drankje en een koekje of gebakje zich lekker kan doen smaken.

Wees dus van harte welkom in een levende kerkgemeenschap, die al hoewel plaatselijk heel klein kan zijn, wereldwijde broeders en zusters in Christus heeft.

+

Lees ook gerelateerd:

  1. Yahushua, Yehoshua, Yeshua, Jehoshua of Jeshua
  2. Heil tot de gezondene van God of Zeus
  3. Zeus een heerser van hemel en aarde
  4. Kerkdienst in een bioscoopstoel met een pilsje en nacho’s
  5. Regressietherapie voor evangelische kerken
  6. Ruzie in de kerk van Jan Zijlstra
  7. Not all christians are followers of a Greco-Roman culture
  8. Christadelphians or Messianic Christians or Messianic Jews



Tuesday 22 January 2013

Oorlog in kerkenland

Volgens Willem Jan Otten is er een soort oorlog gaande. Hij mag wel gelijk hebben dat het moeilijkere tijden zijn voor hen die een geloof hebben waarmee zij willen naar buiten treden. Het wordt niet altijd zo goed ontvangen als men over geloofszaken wil praten.

Volgens de voorspellingen uit de oudheid zou er een tijd komen waarin godsdiensten tegen godsdiensten te keer zouden gaan. Het lijkt wel of wij nu in zulk een tijd zijn gekomen.

Maar is dat dan een reden om over het geloof te zwijgen of om over het "wij" gevoelen in het geloof te praten?
Volgens Otten is het nu een wel erg ongelegen moment om van een religieus ‘wij’ te spreken, van ‘ons’ geloof. Er wordt juist dezer dagen door gelovigen teveel over ‘jullie’ geloof, en vooral ‘jullie’ ongeloof gesproken. Daarbij wordt de naam van God zo gewelddadig ingeroepen, dat je begint te vrezen, dat iedere geloofsbelijdenis uitgelegd zal worden als een duit in het hatende zakje.
In Nederland lijken de kerkgemeenschappen op straat te zijn gekomen om te vechten voor een plaatsje in de gemeenschap.
De   ‘happy clappy-kerken’ geraken ook bij de Noorderburen in de running. In Nederland hebben deze gemeentes de reputatie opdringerig te zijn, ze staan op straat met spandoeken om zieltjes te winnen en vertellen iedereen die het niet wil horen over hoe het geloof hun redding gaat zijn.

Ook al is het veel makkelijker om woorden uit te spreken dan ook daadwerkelijk alles in daden omzetten, heeft de Christen toch zijn opdracht van Jezus gekregen om te volharden in het verkondigen van het Evangelie.

> Lees: De onwaarschijnlijke christus, lezing Willem Jan Otten

Monday 2 May 2011

Verondersteld dierenleed en vrijheid van Godsdienst

Toen God de mens had geschapen had hij ook voorzien dat er voldoende voedsel voor hen aanwezig was. Na de zondeval kwam het nog verscheidene keren voor dat de mens nieet tevreden was en zijn ontevredenheid aan God liet merken. De liefhebbende God gaf na de zondvloed de mens toe om vlees te eten, zij het onder strikte bepalingen. Het eerste verbod om bloed te eten staat in Genesis 9:14 en geldt voor de hele mensheid, in de persoon van Noach: ‘Maar vlees waarin nog leven is, waarin nog bloed is, mag je niet eten.’  Het vlees met zijn ziel, dat is het bloed, mag niet gegeten worden. In die wetsbepaling kon men ook duidelijk merken at er onder ziel kon verstaan worden. De ziel van een dier was zoals de ziel van een mens niet een apart wezen of geest, maar het eigen levensvocht en de ademvoorziening van de mens of het dier zelf. Het bloed is namelijk een zuurstofdrager en energieleveraar voor de spieren en organen. Er is intensief nagedacht over hoe het bloed kan worden verwijderd. Onder andere daaruit is de koosjere slacht ontwikkeld.

De slachtregels werden opgetekend in  de Talmud (Joodse verzameling van mondeling overgeleverd recht en traditie). In de Torah (de eerste vijf boeken van het Oude Testament geschreven door Mozes) staat: "Gij zult de dieren uit uw kuddes slachten op de wijze die ik u beveel." en daarom staat de Joodse godsdienst alleen toe dat 'niet bedwelmd geslacht' vlees koosjer is.

Er zijn twee manieren van koosjer slachten: Glatt en niet-Glatt. Alleen bij de laatste is het toegestaan na de halssnede het dier te bedwelmen. Dit wordt door de hoofdstroom van de orthodoxe gemeenschap niet aanvaard. Dat hangt samen met het risoc van bloeduitstorting bij bedwelming

Normaal gesproken hoeft een dier niet echt af te zien als het koosjer wordt geslacht mits de keel op een zodanige manier wordt doorgesneden, met een zeer scherp mes in één ononderbroken beweging, dat het dier snel doodbloedt.

Het Nederlands Verbond voor Progressief Jodendom en het College van Rabbijnen willen graag dat de mensen weten dat als dieren volgens de joodse traditie onverdoofd worden geslacht worden dat niet dieronvriendelijk gebeurt .

De Joodse gemeente Amsterdam, de enige Joodse gemeente in Nederland waar de sjechita, de koosjere slacht, nog plaatsheeft, bestaat precies 375 jaar en voelt zich nu bedreigt door een wetsvoorstel van de tweede kamer in Nederland. Dat zonder verdoving slachten dieronvriendelijk zou zijn, zoals de Partij voor de Dieren beweert in het wetsvoorstel waarover de Tweede Kamer zal moeten gaan beslissen is door meerder partijen ook betwijfelt. Want men kan de vraag stellen of de grote industriële slachterijen niet eerder dieronvriendelijk zijn dan het koosjer slachten waarbij het dier op een respectvolle Godslievende wijze wordt behandeld als een door de Schepper in leen gegeven goed.

„Dierenwelzijn staat ook in het Joodse geloof voorop. De slacht is met voorzorgsmaatregelen omgeven. Het dier dient zo pijnloos mogelijk en met zo min mogelijk stress voor het dier te worden geslacht.” zegt de Amerikaanse opperrabbijn A. L. Ralbag.

Vier opperrabbijnen en twee rabbijnen uitten hun diepe bezorgdheid over het verbod op koosjere slacht waartoe de Tweede Kamer waarschijnlijk besluit. Ze kwamen uit Amsterdam, uit Antwerpen, uit Parijs, zelfs uit Amerika, en ze vertegenwoordigden „alle rabbijnen van West-Europa en Amerika”

„Dierenwelzijn staat ook in het Joodse geloof voorop. De slacht is met voorzorgsmaatregelen omgeven. Het dier dient zo pijnloos mogelijk en met zo min mogelijk stress voor het dier te worden geslacht.”  "Met een scherp mes worden in één keer de luchtpijp en de bloedvaten doorgesneden. De bloeddruk valt hierdoor weg en de hersenfunctie valt uit. Het dier is dusdanig buiten westen dat hij het slachtproces niet bewust meemaakt."

En dat gebeurt, verzekeren de rabbijnen. „Wij behandelen dieren humaan. Tot het laatst toe krijgen ze eten. Vergelijk dat eens met de kratten vol halfdode kippen bij gewone slachterijen. Kom bij ons kijken, dan ziet u het verschil. Alleen een specialist die een lange opleiding achter de rug heeft, mag de koosjere slacht uitvoeren.”

Verdoofd slachten is niet altijd diervriendelijker, integendeel, zeggen de Joodse geestelijken. „Hoeveel leed veroorzaakt de haast in de bio-industrie? De verdoving gebeurt door een stroomstoot of door een pin in de hersenen te schieten. Er wordt heel vaak misgeschoten; dat veroorzaakt veel stress bij het dier. Het percentage mislukte slacht is in de reguliere slachterijen ook vele malen groter dan bij ons.” Opperrabbijn G. Bernheim (Frankrijk): „En wie zegt dat een bewusteloos dier geen pijn heeft? Daar is nooit onderzoek naar gedaan.”

Volgens mij zijn de dieren die in massa naar onze slachthuizen gebracht wel degelijk gevoelig aan wat hen te wachten staat. De hele situatie in de verzamelplaatsen roept al heel wat onnodige stress bij die dieren op. En wat ik in kippenslachterijen heb kunnen waarnemen roept zeker niet op om dat werkelijk menselijk en aanvaardbaar te noemen. Voor mij is er daar duidelijk veel te veel dierenleed. Naast de electrocutiemethode zijn er de CO2 vergassingen. Deze zijn volgens mij helemaal verschrikkelijk omdat het minuten duurt en men kan er niet naast zien hoe het dier dan kronkelt en toch moet afzien. Zo iets zie je niet bij het koosjer of bij het halal slachten.
De dierenactivisten die tegen het koosjer slachten zijn en wel voor het industrieel slachten zouden dan toch even moeten gaan kijken in de industriële slachterijën. De Universiteit van Hannover heeft hersen onderzoek gedaan en daaruit bleek dat een dier dat met een schietmasker gedood is meer en langer pijn leed dan een dier dat koosjer of halal werd gedood.

Slechts 1 promille van de totale slacht in Nederland zouden de 2500 tot 3500 dieren per jaar bedragen die koosjer geslacht worden. Als de mensen akkoord gaan om dan zo veel meer duizenden dieren afgrijselijke tijden te laten doormaken voor zij op gevoelsloze wijze in stukken worden gesneden om op de vele borden te worden gebracht waarbij de mensen meestal nog niet stilstaan hoeveel planten hierbij zijn moeten omkomen voor dat kleine stukje vlees.

„Ik hoop dat wij het geweten van het volk kunnen aanspreken”, zegt de hoogbejaarde opperrabbijn D. Liebermann (Antwerpen). „Zal Nederland het eerste land in West-Europa zijn dat de Joden op deze manier verdrijft of het leven onaangenaam maakt? Het doet me pijn dat men meer gevoelig is voor verondersteld dierenleed dan voor de vrijheid van godsdienst. Het Joodse volk heeft al zoveel geleden; ik hoop dat hier geen lijden door Nederland aan wordt toegevoegd.”


Indien Tamarah Benima niet zo goed in haar vel zou zitten, zou zij de afgelopen weken wakker hebben gelegen van de discussie over het koosjere slachten. in mijn beleving, niet leuker of beter op geworden de laatste jaren. "In de jaren tachtig werd het koosjere slachten ook aan de orde gesteld. Om de paar jaar. Door de Dierenbescherming. Toen was het afdoende om in een hoofdredactioneel commentaar van het Nieuw Israelietisch Weekblad te wijzen op oesters die levend worden gegeten, kreeften die levend worden gekookt, ganzenlever die wordt geproduceerd met een vorm van dierenmarteling of de paling die toen nog levend werd gevild. Geen politicus nam het verzet van de Dierenbescherming tegen koosjer slachten over. Dat is nu anders."

Toen Marianne Thieme in 2008 haar initiatiefwet tegen het onverdoofd ritueel slachten indiende, was daar nauwelijks aandacht voor. Maar nu een meerderheid van de in het parlement vertegenwoordigde partijen steun aan de wet heeft uitgesproken en ook de publieke opinie zich uitspreekt tegen het onverdoofd slachten, zijn de reacties in de pers ongemeen hard.

Ook ik ben volledig voor een verzet tegen onethische behandeling van dieren maar men moet werkelijk goed na gaan wat voor die dieren het minst leed toebrengt en of het wel verantwoord is dat zij al of niet zo worden gekweekt en om het leven worden gebracht. Zij die koosjer willen eten zullen ook wel 'een koosjere' instelling hebben met een goed besef en respect voor het welzijn van dier en plant.

"Over verbetering van het lot van miljoenen dieren in de intensieve veehouderij tijdens hun leven is op het Binnenhof al jaren geen fundamenteel debat meer gevoerd. Daar is meer winst te behalen dan met een slachtverbod. En daar hoeven ook geen grondrechten voor te worden geofferd." schrijfft Raoul du Pré in de Volkskrant van 14 april.

Vooraleer door landswetten bepaalt wordt wat een bevolking al of niet mag doen moet er onderzocht worden of dat die wetten niemands vrijheid en rechten zullen beperken. Hier in België met de vele onderdrukkingen zijn wij er nog meer bewust van wat overheersing wel kan inhouden. Landen in de Europese Unie moeten niet onnodig beperkende maatregelen gaan opleggen, alsook moeten zij de vrijheid van godsdienst respecteren, maar mogen dit natuurlijk in het licht stellen van 'al' de menselijke ethische waarden. Dus als zij tot besluitvorming willen komen voor een tussenstap in de voeding moeten zij ook optreden en tot ethisch verantwoorde besluiten komen voor de voorgaande stappen (hier kweken van dieren, laten groeiën van basis voedingsproducten voor die dieren) en voor de volgende stappen (verwerking van het vlees).

Aan de andere kant moet men nagaan wat het koosjer echt volgens God moet inhouden. Zou een voorgaande verdoving echt niet mogen van God? Een dier of mens die verdoofd zijn leven nog en bevatten nog alle leven. Een verdoofd dier kan gerust ook nog een gezond dier zijn. Indien het voor dat het verdoofd werd gezond was is het nog steeds gezond als het verdoofd is. De verdoving neemt niets weg van de gezondheid. De zinnen zijn wel vermindert, maar de levensadem blijft er nog volledig in zitten.

Als gemeenschap moeten wij opletten voor dogmatische regels. Indien er die zouden zijn in een geloofsgemeenschap, welke ze ook moge zijn, moeten wij trachten de aangehaalde schriftuur van die vereniging in vergelijking te brengen met eerder aangekweekte tradities. Tradities zijn er om te kunnen veranderen. goddelijke wetten daarentegen zijn volgens de gelovigen daar om te blijven tot God ze veranderd. En daar heeft God in de loop der tijden reeds veel met veel toegevingen veranderingen in gebracht.

Elke geloofsgemeenschap moet dan ook in de loop der tijden goed overwegen wat de Goddelijke wetten echt inhouden, en indien zij vinden dat zij onoverkomelijk zijn, zullen zij de anderen in de leefgemeenschap daar dan van moeten kunnen overtuigen met voldoende geschraagde argumenten.

Maar wederzijds kan een gemeenschap niet zomaar een geloofsgemeenschap haar riten als onontvankelijk verklaren zonder voldoende wetenschappelijk geschraagde argumenten.

In dit geval zal men echt eens moeten onderzoeken wie er wel het meeste of het minste leed aan het dier bezorgd.


Lees meer over het levensbeginsel in Leviticus 17.

Onverdoofd slachten: Het verbod op onverdoofd slachten botst met de grondrechten van gelovigen. Bezinning is geboden

Verbod koosjere slacht is tiranniek

Kritiek op verbod onverdoofd slachten is één en al Pavlov

Slachten en selectieve verontwaardiging

Saturday 24 April 2010

Geloof heeft te maken met hoe je voelt

Geloof heeft direct te maken met hoe je je voelt, wie je bent en hoe je je plaats zoekt in de samenleving. Geloof heeft ook te maken met hoe je in de wereld om je heen gelooft. Op je geloof wordt je aangesproken en aangekeken.
+
Godsdiensten hebben een rijke inhoud. Tegelijkertijd moet worden toegegeven en beleden dat er in naam van een godsdienst ook kwalijke en twijfelachtige visies worden geuit en in daden worden omgezet.
+
Onze samenleving bestaat al eeuwen uit verschillende culturen en geloofsrichtingen.

Lees de mening van Rein Veenboer, voorzitter van de Raad van Kerken in Friesland.

> ‘Laten we als religies niet tegenover elkaar gaan staan

Monday 23 November 2009

Wegen die tot God leiden

Zijn er verschillende wegen die tot God kunnen leiden? Is er één waarheid (dé waarheid), of bestaan er alleen maar waarheden?

Ds. M. J. Kater stelt in het Reformatorisch Dagblad de vraag of het Christelijk geloof uniek en exclusief is.

Volgens hem is een van de uitgangspunten van het religieuze pluralisme is dat er alleen subjectieve waarheden bestaan, zodat je per definitie nooit kunt zeggen dat alleen christenen de waarheid hebben.

Het christelijk geloof heeft een geheel eigen visie op verlossing. Een bekende verdediger van ”ieder zijn waarheid”, de theoloog John Hick, stelt dat het in alle godsdiensten om hetzelfde gaat, namelijk ”salvation” (verlossing). Echter, het unieke van het christelijk geloof is de daad van de verlossing, de aard van de verlossing en de weg tot verlossing. De daad: door God Zelf, in en door Zijn Zoon Jezus Christus; de aard: vergeving van zonden en vrijspraak van schuld; de weg: van boven naar beneden.

Lees meer > Het christelijk geloof: uniek en exclusief?! > http://www.refdag.nl/artikel/1445293/Het+christelijk+geloof+uniek+en+exclusief.html

Tuesday 3 March 2009

Ontmoeting Pauselijke Raad voor Interreligieuze Dialoog en de Al-Azharuniversiteit

‘MOSLIMS EN CHRISTENEN MOETEN ZICH SAMEN INZETTEN VOOR EEN CULTUUR VAN VREDE’

Overleg van christenen en moslims in ons land (oktober 2008)

Overleg van christenen en moslims in ons land (oktober 2008) Bron: Kerknet

BRUSSEL (KerkNet/VIS/RadVat/Kathpress) – Christelijke en islamitische leiders klaagden na een twee dagen durende ontmoeting in Rome het misbruik van godsdienst als rechtvaardiging voor fanatisme en geweld aan. De ontmoeting vond plaats op initiatief van de Pauselijke Raad voor Interreligieuze Dialoog en de Al-Azharuniversiteit in Cairo, een van de belangrijkste islamitische onderwijsinstellingen wereldwijd. De slotverklaring roept religieuze leiders op zich voor een ‘cultuur van vrede’ in te zetten. Die moet in alle levensdomeinen doordringen. De politieke leiders in het Midden-Oosten wordt op het hart gedrukt hun conflicten via dialoog en met respect voor het internationaal recht op te lossen.

(Kerknet)

Thursday 22 January 2009

Gods virtuele zolder


Gods virtuele zolder (surftip)
Op www.nabbi.be vinden kinderen op maat gesneden informatie over God, Jezus, Bijbel, Kerk, gelovigen en andere godsdienstgerelateerde onderwerpen. De website is een initiatief van de Vlaamse bisschoppen. Jonge bezoekers komen er terecht in een virtuele zolderkamer. Door op bepaalde objecten te klikken, ontdekken ze de verschillende delen spelenderwijs. Klik bijvoorbeeld de Bijbel aan. Daarna kun je kiezen voor het bijbelverhaal van de week, straffe verhalen of identikits met meer info over bijbelse figuren, plaatsen en volkeren.
>>> Kids kunnen op de website quizzen, spelletjes spelen en e-cards versturen. Elke woensdagmiddag is er een babbelbox voorzien, met forum en chatsessie, onder toezicht.

Friday 19 December 2008

Nederlands godsdienstonderwijs bekostigd

Godsdienstonderwijs door overheid bekostigd


De overheid gaat vanaf het schooljaar 2009/2010 leraren godsdienst- en humanistisch vormingsonderwijs (gvo en hvo) op openbare basisscholen net als andere docenten bekostigen. Twintig samenwerkende organisaties voor gvo en hvo, waaronder de Protestantse Kerk, hebben daar jarenlang voor geijverd. Het gaat om facultatieve lessen onder schooltijd aan kinderen van wie de ouders daarom vragen.

Net als andere leraren moeten leraren gvo en hvo voldoen aan de bekwaamheidseisen van de Wet op de Beroepen In het Onderwijs (Wet BIO). De samenwerkende organisaties werken hard aan de professionalisering van leraren, die nodig is om hen aan deze eisen te laten voldoen. Tegenover deze investering van leraren komt nu een deugdelijke bekostiging te staan. HEt is zeer verheugend dat hiermee het voortbestaan van kwalitatief hoogwaardig gvo en hvo op openbare basisscholen is gewaarborgd.

Een meerderheid in de Tweede Kamer steunde donderdag een amendement op de Onderwijsbegroting 2009 van de leden J.J. van Dijk (CDA), Kraneveldt (PvdA) en Slob (ChristenUnie). Daarmee komt geld beschikbaar om leraren gvo en hvo op dezelfde voet als andere docenten te betalen.

Leraren die de lessen voor gvo en hvo verzorgen, ontvangen nu meestal een vrijwilligersvergoeding van de verschillende levensbeschouwelijke organisaties waaraan zij verbonden zijn. Die krijgen hiervoor soms subsidie van gemeentebesturen. Deze subsidies nemen echter uit bezuinigingsoverwegingen al jaren af.

In de wet is geregeld dat het openbaar onderwijs wordt gegeven met eerbiediging van ieders godsdienst of levensovertuiging. Ouders hebben het recht voor hun kinderen lessen godsdienst of humanistisch vormingsonderwijs te vragen op openbare basisscholen. Deze facultatieve lessen onder schooltijd geven mede vorm aan het pluriforme karakter van het onderwijs en dragen bij aan het bevorderen van burgerschap in de Nederlandse samenleving.

Bron: PKN

Friday 28 November 2008

Catechisatie aan moeilijk lerende kinderen

Catechisatie aan moeilijk lerende kinderen bezorgt kerken al jaren hoofdbrekens. Materiaal is er niet, evenmin een georganiseerde aanpak. Daarnaast is er altijd de vraag wat het beste is voor deze kinderen: aparte catechese, of meedraaien in een reguliere groep.

"Er is werkelijk niets voor kinderen met een beperking in leren, lezen of begrip'', zegt Joke Dam, van de stichting Geloof.nu. Daarom wordt volgende maand de catechesemethode van de stichting, die afkomstig is uit de Gereformeerde Kerk (vrijgemaakt) in Hardinxveld-Giessendam, aangevuld met een zogenoemd 'beeldboek'. Daarin wordt alle leerstof van de reguliere catechese uitgelegd met duidelijke illustraties en korte, makkelijk leesbare zinnen.
logo

,,Er is werkelijk niets voor kinderen met een beperking in leren, lezen of begrip'', zegt Joke Dam, van de stichting Geloof.nu. Daarom wordt volgende maand de catechesemethode van de stichting, die afkomstig is uit de Gereformeerde Kerk (vrijgemaakt) in Hardinxveld-Giessendam, aangevuld met een zogenoemd 'beeldboek'. Daarin wordt alle leerstof van de reguliere catechese uitgelegd met duidelijke illustraties en korte, makkelijk leesbare zinnen.

Deze aanpak vergde veel keuzes van de makers, aldus de begeleidende tekst bij het boek, waarvan een proefles is te zien op www.geloofnu.nl. Naast een zorgvuldig vertaalde Bijbeltekst staat er in de teksten ,,alleen die extra informatie die beslist nodig is voor het begrip of de plaatsing van het verhaal''.

In de tekeningen is gekozen voor terugkerende, vaste symbolen. Zo wordt God uitgebeeld door een driehoek, voorzien van accenten die bij de les passen, zoals bliksemflitsen of een warmrode gloed. De duivel is herkenbaar als een gestileerde draak tegen een meestal donkere en dreigende achtergrond. De lezer komt zichzelf ook tegen: in elk verhaal staat een 'ik-figuur', een afbeelding van een kind.

> Lees verder in het Nederlands Dagblad

> Geloof nu
> Leerplan voor geloofsonderwijs Materiaal

Thursday 27 November 2008

De marketing van God een op maat gemaakt bedrijfsadvies

Katholiek en Protestant kunnen opnieuw een succesvol merk worden dat zegt marketingdeskundige en journalist Charles Swietert.

‘Vaticaan is net Heineken’

Oud-staatssecretaris Swietert was jarenlang internationaal marketingconsultant en daarna directeur van de Nederlandse Kamer van Koophandel in Thailand. Hij hield de kerkorganisatiestructuur onder andere langs het 7S model van topadviseur McKinsey (‘strategy, Systems, Structure, Skills, Staff, Style en deze hebben alle te samen een Shared Value’) en levert met zijn boek De marketing van God een op maat gemaakt bedrijfsadvies voor ‘Vatican Inc.’ en de ‘bv Rooms Katholieke Kerk Nederland’.

Vatican Inc. noemt hij de ‘grootste leverancier van religie ter wereld’ met 1,2 miljard klanten en De Bijbel als meest succesvolle internationale bestseller ooit. Ook is de 265e topman van de multinational, paus Joseph Ratzinger, lang zo nukkig niet als men bij zijn ambtsaanvang vreesde. Hij weet zich met enig elan en gevoel voor drama te handhaven in het vacuüm dat zijn voorganger Karol Wojtyla achterliet. ‘Er zijn groeimarkten in Latijns Amerika, Azië en Afrika. Ik heb me gefocust op Nederland, echt een probleemgebied’, vertelt landenhopper Swietert vanuit Dubai. Als bedrijfsorganisatie komt Vatican Inc volgens hem enigszins overeen met Heineken, waarvan de familie Heineken de meerderheid van aandelen bezit. Freddy Heineken is Heineken, Ratzinger is volgens Swietert Vatican Inc.’

Katholiek en Protestant kunnen opnieuw een succesvol merk worden als ze zich aan de door Swietert opgestelde voorwaarden houden. Ten eerste moeten ze terug naar de corebusiness; spiritualiteit. ‘Daar is een enorme behoefte aan in ons land, kijk alleen maar naar de talloze glossy’s als Happinez die de winkelschappen sieren.’ Ten tweede moet de kerk harde doelen stellen. ‘Geen enkel bedrijf redt het zonder.’ Ten derde moeten de bestuurders aan kwaliteitsmanagement doen, en aan een betere marketing. ‘De kerk heeft 20 eeuwen ervaring in spiritualiteit, ze moeten het alleen naar het nu vertalen. Net als de hiërarchische verhoudingen. ‘Het is nog net geen Noord Korea’, zegt Swietert. Tot slot: de kerk moet weten wie haar klanten zijn. ‘Daar is niet eens een databestand van.’

Ook moet de bv RKKN zich beter in de kijker spelen. ‘Zoek de media op, zoals Antoine Bodar dat doet. In Frankrijk mengen kardinalen zich continu in het publieke debat. Neem mediatrainingen, laat praktisch christendom zien. Je hebt grote groepen nonnen in Nederland die geweldig werk doen met prostituees, gevangenen, de zwakken van de samenleving. Daarmee moet je veel meer naar voren treden. En als de kerk weer succesvoller wordt, lost dat meteen het personeelstekort op. Kijk naar Shell.’

Al kunnen de RKKN-managers volgens Swietert doorgaans ‘verdraaid slecht’ tegen kritiek, tot nu toe heeft hij onverdeeld positieve reacties gekregen. Mediapriester Antoine Bodar en bisschop van bisdom Haarlem Jos Punt zijn alvast fan. Nu de CEO van Vatican Inc. nog, Jozef Ratzinger. Want al doet hij het aardig, een Freddy Heineken is Ratzinger nog niet. ‘Dat mocht hij willen.’

Wednesday 26 November 2008

Godsdienstvrijheid mensenrecht

PAUS GROET FRANSE LEKEN

ROME (KerkNet/VIS/CEF/RadVat) – “De godsdienstvrijheid is het eerste mensenrecht”, schrijft paus Benedictus XVI in een boodschap aan de deelnemers van de Franse Sociale, die door staatssecretaris kardinaal Tarcisio Bertone werd voorgelezen. Het is de 83ste keer dat de Sociale Week, dit keer in Lyon, georganiseerd wordt. Een van de belangrijke gespreksonderwerpen van het belangrijkste overleg van leken in Frankrijk is uiteraard de huidige financiële crisis. In zijn boodschap aan de deelnemers schrijft de paus dat de verschillende levensbeschouwingen belangrijke antwoorden bieden op de problemen waarmee wij vandaag geconfronteerd worden. “Om hun positieve maatschappelijke rol te blijven vervullen moeten de godsdiensten elkaar respecteren. Samen moeten zij zich voor het vreedzame samenleven en het respect voor de mensenrechten inzetten.”

(Kerknet)

Thursday 20 November 2008

Opwekking begint in het gezin

Ds.M. Van Campen vindt dat de vraag of God eigenlijk wel bestaat, tegenwoordig meer aan de orde is ." Het geloof is naar de rand gedrongen en wordt aangevallen. Als het geloof alleen buitenkant is, trek je het niet in deze maatschappij. En als het geloof bij ouders geen zaak van het hart is, nemen kinderen het niet over."
"Voor het samenleven als gezin is überhaupt weinig plaats meer. Het gezin is voor de overheid geen economische grootheid meer met de vader als kostwinner. En het thuisfront functioneert slechts als hotel waar elk lid van het gezin naar believen in- en uitvliegt," zei Vergunst gisteren in het Reformatorisch Dagblad.
"Met de vader werkt de moeder ook, zij het parttime. Kinderen hebben steeds meer te doen. En door files duurt het langer voordat iedereen thuis is. Rustmomenten thuis worden steeds schaarser. En in die korte tijd verstoren dan ook nog televisie, internet en de mobiele telefoon het samenzijn." Daardoor kwijnt de huisgodsdienst.