Showing posts with label verkondigen. Show all posts
Showing posts with label verkondigen. Show all posts

Tuesday 18 May 2021

Je roeping niet missen


-
Zolang je leeft, heb je een roeping.
Mis je roeping niet,
zelfs als je nog maar een week te leven zou hebben.
God roept je toch om iets te doen. Het maakt niet uit hoe oud, jong, ziek, arm of onopgeleid je bent, God wil je gebruiken.
Er is niets zo inspirerend om te zien als mensen die aan het einde van hun leven nog steeds leren en groeien en nog steeds het beste van God voor anderen nastreven.
Dennis Prager vertelde eens dat hij de gewoonte had om mensen in het ziekenhuis te bezoeken. Hij zag mensen die op hun sterfbed anderen bemoedigden, brieven schreven en de krant lazen. Deze mensen hielden van kennis en dat bleef tot het einde van hun leven zo.
Zolang je leeft, leef je met een reden. Gebruik de tijd die je hebt en laat God je leiden.
-


*
Ik ga recht op mijn doel af: de hemelse prijs waartoe God mij door ​Christus​ ​Jezus​ roept.
Filippenzen 3:14
*



Dank U, Heer voor dit leven.
Dank U voor de roeping die ik heb vanwege het feit dat ik leef.
<




Dutch version / Nederlandse versie: ...

Tuesday 7 November 2017

500 jaar Evangelieverkondiging, en de verdediging van de Bijbelse leer

De meeste protestanten zal je vandaag horen zeggen dat zij mogen terugblikken op "500 jaar Evangelieverkondiging, en de verdediging van de Bijbelse leer". Voor de protestanten is dit 500-jarig jubileum een goede aanleiding om meerdere lezingen en studies te brengen over de Reformatie. Het kan een tijd van reflectie genoemd worden waarbij mag nagedacht worden over de uitdagingen waar gereformeerde kerken vandaag de dag mee te maken hebben.

In de tijd van Luther mag het zo geweest zijn dat er verscheidene geestelijken waren die echt hun best deden om te verkondigen en het Woord van God onder de gewone man te brengen. Vandaag de dag vindt men eerder verkondigers bij diegenen die door vele protestanten zelfs als niet-christenen worden aanschouwd, terwijl het juist mensen zijn die men moet aanschouwen als ware volgers van Jezus Christus en aldus echte Christenen zijn.

Ook al zijn de kerken in het noordelijk halfrond sterk aan het verminderen, zijn er nog steeds veel kerken, maar er zijn weinig tekenen van de Kerk. er is zeer weinig te merken van de taak die Jezus aan zijn volgelingen heeft gegeven. Men ziet niet echt veel christenen aan anderen hun geloof kenbaar maken. Zij die werkelijk uit gaan in de wereld, en het Goede Nieuws van het komende Koninkrijk kenbaar maken, worden dikwijls met de vinger gewezen als een gevaar voor het volk.
Zij die zich houden aan de Ene Ware God worden niet graag aanhoord, vooral om dat vele mensen vinden dat zij door hen in hun vrijheid  om aan al die wereldse feesten mee te doen zouden beperkt worden.

De  meest gekende hoofdstromingen in het protestantisme (Lutheranisme, Calvinisme, Gereformeerd protestantisme, Presbyterianisme, Anglicanisme of in de VS episcopalisme, Anabaptisme, doopsgezinden of kortweg baptisme en het Methodisme) willen graag de  mensen doen geloven dat zij werkelijk van de Bijbel uit gaan. Naast hen is er een groep die heel sterk is opgekomen de laatste jaren, namelijk het pentecostalisme of de pinksterbeweging. Die stroming legt een sterke nadruk op de beleving van het werk van de Heilige Geest.

Van Engeland en Duitsland is het protestantisme nu overgewaaid om het meest te groeien in het zuidelijk halfrond.

Met dit 500 jarig jubileum denken meerderen dat de tijd is gekomen om te bezinnen waar wij als mens tegenover god naar toe zijn gegaan en welke rol de kerk daarin speelt.
De uitdaging voor de kerk van vandaag is volgens dr. Todd M. Johnson
"om een gereformeerde kerk te zijn overeenkomstig het Woord van God. Het is niet een teruggaan naar de Reformatie, maar een teruggaan naar de Bijbel, zoals de reformatoren deden. We moeten ons niet zozeer richten op de bijproducten van de Reformatie –de muziek, de kunst enzovoort–, maar ons veelmeer richten op een teruggaan naar de Schrift voor alle aspecten van het kerkelijk leven: de eredienst, Evangelieverkondiging, kerklidmaatschap, tucht; en op persoonlijke bekering en een christelijk leven dat de almachtige God welgevallig is.”

> Lees voorgaande bericht: 500 jaar na de ophanging van de 95 stellingen 
en verder
  1. Hoogdag voor vele protestanten
  2. 500 jaar reformatie – reden tot droefheid
  3. Gewortelden in Christus en factoren voor het succes van de reformatie
  4. Broeders en Zusters in Christus door de eeuwen heen #10 De Inquisitie
  5. 16° Eeuwse Broeders in Christus
  6. Zijn Beelden een Gevaar of de Redding voor het Geloof?
  7. Hedendaagse protestanten tegenover Katholieken of de Antichrist
  8. Wereld van een Bijbels analfabetisme is ontstaan
  9. Wereldkaart protestantisme verandert snel
  10. The Anti-Reformation in Todays Evangelical Church
  11. A New Reformation


Friday 5 February 2016

De Kerk waar de mens der wetteloosheid zich nestelt

Ds. Willem Glashouwer die onlangs een Bijbelstudie over leven in de eindtijd gaf, vindt dat men de geest van de antichrist het christelijk humanisme kunnen noemen. Voor hem is het duidelijk dat de gedachte verspreidt waarbij de mensen zichzelf goddelijk achten en waarbij velen denken dat bekering niet nodig is.
"De klok van de eindtijd begon te tikken toen Jezus werd geboren. Maar de Bijbel spreekt niet alleen over de laatste dagen, maar ook over het laatste uur."
zegt hij.
"Er zijn al veel antichristen opgestaan in deze wereld, maar ooit komt dé definitieve antichrist,"
 maakt Glashouwer duidelijk.
"De apostel Paulus noemt hem in 2 Tessalonicenzen 2 niet de antichrist, maar de zoon der wetteloosheid. Voordat Jezus terugkeert moet hij zich openbaren. Hij zet zich in de tempel Gods, schrijft Paulus. Sommigen denken dan aan hartje Jeruzalem en de moskee die zich daar bevindt. Dat zou zo kunnen zijn, maar dat hoeft het niet te betekenen. Als Paulus spreekt over tempels, wijst hij naar mensen. Gods kinderen zijn tempels van de Geest. Ook spreekt hij over de gemeente Gods die met levende stenen wordt gebouwd. Samen zijn wij de tempel waarin God woont via de Heilige Geest (zie 2 Korinthe 6:16, red.)."
sinds de jaren 60 van vorige eeuw zijn heel wat geestelijken heviger te keer gegaan tegen mensen die het durfden de naam van God uit te spreken. Vooral een Amerikaanse beweging die opgeld maakte in Europa kreeg daardoor veel tegenwind en worden nog steeds door veel mensen als de pest gemeden.

Die Getuigen doen nochtans wat Jezus zijn volgelingen heeft opgedragen. Al diegenen die zich Christen noemen zouden Jezus leerstellingen moeten na volgen en naar buiten treden om het Woord van God en de komende tijd te verkondigen.

De Getuigen van Jehovah, de Christadelphians en de Kerk van God  of van het Abrahams geloof zijn er  enkelen die in de wereld de waarheid trachten te verkondigen, ook al botsen zij dikwijls op veel weerstand van de gevestigde Kerk.

Doorheen de geschiedenis kunnen wij zien hoe er slechts weinigen zich volledig wilden overgeven aan God en Zijn geboden wensten na te volgen. De meerderheid van de mensen gaf er de voorkeur aan om zich aan menselijke tradities te houden. Zo verkozen zij om de jaarlijkse heidense feesten ook hoog op hun agenda te zetten.

Ds. Willem Glashouwer  in zijn lezing verwees naar de tempel, als Gods gemeente, waar de Bijbel ons over verteld dat daar de mens der wetteloosheid zich zal nestelen.
"Hij zal duidelijk maken dat het niet om God gaat, maar om onszelf. Je zou het de prediking van het christelijk humanisme kunnen noemen dat duidelijk maakt dat wij mensen goddelijk zijn en bekering overbodig is. Dat is de boodschap van de duivel in het paradijs: grijp de vrucht en je zult zijn als God."
In vele kerkgemeenschappen wordt er hoog gedaan om die zogenaamde duivel en plaatsen van verdoemenis waar mensen voor eeuwig zouden gefolterd worden. Ook wordt er in vele geloofsgroepen, zowel in het Christendom als in de Islam, de mensen wijs gemaakt dat zij in de hemel kunnen geraken als zij dit of dat doen of niet met zulke mensen of gene lectuur zich bezig houden.
In die groepen tracht men ze af te houden van diegenen die rondtrekken om de Blijde boodschap te vertellen.

Vele mensen denken god niet meer nodig te hebben .
"We zien die gedachte ook in het christendom zich steeds meer verspreiden.
Paulus zegt ook dat er een weerhoudende macht is die dé antichrist nog tegenhoudt. Maar op een bepaald moment verdwijnt die macht en zal de mens der wetteloosheid verschijnen."
Verwijzend naar het eindtijdrijk, citeert Glashouwer uit Daniël 2, waarin de profeet Daniël een droom kreeg. Die droom waarin een beeld werd gezien bestaande uit verschillende grondstoffen, stelt de verscheidene wereldrijken voor. Totdat een steen (Jezus) op het beeld afkomt en het beeld wordt verbrijzeld.
"De steen die het beeld getroffen wordt tot een grote berg die de hele aarde vult,"
haalt de predikant aan.
 "Dan vult het koninkrijk van God de hele wereld."
Jezus is al naar de aarde gekomen, maar is er ook al van heen gegaan nadat hij gestorven was en door zijn hemelse Vader uit de doden was opgenomen.

Glashouwer beschrijft de verschillende rijken die in het visioen van Daniël te zien zijn.
"Allereerst het Babylonische rijk van Nebukadnezar. Het belangrijkste kenmerk van dat rijk is het absolute dictatorschap. Nebukadnezar was niet gebonden aan een regering of parlement. Hij besliste over dood en leven. Daarna kwam het rijk van de Meden en de Perzen met als belangrijkste kenmerk: ijzeren wetgeving. Koning Ahasveros was aan die wetten gebonden. Het Griekse rijk van Alexander de Grote kun je het beste omschrijven als de westerse beschaving waarin het evolutiedenken en democratie zijn ontwikkeld."
voor ons mag dat allemaal wel ver weg lijken, maar die gebeurtenissen zijn allemaal neergeschreven om te tonen hoe zij in Gods Plan passen.

Zoals wij weten is er dat hele grote Romeinse rijk gekomen na dat andere grote rijk van de Meden en Perzen. Maar zelfs hun uitzonderlijk goed georganiseerde militaire macht kon dat rijk niet recht houden.

Volgens Glashouwer is in het laatste eindtijdrijk een combinatie van alle kenmerken van de eerdergenoemde rijken terug te zien.
"Humanistische wetten zullen gebaseerd worden op ‘accepteer de ander zoals hij is, want hij is goed’. De verkondiging van het Evangelie wordt daardoor een daad van discriminatie. Want God houdt van je zoals je bent, maar laat je niet zoals je bent. Daarvan zien we nu al de eerste tekenen."
Hierbij blijkt de spreker te  verwijzen naar rechtszaken tegen Britse voorgangers.
"Nu komt men er nog met een boete vanaf, maar als die ontwikkeling doorzet wordt de agressie tegen hen groter."

Wij kunnen opmerken dat het Grieks Romeins denken heden nog versterkt wordt. In de Kerkgemeenschappen met de benadrukking van een drievoudige godheid waarbij de god Zeus als achtergrondfiguur mag optreden voor de Nazreen Jeshua, die in die traditie de naam Jezus kreeg (Heil Zeus).

In het laatste rijk toegekomen zien wij verder overheersing door de Griekse geest en militair onoverwinnelijk zijn. In Europa zien we al dat de wetten uit het joods-christelijke denken worden vervangen door wetten waarbij de mens zelf bepaald wat goed of kwaad is. De mens denkt dat hij betere wetten kan opstellen dan de maker van het heelal. Zo wordt de weg bereid voor een politieke eindtijdmacht.

Maar ook Glashouwer weet dat dit rijk niet het laatste woord heeft.
Hij zegt:
"De Heere Jezus komt en het koninkrijk van God daalt neer. God kijkt al verder dan het laatste, antichristelijke wereldrijk. En dat is het rijk van vrede en gerechtigheid, dat vanuit Jeruzalem de hele wereld zal bedekken."

Christenen horen te beseffen dat Jezus werkelijk zal wederkomen en als regeerder zal komen te zetelen in de stad van God, Jeruzalem. Maar de mensheid hoort ook te weten dat zij niet mogen treuzelen vooraleer tot inzicht te komen. Er zal een ogenblik komen wanneer het te laat zal zijn om nog te veranderen van kamp.

Het is nu, wanneer de mensen de roep van God kunnen horen, dat zij moeten reageren op de prediking die alsmaar zal toe nemen tot dat deze over heel de wereld plaats vindt, en dan zal het einde komen.

+++

Tuesday 22 January 2013

Oorlog in kerkenland

Volgens Willem Jan Otten is er een soort oorlog gaande. Hij mag wel gelijk hebben dat het moeilijkere tijden zijn voor hen die een geloof hebben waarmee zij willen naar buiten treden. Het wordt niet altijd zo goed ontvangen als men over geloofszaken wil praten.

Volgens de voorspellingen uit de oudheid zou er een tijd komen waarin godsdiensten tegen godsdiensten te keer zouden gaan. Het lijkt wel of wij nu in zulk een tijd zijn gekomen.

Maar is dat dan een reden om over het geloof te zwijgen of om over het "wij" gevoelen in het geloof te praten?
Volgens Otten is het nu een wel erg ongelegen moment om van een religieus ‘wij’ te spreken, van ‘ons’ geloof. Er wordt juist dezer dagen door gelovigen teveel over ‘jullie’ geloof, en vooral ‘jullie’ ongeloof gesproken. Daarbij wordt de naam van God zo gewelddadig ingeroepen, dat je begint te vrezen, dat iedere geloofsbelijdenis uitgelegd zal worden als een duit in het hatende zakje.
In Nederland lijken de kerkgemeenschappen op straat te zijn gekomen om te vechten voor een plaatsje in de gemeenschap.
De   ‘happy clappy-kerken’ geraken ook bij de Noorderburen in de running. In Nederland hebben deze gemeentes de reputatie opdringerig te zijn, ze staan op straat met spandoeken om zieltjes te winnen en vertellen iedereen die het niet wil horen over hoe het geloof hun redding gaat zijn.

Ook al is het veel makkelijker om woorden uit te spreken dan ook daadwerkelijk alles in daden omzetten, heeft de Christen toch zijn opdracht van Jezus gekregen om te volharden in het verkondigen van het Evangelie.

> Lees: De onwaarschijnlijke christus, lezing Willem Jan Otten

Wednesday 14 September 2011

Jehovah's Witnesses not only group that preach the good news

Are Jehovah's Witnesses the only group that preach the good news? If that was the case what accounts for the growth of other religions and Christianity becoming the largest religious group globally?

The Christadelphians try to let others know about the Kingdom of God. They are not with many. But Baptists have the most missionaries of any religion. In 2004 there were 7 million Baptists out side of America, 600,000 baptisms and 21,000 new churches. In 2004 Witnesses baptised only 200,000 globally. Interesting information on the significant efforts of Baptist missionaries can be viewed at internationalministries.org and namb.net. The Gideons International is placing and distributing more than 63,000,000 Scriptures worldwide.

Read more in: Are Jehovah's Witnesses the only ones that Preach?

Thursday 1 September 2011

Bringing Good News into the world

Flemish or Dutch readers should be able to find the new WordPress site of the Brothers in Christ. the Christadelphian website of the Broeders in Christus shall mostly bring some more into depth articles concerning our faith.

Readers shall be able to find the history of the Brethren and Christian movement and how deviations and wrong ideas came into the Christian faith. In one of the pages we also try to picture why we are so eager to bring the message of the Bible all over the world. We reason why it are not only the Jehovah's Witnesses who witness, but that we also bring witness of the Good News and the Kingdom of God.

In De Bijbel of Heilige Schrift;Het woord van God of het woord van mensen (The Bible or Holy Scipture; word of God or word of people) we show how we do not agree with those people who say that the Bible is written by people talking about God. For us the Bible is the Word of God which is handed over by means of the Power of god and His chosen people like prophets, apostles but also fishermen, herdsmen and kings. All that is in those 66 Books of Books is given to our knowledge and to help us to find the way to the Kingdom of God.

Those who do believe in the Word of God and accept Christ Jesus as their Messiah, should follow their Master-teacher and should do as he told his disciples to do: to go out in the world and spread the Good News. Sometimes when people find us preaching they wonder if we are Jehovah's Witnesses. In the article Getuige of Broeder; Rabbi, Leider, Broeder, Verkondiger of Getuige (Witness or Brother; Rabbi, Leader, Brother, Proclaimer or Preacher, or Witness) we show the difference between the Witnesses and us, plus give the reason why we should not follow just one organisation (like the Watch Tower and Tract Society) or one person (like the Pope) and why we do not have any hierarchy or priests.

In Dutch you can find: / In het Nederlands kan u artikelen vinden over hoe wij moeten omgaan met de Heilige Schrift en anderen het Goede Nieuws moeten brengen:

  1. Verkondigen van Evangelie opgetekend in de Bijbel
  2. De Bijbel of Heilige Schrift
  3. Getuige of Broeder;Rabbi, Leider, Broeder, Verkondiger of Getuige
+++

2015 august update:

Verkondigen van Evangelie opgetekend in de Bijbel

In november 2009 ondertekenden Evangelische, orthodoxe en katholieke leiders de 'Manhattan-verklaring' waarin duidelijk werd gemaakt dat elke Christen moet verkondigen.

De verklaring luidde: 'Kerntaak van christen is het Evangelie verkondigen'

De ondertekenaars spraken zich uit dat het ging over een bewijs van hun gemeenschappelijk christelijk getuigenis. "We spreken hier over diepe religieuze principes die zijn verankerd in de heilige Schrift, die wij beschouwen als een door God gegeven geschenk," liet Timothy George, een van de leiders die het document heeft opgesteld, weten.

Dat Evangelie of Goede Nieuws dat elke Christen zou moeten verkondigen is opgetekend in de Heilige Schrift, die velen kennen onder de naam Bijbel, alhoewel de meesten in Vlaanderen daar bij alleen maar aan het Nieuwe Testament, het boek met de evangeliën denken. Maar die 27 boeken, geschreven over een periode van ongeveer 50 jaar zijn slechts een klein onderdeel van het grote geheel dat in totaal 66 boeken bevat.Daarnaast zijn er ook nog een aantal andere Oud Testamentische boeken die niet tot de kanon worden gerekend. Deze zijn gekend onder de naam Apocrieve (letterlijk: verborgen) boeken of de Deutero-canonieke boeken (de 2e canon). In protestantse bijbelvertalingen zal men ze niet vlug vinden terwijl deze in de meeste Katholieke Bijbelvertalingen wel zijn opgenomen. De reden hiervoor is dat zij waren opgenomen in de Griekse vertaling van het Oude Testament, en later ook in de Latijnse vertaling (de Vulgaat). In oude protestantse Bijbels zijn ze soms opgenomen als een apart 'blok' tussen het Oude en Nieuwe Testament, of helemaal achteraan, en met een uitleg dat ze wel nuttig zijn om te lezen, maar dat ze niet tot de kanon behoren.

De canonieke boeken beschouwen wij als een aan de mensheid gegeven Schrift ter ondersteuning om de juiste weg naar het Koninkrijk van God te vinden. Wij aanschouwen het als één aan elkaar gesloten werk dat uit de mond van God aan de mensheid is overgeleverd.

Doorheen de jaren zijn er over die Bestseller Aller Tijden of het Boek der Boeken al heel wat woorden gevloeid en zijn er al heel wat strijden gevoerd. Vele discussies gingen over het al of niet bestaan van een God in de eerste plaats, maar dan verder of het wel degelijk het Woord van God kon zijn dat men opgetekend kon terug vinden ofwel het woord van mensen over die God en Zijn volk.

In De Bijbel of Heilige Schrift Het woord van God of het woord van mensen gaan wij daar dieper op in op onze nieuwe Vlaamse site, die de vroeger Google Site van de Broeders in Christus vervangt, en waar wij in de toekomst nu meer artikels zullen plaatsen in plaats van op dit platform dat onvoldoende lezers trekt.

Op de nieuwe Wordpress site zullen wij in de toekomst verder ingaan op verscheidene geloofsaspecten waarbij een beeld zullen trachtten te vormen hoe wij de Bijbel als leidraad gebruiken om ons gedachtegoed te vormen.

Op die site zal u de evolutie kunnen volgen van de oorspronkelijke christelijke gemeente die nog gebruik maakte van de Thora en de (Griekse) Septuaginta. Verder zal u kunnen zien hoe met de verscheidene hogere vergaderingen of synodes veranderingen werden gebracht aan de te gebruiken teksten en voor de te gebruiken symbolen en richtlijnen met later de bijkomende dogmas.

De op de synodes van Hippo Regius (393) en Carthago (397), in navolging van Athanasius en Augustinus, aangenomen lijst van de Septuaginta kunnen wij allemaal als de beste leidraad nemen, in welke volgorde u de boeken ook maar wil schikken. Naargelang de denominatie kan deze verschillend zijn, maar de inhoud blijft het zelfde. De kerken van de Reformatie zijn teruggekeerd tot de Hebreeuwse lijst, maar in de volgorde van de Septuaginta. Allen (ook de RK kerk) beschouwen deze boeken als 'canoniek'. De RK kerk erkent daarnaast ook de meeste boeken van de uitbreiding volgens de Septuaginta, maar noemt deze deuterocanoniek (de tweede canon). Zij verwerpt echter als apocrief: 3 en 4 Ezra, 3 en 4 Makkabeeën, Oden, Psalmen van Salomo, Baruch 6 (de brief van Jeremia) en het gebed van Manasse (hoewel deze wel in de Vulgaat staat). Voor de protestantse kerken zijn alle aanvullingen van de Septuaginta apocrief. Daarnaast zijn er nog andere boeken, de pseudo-epigrafa, die door iedereen worden beschouwd als niet-canoniek. De boeken van "Henoch" en de "Hemelvaart van Mozes" behoren hiertoe.

De canonieke boeken leveren ons het nodige materiaal waar elke Christen zich vol enthousiasme zou moeten laten uiten. Wij zouden niet mogen uitgesproken raken over wat er in al die Heilige Geschriften opgetekend staat. Als volgelingen zouden wij het ons nog meer ter harte moeten nemen omdat Jezus dat zijn volgelingen ook opgedragen heeft.

Dat Getuigen hoort dus niet enkel door de Getuigen van Jehovah te gebeuren. Elke waardige Christen moet getuigenis afleggen van hetgeen hij of zij gelooft.

Lees hier meer over in het nieuwe artikel:Getuige of Broeder; Rabbi, Leider, Broeder, Verkondiger of Getuige.

In de 19e eeuw is geopperd dat de Bijbel generaties lang is overgeleverd van vader op zoon, en dat pas na de ballingschap (bijna het eind van het Oude Testament) alles op schrift is gezet. Dit idee was gebaseerd op de zeer gebrekkige stand van archeologie van die dagen. Men nam aan dat er vóór die tijd geen schrift bestond.

Inmiddels is veel meer onderzoek gedaan en zijn er complete bibliotheken teruggevonden uit de tijd van het eerste Bijbelboek. Dat zulke argumenten vandaag de dag toch nog wel eens gebruikt worden, zoals wel eens gezegd wordt "na de ballingschap heeft men alle legendes uit het verleden vastgelegd", zegt meer over degene die dit zegt dan dat het iets met de werkelijkheid te maken heeft. Blijkbaar wil men het gezag van de Bijbel ondermijnen en laat men zich niet belemmeren door een werkelijkheid waarvan we intussen allang weten dat die compleet anders is. En als iets maar vaak genoeg gezegd wordt blijft het vanzelf wel hangen.

Er zijn goede redenen om aan te nemen dat vanaf een zeer vroege datum alles in de Schrift vast is gelegd.

Wel weten wij met zekerheid dat er die oh zo belangrijke mondelinge traditie is geweest, waarbij alles in het werk werd gesteld om mondeling dit Woord van God ook verder onder de mensen te brengen. Het is onze taak om die traditie verder te zetten en er voor te zorgen dat niets van dat Woord van God verloren gaat. Alsook wordt het nu meer dan tijd dat de mensheid wakker wordt en er zich bewust van wordt hoe nodig het is dat het Goede Nieuws over de gehele wereld verspreid wordt. Dat zal één van de belangrijke elementen zijn voor het einde der tijden en de nabijheid van het komende Koninkrijk van God.

"Net als degenen die ons zijn voorgegaan in het geloof, worden christenen vandaag de dag opgeroepen het Evangelie van kostbare genade te verkondigen," bevestigen de ondertekenaars van de Manhattan verklaring. "Dit tot bescherming van de intrinsieke waardigheid van de mens en om op te komen voor het gemeenschappelijk goed."

Laten wij daar ook aan denken maar nog meer: er werk van maken!

Monday 9 May 2011

Intenties van de ecclesia

Een verkorte Engelse versie is beschikbaar / English shortened version: Intentions of an Ecclesia

Jezus werd als Redder naar de aarde gestuurd om het Koninkrijk van God tot leven te brengen. Al is hij aan een paal ter dood gebracht is hij terug levend gemaakt door diezelfde Vader die er voor gezorgd had dat hij hier was. Dankzij God de Vader is de zoon nu nog ter beschikking om ons te sturen.

"Indien een man in mij blijft, blijf ik in hem, en zal hij veel vruchten dragen" (Johannes 15:5). zegt Jezus naar zijn toehoorders, en "wie wil horen, hore" "wie zien wil, zijn ogen worden geopend". Hiermede is de hoofdvraag gesteld of wij wel willen horen en zien.

In het verleden zijn er reeds aangesteld over volken en over koninkrijken, om ze uit te rukken en af te breken, om ze te vernielen en te verwoesten, om ze op te bouwen en te planten. (Jeremia 1:10)
Doorheen de geschiedenis kunnen wij regelmatig herlevingsmomenten in het Christendom waarnemen. Momenten van verdraaiing, revolte, afbraak, wederopbouw en herleving.

In de 19de eeuw was er nogmaals een herleving van mensen die ernstig het Woord van God wensten te onderzoeken en Dit Woord opvolgen en niet zozeer op het woord van mensen blijven voortborduren.
Ook Dr. Thomas was zulk een onderzoeker van de Bijbel die ook zijn oor te luisteren legde bij ander Bijbelonderzoekers. Maar ook omgekeerd waren er mensen die meer over de Waarheid wensten te weten komen en luisterden naar Dr. Thomas en zijn volgelingen.
Algemeen kwam het er op neer dat zij echte volgelingen wensten te worden van een man die zo vele honderden jaren voor hen had geleefd. Zij waren er van overtuigd dat die Jood een Boodschapper van God was welke die Beloofde Redder was waarover zovelen voor hem al hadden over gesproken. Jaren op voorhand was hij aangekondigd en nu had de wereld hem kunnen zien en horen.

Wij kunnen hem niet meer ontmoeten.Wij zullen in hem moeten geloven zonder hem te zien of persoonlijk te horen. Want horen spreken kunnen wij in zekere zin wel, doordat datgene wat hij gezegd heeft is opgetekend geworden door verscheidene schrijvers. Die geschriften kunnen wij lezen en ter harte nemen.

Indien wij die optekeningen ter harte willen nemen en met een juiste gezindheid of hartetoestand lezen zullen wij ook voldoende inzicht krijgen om onze volgende stappen te zetten.

Aan het begin van onze huidige tijdrekening was die arbeiderszoon Jezus een veel besproken figuur die in opspraak kwam. Het liep zelfs zodanig de spuigaten uit dat hij als een zware crimineel ter dood werd gebracht.
Voor die Jezus van Nazareth de dood vond had hij vele gelegenheden gevonden om onder het volk te komen en met zeer velen te praten. Met zijn aanhangers kwam hij samen in de open natuur en durfde ook discussies aangaan met tegenstanders in synagoges.

In de eerste eeuw van onze tijdrekening was er geen formeel lidmaatschap van een Jezusgenootshap of een soort Jezuskerk. Als Jood beleed Jezus trouwens zijn godsdienst in de synagoge. Zijn aanhangers volgden hem en op andere tijdstippen kwamen zij ook bijeen met volgelingen van hem. Deze bijeenkomsten gebeurden onafhankelijk van elkaar en met slechts een liefde-verplichting naar God die de mensen samen bracht en naar elkaar die wensten samen bijeen te komen.
Het doel van diegenen die samen kwamen was elkaar te laten aanvoelen hoe zij ook in bewondering stonden voor die ene man die er in sloeg zuiver te blijven, getrouw aan God, zichzelf opzij durfde te zetten voor anderen. Zij wilden Jezus volgen en wensten gelovigen te worden; alsook wilden zij gelijkgestemde geesten ontmoeten. De begeesterden vonden het fijn om andere gelijkgezinden te ontmoeten en stelden dan ook alles in het werk om meerdere gelegenheden te hebben om elkaar te ontmoeten.

Het gebeurde wel dat er op die bijeenkomsten eerste leerlingen of apostels van Jezus bij waren, maar dat hoefde niet altijd zo te zijn. Onderling kwamen zij ook bijeen in elkaars huizen of tuinen. Soms waren ouderen aanwezig, vaak niet. De samenkomende werden aanschouwd als "de kerk" en sloeg niet op een specifiek gebouw maar op de aanhangers van Jezus die bezig waren met het bijeenkomen en het verkondigen.

Het Griekse woord voor "kerk" is "ekklesia" welk eenvoudig die verwijst naar die vergadering, meeting of  naar diegenen die "werden uitgeroepen". "Kerk" was een onreligieus woord. Het verwees slechts naar een groep van mensen. In dit geval de groep van mensen die aanhangers van Jezus waren.

In enkele van onze artikelen zult u kunnen vinden dat "Kerk" geen organisatie is, gebouw, of een ontmoeting van enigerlei soorten. In de echte zin van het woord zou het woord gewoon een groep van mensen moeten beduiden die Christus volgen. Toen Jezus zei "ik zal mijn kerk  bouwen" had hij het niet over een letterlijk gebouw dat hij ging oprichten, maar over een gemeenschap die hij zou vormen en ondersteunen.

De te bouwen "Kerk" betekende eenvoudig dat hij een uitgeroepen groep  of menigte of genootschap of vergadering ging vormen.

Taal is een gegeven dat in tijd verandert. Een levend iets zijn moeten wij ons bewust zijn van hoe dat veranderde en soms kan het ook hulpzaam zijn om te weten waardoor het veranderde.
Het woord "Kerk" kon ook niet ontsnappen aan de wispelturigheid van het volk en haar taal.
Vandaag heeft men meerder betekenissen voor het woord "kerk" terwijl wij toch moeten vaststellen dat de meeste mensen toch in eerste instantie danken aan een kerkgebouw, in tweede instantie aan de Rooms Katholieke Kerk, in derde instantie aan de instelling van de Katholieke Kerk en eigenlijk vergeten velen te denken aan de geloofsgemeenschap van die mogelijke 'kerken'.

Daarom komt het er echt op aan dat wij de mensen leren inzien dat 'kerk' veel meer omhelst dan een kerkgebouw of één bepaalde denominatie van het Christendom. Wij moeten hen tonen dat het meer dan slechts een betekenis heeft dan zij willen selecteren. Want uiteindelijk heeft het ook te maken met een wil tot keuze maken. Het al of niet willen inzien van iets.

Het is heel behulpzaam om "kerk" duidelijk te definiëren. Een ecclesia moet het als één van haar taken zien om dat op te klaren. Wij kunnen ook het woord genootschap of bijeenkomst of broeders of heiligen of volgelingen gebruiken.

De volgelingen van Christus en hun aanhangers kwamen samen om God in hun midden te voelen en samen die ervaring te delen, en dat is wat wij nog steeds vandaag moeten doen. Zij zaten niet achterover om enkel maar te luisteren naar iemand die daar wat stond te verkondigen. Zij wachtten niet op een dominee om hen een preek te geven van op de kansel, of voor een muziekleider om hen een lied te laten zingen of slechts voor ouderlingen om te bidden. Zij kwamen samen om van de aanwezigheid van elkaar te genieten en om aan een vergadering deel te nemen om de Heer te loven. Zij wisten hoe Jezus overal rond ging (het gebroken-hart genas, gevangenen bevrijdde, de aanvaarding van God verkondigde, enz.) om te verkondigen en de realiteit, liefde en macht van het Koninkrijk te demonstreren. Diegenen die lief en leed met elkaar wensten te delen in de naam van Jezus Christus waren bewust met welke soort taak hun Hoofdleraar hen gelast had.

Jezus nam de Gospel naar de straten en vertelde iedereen uit te gaan in de wereld en het Goed Nieuws te verspreiden.

Om dat nieuws kenbaar te kunnen maken moeten wij dit zeker niet "binnenkamers" houden. Dat Goede Nieuws moet niet enkel tot een bepaald gebouw beperkt blijven. Wij moeten het woord naar buiten brengen. Dit betekent dat kerk, in de eerste plaats een overgang moet zijn van een "kom zien" plaats naar een "ga en wees met de verlorenen" beweging. Wij moeten gaan waar mensen reeds uit en hangen bereid zijn gesprekken aan te gaan met hen over de geweldige liefde van ons leven.

Om het Goede Nieuws te verspreiden moeten wij uit gaan naar diegenen die het nog niet kennen. Als gemeenschap moeten wij de ongelovigen tonen dat wij een gemeenschap van gelovigen zijn met een opmerkelijke hoop. Wij kunnen hen gewaar laten worden dat wij een levende gemeenschap zijn die ook van deze tijd kan zijn, maar welbepaalde prioriteiten voorop stelt.
Zij die samen komen en aldus 'kerk' vormen moeten als ecclesia hun doelstellingen kenbaar maken. zij moeten duidelijk maken dat zij slechts samen komen om hun leven met elkaar te delen, de Vader te vereren en te loven. Hun bijeenkomst moet naar de buitenwereld toe ook een teken van verbondenheid zijn en de onderlinge eenheid tonen van ware volgelingen van Jezus Christus die er van genieten om als broeders en zusters bijeen te komen.

Zo voor bijeenkomsten, wanneer de alle Mensen van God in een plaats bijeenkomen is het voor een tijd waar "alle dingen worden gedaan om elkaar op te bouwen " of "om de kerk te versterken" (1 Korinthiërs 14:26).
Al de verscheidene kerkbijeenkomsten zijn voor het Lichaam van Christus, "om elkander tot liefde en goede daden aan te sporen" (Hebreeën 10:24-25) en in nauw contact te brengen met onze Verrezen heer Jezus Christus. Die bijeenkomsten zijn (bijbels) geen tijd van openbaar spektakel waarbij er slechts één of enkelen voor de bezoekers en leden het woord en handelingen verrichten. Het was en hoort een tijd te zijn, waarbij alle aanwezigen hun liefde voor God kunnen uiten en zich kunnen richten op die relatie met God en op de verhoudingen met anderen en op de verdieping in het Woord.

Een meeting voor broeders en zusters in Christus kunnen overal plaats hebben waar andere mensen zijn. Zo kunt u samen komen in kroegen, winkelcentra, restaurants, parken, vergaderzalen. U zou kunnen zeggen dat wij kerk nodig hebben waar reeds mensen uit hangen. Daar waar de mensen zijn moet de kerk komen. Wij hebben een kerk nodig in ieder winkelcentrum, iedere Carrefour, Bijkorf, Sainsbury of Tesco. Kerken kunnen daar gaan waar de mensen zijn. Kerken kunnen snel beginnen en vlug overal reproduceren. Op deze manier wordt de kerk wat het hoort te beteken: een "gangbare" beweging.

De homosapiens is niet gecreëerd om op zijn eigen te zijn. Mensen werden ontworpen om elkaar nodig te hebben en om op elkaar te kunnen vertrouwen. Mensen werden ontworpen om van elkaar te leren en te groeien door de liefhebbende wisselwerking met andere mensen.

Dat zou ook de intentie van het bijeenkomen moeten zijn: samen zijnd onder de vleugels van Christus Jezus. Samenkomend met mensen met een zelfde voorkeur om in een liefhebbende verhouding met andere gelovigen zich te vinden en elkaar de gelegenheid te geven om op een andere wijze te beginnen te leven en om een nieuwe bevrijdende weg in te slaan voor een nieuw leven.

Kleine groepen van mensen hebbend die samen komen in publieke of private aangelegenheden zou je huiskerken kunnen noemen, maar wij zouden toch liever  verkiezen om hen Ecclesiae (de meervoudsvorm van ecclesia of  Kerk/ekklesia) te noemen.

Samenkomend zij zou iedereen dezelfde intentie moeten hebben, waarbij zij hun liefde voor God kenbaar maken en hun gelooft in de zoon tonen, die gewillig was voor ons te sterven aan de martelpaal. Samenkomend in de ecclesia moet de gemeenschap van gelovigen de intentie hebben om een bijeenkomst te hebben van gelijkgezinde gelovigen die de liefde voor elkaar als broers en zussen in Christus zouden moeten delen.

De 'Kerk' of beter de ecclesia kan dan de plaats worden waar wij mensen treffen om ons aan te moedigen wanneer wij het nodig hebben en mensen vinden om ons te ontwikkelen. Het zou de plaats moeten zijn waar wij het ontzagwekkende geschenk hebben om van een steunstructuur te te mogen gebruik maken om op te vertrouwen wanneer dingen moeilijk worden.

Terwijl de huidige denominatie-kerken meestal kopies van elkaar vormen moet de ene ecclesia helemaal geen juiste kopie van de andere ecclesia te zijn. Iedereen is verschillend zo ook kan iedere ecclesia verschillend zijn. Iedere toestand is verschillend zo kan iedere dienst  eveneens verschillend zijn. Wij hebben geen stel van Gemeenschappelijke Gebeden, Kerkboek of een missaal nodig om een strikte volgorde in de dienst na te volgen.

Een gemeenschap creërend die veilig en is die de eigen liefde van God reflecteert is niet zo maar iets dat gebeurt. De ecclesia moet de weerspiegeling van het lichaam van Christus zijn. Dat lichaam heeft ook meerdere ledematen die ook verschillend van elkaar zijn. Iemand moet het aandurven om zich kwetsbaar op te stellen, te riskeren zich vrij te uiten en te zeggen "Dit is wie ik echt ben". Wij moeten in de ecclesia tegelijk geestelijk en menselijk zijn.

Zoals in een familie zouden wij rond ons leven moeten voelen en er ons bewust van moeten zijn dat er buiten het gezin ook leven is. Naast de ecclesia is er ook leven, zowel in de wereld  maar ook in de broederschap. Wij zouden de verschillen van karakters en de verschillen van toestanden moeten herkennen. Onze menselijkheid zou gemeenschappelijk met iedereen moeten gedeeld worden. Onze menselijkheid delend maakt ons niet zwak — het maakt ons dicht bij andere mensen staand. Het staat ons toe dat Bijbelse bevel "te volbrengen om een ander aan te nemen zoals Christus u heeft aangenomen". Iemand moet opzettelijk over bepaalde grenzen durven gaan, met het nemen van het risico om de maskers te verwijderen. In deze omgeving van aanvaarding zullen anderen hetzelfde doen en zal zich de ware gemeenschap kunnen ontwikkelen.

Wij zouden plaats moeten maken voor mensen om met elkaar te delen. En door het creëren van een mooie atmosfeer kunnen wij elkaar helpen om los te komen. Daar moet tijd voor gemaakt worden, wat kan gebeuren tijdens maaltijden, bijeenkomsten. Door in een ecclesia zulk een gelegenheden te creëren waarbij in  de samenkomst meerdere zaken kunnen gedeeld worden zal men een lekker samenzijn krijgen waar mensen ruimte hebben om hun ervaringen met anderen te delen. Het open stellen om samen het leven te delen met de ander maakt deel uit van het opstellen als broer en zuster van elkaar. De ecclesia moet het zo ver krijgen dat iedereen dat gevoel van broederschap kan hebben en zich bereid voelt om te durven durven delen en om van de anderen aan te nemen als uw broer of zus.

Goede verhoudingen zijn op de onontkoombaarheid van conflicten gebouwd waartegen wordt gekeken en de mogelijke oplossingen die men aandurft om te onderzoeken. De verhouding van die conflicten en oplossituaties zijn geschoeid in de mogelijkheid om de ecclesia zelfs sterker te maken. Verhoudingen of relaties worden gemaakt ons te doen groeien. Wij moeten met de echte kwesties van pijn, trots, woede, communicatie en vergevingsgezindheid omgaan.

Een Kerk of ecclesia maken betekend dat men zich open moet stellen naar de ander. Wat dan ook hun positie in het leven of wat hun interesse ook mogen zijn, moeten wij oog en oor voor hen hebben. Geïnteresseerd te worden in die dingen dat zij doen, lezen, zien op televisie, enz. maakt deel uit van de saamhorigheid. Daarin moeten wij aannemen dat wij dichter bij de één dan bij de ander kunnen staan. Maar wij zouden ons er ook bewust van moeten maken dat niet alle verhoudingen verdergaan gaan of even 'close' moeten zijn, zelfs wanneer zij goed zijn. Het deel uitmaken van een transformatie-familie zou nauw aan het hart en ziel moeten liggen en zou dat moeten uitmaken waarvan het betekent de "kerk" te "zijn".

Het zijn die bijeenkomsten van gelovigen die de kerk maken en uitreiken om de buren te zegenen en buurten te herstellen. Elke ecclesia of Kerk zou een klein hart van een gemeenschap moeten zijn. De rode bloedcellen van de Parochie die de zuurstof aan brengt en energie voor de gehele gemeenschap oplevert.

Samen moeten wij proberen samen te werken zodat wij het schone verse bloed iedere dag van de week een heel jaar er doorheen krijgen.
Welk voedsel, haar kwaliteit en hoeveelheid hangen af van keuzes, maar in iedere gemeenschap zou het kostbaarste voedsel en hoofdgerecht het Woord van God moeten zijn. Alles zou rond de Bijbel moeten gecentreerd worden.

Wij kunnen vele verschillende Kerken ontmoeten, maar voor iedereen van hen zou de hoogste prioriteit de Liefde voor de Ene en Enige Ware Elohim God de Almachtige Jehova/Jahweh en Zijn Woord moeten zijn, plus het verspreiden van de Gospel, het Goed Nieuws van de Redder Jezus/Yeshua, de Messias, zijn terugkeer en het Koninkrijk van God.

Diegenen die reeds zijn gedoopt zouden degenen moeten zijn die de anderen onderrichten. Zij zouden het Goed Nieuws van het Komende Koninkrijk moeten verkondigen. Indien wij slechts ' zoeker vriendelijk' contact handhaven en de "informatie" buiten zetten en zo maar voortdoen en vasthoud aan een "godsdienstige portie bedien ons" zal iemand, ergens, ons wekken en zullen wij kunnen beseffen wat echt nodig is en moet gedaan worden doordat de ander "mij op het hart zal drukken wat er moet gebeuren in het doen van wat God uiteindelijk wil.

In de Bijbel kunnen wij vinden: "Zoals u, geliefde, wel goed weet dat onze hoogste plicht juist is het geweten te vormen zodat wij kunnen weten hoe wij voor God en onze buur staan. Daarom moeten wij ook snel aan deze woorden vasthouden en gewoon worden aan de uitdrukking : "Zoon, wees van goed gejuich, uw zonden zijn vergeven" en zulke gezegdes waarvan de Gospel vol van staat".

Een meeting of vergadering moet dus aantrekkelijk genoeg zijn voor iedereen en van goed gejuich en met een open geest zijn, zodat de samenkomst het gevoel kan geven  dat iedereen die daar bijeenkomt ook welkom is.

Zoals eerder aangehaald zouden wij aan de mensen het gevoel moeten geven en inzicht dat hoewel wij deel van deze wereld zijn (er in levede en er in levend moeten blijven) wij gewillig ons willig bezig  houden met de dingen die eeuwig zijn. Anderen moeten opmerken dat wij "deelnemers van de goddelijke natuur" zijn. Indien wij ons Christen, een volgeling van Christus, willen noemen, moeten wij de levensstijl van Jezus volgen. Ook moeten wij zoals hij zichzelf uitsloot ons zelf wegcijferen ten voordele van anderen. Alle eigen ingenomenheid moet weggewerkt worden. Eigen ingenomenheid in ons hart, het egocentrisme en egoïsme, de lelijke houdingen en gedachten en alles dat niet in de natuur van God is zou moeten onttroond worden en moeten gekruisigd. Er is geen andere definitie in het Woord van God voor "christendom" (Mattheus 10:34-39; 13:44; Lukas 14:33; Markus 10:19-22).

Als aanhangers van Christus zullen wij niet enkel moet betrachten waardige kinderen van God te worden en ons in de zelfde manier als Jezus te gedragen. Wij zouden ons moeten opstellen als een broer of zus van iedereen rond ons met dezelfde affectieve liefde als de Nazarener man die bereid was zijn leven te geven. Hoewel dat moeilijker is dan het merendeel van ons denken en al zou dit vermoedelijk niet meer noodzakelijk zijn voor ons om die gelijkaardige beslissing te nemen. Maar het doden kan ook in de figuurlijk betekenis vandaag nog opgaan.
Wij moeten de mensheid er op drukken om eeuwigheid te aanvaarden ook al zullen zij ons dan uitmaken en van ons vinden dat wij dogmatische, enggeestige en onverdraagzame goedgelovigen zijn. Ook al zouden zij ons beschuldigen zou het nog geen reden mogen zijn om stilzwijgend aan de zijkant te gaan staan. Al de verwijtende uitlatingen zullen wel genoeg zijn om vele van ons te intimideren en het stilzwijgenop te leggen. Er is niets gênanter en intimiderender naar de moderne Christen dan beschouwd te worden als eng  en dogmatisch. Ook het gebruik van Gods Naam zal velen doen lachen met ons en velen toch zo ver kunnen brengen dat zij die naam niet durven uit spreken. Maar het komt er op aan dat wij die naam wel degelijk kenbaar maken. dat was een van de vele opdrachten welke God aan Zijn volk had gegeven.

De ecclesia zou naar de buitenwereld ook moeten laten zien wie zij in de kuip heeft. Wij zouden overeenstemmend onze geloof moeten leven en dit moet tonen dat wij echt geloven dat God een dag heeft voorbereid waarop Hij de wereld in rechtschapenheid zal beoordelen. Dit moet wereldwijd bekend gemaakt worden, niet door mensen die (enkel) de correcte doctrine brengen, maar door hen die met een brandende overtuiging komen van wat zij zullen moeten verwachten. Hoewel onze apostolische taak is een ongewenst en onwelkom bericht naar een onverschillige wereld te brengen, is het een bericht dat wij enkel kunnen brengen in dezelfde verhouding als wij kunnen demonstreren. Wij zullen moeten uitgaan in de wereld om te gaan prediken. Het gaan getuigen behoort te gebeuren in eigen huis maar ook daarbuiten, plus ook onder elkaar in de gemeenschap van gelovigen. Steeds moet er de intentie in de ecclesia zijn om blijvend te getuigen.

Maar als hechte gemeenschap moeten wij samen komen met de inspirerende gedachten zich te laten begeesteren en te voeren met de inspiratievolle gedachten om het werk voor God te kunnen doen.

Misschien moeten wij de wereld ondersteboven keren en daarom moet iedereen in de ecclesia zich klaarmaken omdat te kunnen doen. Elkeen in de gemeenschap van gelovigen die samen de ecclesia vormen heeft de taak om elkaar te helpen om te kunnen slagen.
Samen zouden wij ervoor zorg moeten dragen dat iedereen beseft wat hun verantwoordelijkheid is in de opbouw van anderen en hoe zij hun steentje zullen moeten bijdragen om iedereen mee te helpen zich op te bouwen en er zorg voor te dragen dat niemand zou gaan verzwakken of machteloos worden of dat ze een onbeduidende kerk zouden worden die geen zuiverheid of ijver of persoonlijkheid heeft.

Het Geestelijke voedsel in ons hart dragende zouden wij het met iedereen rondom ons in de ecclesia en buiten in de wereld moeten delen. En met diegenen die samen komen om het Woord van God te delen kunnen wij ook samen een liefdemaaltijd houden. Samen eten en drinken terwijl wij de tijd nemen om gezellig over onze ervaringen praten en over hoe wij dat Woord ervaren. Het organische voedsel van de wereld kan in ons hervat worden, maar wij moeten bewust zijn dat het op de juiste manier zou moeten gekweekt of gecultiveerd moet worden waarmee God zou akkoord gaan. Daarom in respect van God Zijn creatie zouden wij respect naar Zijn planten en dieren en naar de mensen rond ons moeten tonen.

Wij zouden de zaden moeten nemen en zouden de tarwe van het kaf moeten scheiden. Er kan veel dood hout zijn, maar door het snoeiwerk en ijveren voor het verse groen kunnen wij een mooie tuin ontwikkelen.

De ecclesia zou vooruit moeten kijken om zulk een mooie tuin te cultiveren waarin velen graag zouden willen vertoeven.
Het mag een oord van gezond genot zijn, waarin iedereen samen plezier kan hebben en samen kan groeien in gratie en kennis van de Vader, zoon en Heilige Geest.

Steek de hand uit naar elke niet-Christen in iedere plaats elke keer opnieuw. Iedereen van de geloofsgemeenschap zal kunnen merken, als zij voldoende gestimuleerd worden, dat zij ook die vele gelegenheden die God voor hen voorziet om te getuigen, dat ook zullen kunnen gaan waarmaken. Het zal durf vergen en tijd vragen, maar al doende zal men leren en hindernissen weten te overbruggen.
Door zich gehoorzaam op te stellen aan de Allerhoogste Heer des heren zal men kunnen groeien en verder mee kunnen werken om de gehele geloofsgemeenschap te doen groeien. Hiervoor zal iedereen zich moeten voor open stellen en ontvankelijk de grond moeten laten bevruchten.

Onze tijd hier tesamen op de aarde is slechts van zeer korte duur. Onze tijd samen met een wederzijdse ruil van levens zal ook spoedig ten einde komen. Dus laten wij de tijd die ons rest goed gebruiken om niet enkel elkaar te vermanen maar meer om elkaar aan te moedigen. (Hebreeën 10:24-25)
Durft over anderen niet enkel de slechte dingen te zien en te klagen, maar merk de goede dingen op. Durft ook te zeggen "Wij zouden dit of dat kunnen doen" in plaats van "moeten doen". Creëer beweegredenen voor iedereen.

Laten wij als gemeenschap van gelovigen de goede houding aannemen om de juiste ingesteldheid te kweken bij iedereen die zich bij ons wil aansluiten in die ecclesia.
Zoals in een fijn gezin zouden wij een gemeenschap moeten vormen van gewillige kinderen, geïnteresseerd om altijd te leren en te groeien, dit steeds met elkaars helpende hand en volgens de Will van God.

Dat diegenen die zich verbinden in het Ware Geloof bewust zijn van de beloften van God en Zijn Plan voor de gehele wereld. Dat zij er gezamenlijk aan werken om de instructies over vreugde en lijdend op te volgen en vreugdevol uit te kijken naar beloning die God voor Zijn geliefden heeft voorzien.

Als gemeenschap moeten wij Gods redding delen en er zorg voor dragen dat iedereen gered kan blijven. Hoewel wij allen verschillende persoonlijkheden zijn is de eenheid in hetzelfde geloof betreft Jezus de Messias de drijvende factor voor de gehele gemeenschap en moet het die gedeelde hoop zijn welke iedereen levensvreugde geeft en iedereen in dezelfde hoop-voor-de-toekomst doet delen.

Ons deel is trouwe schepen van de liefde van God te zijn (2 Korinthiërs 4:7; 2 Timothéus 2:21). Laten wij daarom er zeker van zijn ijverig en gehoorzaam naar het bevel te zijn "om uitvoeringsvolgelingen te zijn". Dat is duidelijk geen passief bevel.


+

How and what 'you can eat' to get the best intentions you can read in:
An Organic Church in the line of what God wants
What to expect from a Christadelphian meeting?


Vind meer onder / Please do find more about the Ecclesia in:


Thursday 28 April 2011

Aankondigingsweek in Nederland

Men moet gekend geraken en daarvoor is er publiciteit nodig. Naast affiches, publicaties op het internet en in tijdschriften zijn er strooibriefjes en folders die verspreid kunnen worden.

Wij hebben de taak van Jezus ontvangen om uit te gaan in de wereld en de Gospel van het Goede Nieuws uit te spreiden. Verkondigen is één van de vele opdrachten die wij hebben ontvangen van de leermeester Jezus (Yeshua). Het is een werk dat wij in eer mogen opdragen aan de Grootste aller tijden, de Schepper van hemel en aarde, Jehovah (de enige ware God)

Om dit Evangelion of Evangelie te brengen waren enkele broeders en zusters gewillig om hun heimat te verlaten en hier ook mooi weer aan te treffen. Wij zijn erg dankbaar dat zij er waren gekomen om hun Nederlandse broeders te helpen. Wij werden behaagd deze gelukkige hereniging te hebben van gelovigen om mensen die gewillig zijn om het Woord van God met ons te delen en met anderen die niet in de eerste plaats in zichzelf geïnteresseerd zijn maar  in God.

Het was fijn dat de Engelsen naar de Veluwe afgezakt waren om samen met ons briefjes te gaan uitdragen en over in de brievenbussen te steken waar het werd toegestaan. Zo konden wij ons kenbaar maken op een minder confronterende manier dan persoonlijk aan te bellen aan ieder huis. In die mate konden wij de bewoners van de bezochte panden in de gelegenheid stellen om informatie over ons te krijgen. Anoniem konden zij dan lezen en zien naar wat wij uitkijken en denken, alsook om zelf hier over na te denken en er op te reageren. Toen wij sommige mensen ontmoetten gaf dit rechtstreeks een mogelijkheid om te kunnen praten. Met zulk een confrontatie kon dan het Goed Nieuws rechtstreeks verkondigt worden.

Ik had sommige mooie gelegenheden om op die weg met mijn kennis van het Nederlands de mensen rechtstreeks te woord te kunnen staan en op hun vragen te kunnen antwoorden.

Als goede soldaten zouden moeten doen begonnen wij vroeg in het jaar, vroeg in de maand, vroeg in de week, vroeg op de dag. Wij werden door een ander en/of unieke uitgever uitgenodigd, namelijk door de Broeders in Christus Nederland om voor hen te werken. Voor de 'Familie Steun" die toestaat dat wij toch konden uitgaan in het ministerie voorzagen zij mooie kleine huizen in een Bungalow park in Hoenderloo, bij Apeldoorn. Van daar gingen wij naar Apeldoorn, Deventer en Zutphen om de huis aan huis publicatie te doen. Het familiegevoel was er 's morgens en 's avonds toen wij allen samen met de avond bezoekers uit Nederland te samen kwamen.

Nadat wij in de ochtend de eerste Bijbellezeing van de dag hadden gedaan werden wij in kleine groepen verdeeld om elke onze weg te gaan om de pamfletten over het Nederlandse tijdschrift  "Met Opene Bijbel" en het boek "Uitzicht op de toekomst"  te versturen.

Wij probeerden naar synchronisatie ons dienstschema met andere Pioniers af te stellen en leerden veel van andere hulp van reeds lange tijd zijnde Pioniers, Kringloop Opzichters, en Ouderen. Het goede ding was dat er "anciens" waren die reeds voor meer dan 15 jaren naar Nederland kwamen. Zij waren gewoon aan de Nederlandse huisvestingsplanning met al die kleine straten en doorgangetjes in die woonwijken. Hun systeem van rond een huizenblok te gaan, de één rechtsdraaiend (in klokwijzerzin) en de andere tegen de wijzers van de klok in draaiend was een goed systeem om over te nemen. Met al die kleine tussengangetjes was het echt niet te doen zoals wij het hier in België doen. Normaal volgen wij het stratenpatroon en gaan gegroepeerd ieder langs een kant van de weg en vervolgens naar de volgende straat. De toestand rond het blok te gaan en het in kaart brengen van de reeds gedane woningen is de enige zekere weg om geen straat te missen of  een groep van huizen meer dan één maal te bezoeken.

Wij kregen natuurlijk ook gepaste rust en hebben niet ervan afgezien om nu en dan een lach  te hebben. Voor, tussen en na het ronddragen van de briefjes hadden wij sociale activiteit. Zodat wij Vreugde (JOY) hebben beleefd! Ja omdat dat ook deel van de bediening uit maakt. Ook het genot maakt deel uit van van een gelovende persoon zijn of haar leven. Het is niet omdat je een ernstige gelovige zou zijn dat je met een ernstig gezicht heel de tijd zou moeten rond lopen. Plezier maken mag er gerust wezen en is een nodig onderdeel van het leven. Maak zeker dat uw bediening in uw vereniging van gelovigen heel Blij En Plezierig is!

In het Engels komt die Vreugde zo mooi uit J. O. Y. . Daarin vinden wij de J die staat voor Jehovah in de  1ste plaats. Darna komt de O voor "the Others", de Anderen als nummer 2. En tenslotte de Y voor de "You", Uzelf nummer 3. Dat is wat wij moeten onthouden wanneer wij de mogelijkheid hebben om Gods werk te mogen doen. Dan komen uw zegeningen van Jehovah!

Vol van vreugde en met intensiteit van de liefde voor het Woord van God kunnen wij dan de kwaliteit van onze bediening laten toenemen. Deze toename kan dan op haar beurt ook weer vreugde maken en er voor zorgen dat die uw bediening en de hele gemeenschap van de ecclesia laat toenemen!

Na de dagtaak van het ronddragen van de strooibriefjes genoten wij van een lekker kopje thee en vervolgens gingen wij na een lekker avondmaal over tot onze tweede Bijbellzing en Bijbel Studie. En dit was aangenamer en zou ook meer bevredigend moeten zijn dan dit op je eigen houtje te doen thuis. Lekker samen bij avondschemer konden wij ons laten inspireren door de liederen, gebeden, Bijbelteksten maar ook door de getuigenissen van ervaringen en dergelijke. Wij konden namelijk ook aangemoedigd en opgewekt worden door het delen van ervaringen en het was mooi te horen hoe anderen naar de waarheid kwamen of een leuke anekdote hadden over  een bekering. Het was een open onformele aangename gebeurtenis waarbij meerdere mogelijkheden kwamen om zich te ontwikkelen.

Samen konden wij liederen zingen, bidden, mediteren en op progressieve wijze de Bijbel bestuderen en vonden wij meerdere gelegenheden om God te loven en de schoonheden van de Heer te bewonderen.

Die die daar waren, bedanken wij voor al hun inspanningen en om naar onze Lage Landen te komen om ons te helpen om het Goed Nieuws uit te spreiden.

Dankbaar voor deze hulp in de Verkondiging hopen wij dat er nog zulke fijne dagen mogen komen en dat wij eens u daar ook mogen aantreffen.

Engelse versie / English version: Holland Week of billing

Holland Week of billing

We have received the task from Jesus to go out in the world and to spread the Gospel of the Good News.

To bring this Evangelion several brothers and sisters were willing to come to help their Dutch brethren. We were pleased to have this happy reunion of believing people willing to share the Word of God with each other and with others who are at first site not interested in God.

But by putting leaflets in their mailboxes (were it was allowed) we gave them an opportunity to look at we think and react anonymously. When we met some people and could talk to them it gave a possibility to spread the Good News directly. I had some nice opportunities that way (being master enough of Dutch to give some answers directly).

Like good soldiers should do we started early in the year, early in the month, early in the week, early in the day. We were Invited by a different and/or unique publisher to work with us, namely the Broeders in Christus Nederland (Brethren in Christ Holland). For the 'Family Support- allowing you to stay out in the ministry' they provided with nice little houses in a Bungalow park in Hoenderloo, by Apeldoorn. From there we went to Apeldoorn, Deventer and Zutphen to do the door-to-door billing.  the family feeling was in the morning and evening when we all came together with the night visitors from Holland. After the morning reading we went into small groups each our way to post the flyers about the Dutch magazine "Met Open Bijbel" (With Open Bible) and the book "Uitzicht op de toekomst" (View on the Future").
Loolaan, Apeldoorn-Noord
Loolaan, Apeldoorn-Noord (Photo credit: Wikipedia)


We tried to synch our service schedule with other Pioneers and learned plenty of other aids from long time Pioneers, Circuit Overseers, Elders. The good thing was that there were "anciens", elders who had come down to the Netherlands already for more then 15 years. They were used to the planning of all those small streets and alleys in living quarters. Going around one clockwise and the other anti-clockwise was a good system to take over. You really could not do it like we used to do in Belgium, going in groups each site of the road and then into the next one. The going around the block and mapping it as done was the only sure way to not miss out one street or group of houses or not to do them twice.

We naturally also got proper rest and did not refrain to have a laugh now and then. Before, between and billing we had social activity.So we did make JOY! Yes, because that is also part of the ministry of a believing person. Make certain that your Ministry is very Joyful And Fun!

    J.O.Y. = Jehovah 1st, Others 2nd, Yourself 3rd. That is what we do have to keep in mind when do Gods work. Then your blessings come from Jehovah!

Increasing the quality of our ministry; can make increase your joy; which increases your ministry and the whole community of the ecclesia!

We at night picked up our Bible Study. And this was more pleasant and could also be more fulfilling then doing it on your own at home. We also could get excited sharing experiences and it was nice to hear how others came to the truth or had conversion stories. It was an open informal pleasant way to always build each other up.
Open Bible
Open Bible (Photo credit: moyerphotos)


Together we could pray for and focus on progressive Bible Studies, sing together and praise the beauties of the Lord.

Those who were there, we thank them for all their efforts to come to our Low Countries to help us to spread the Good News.
Gratefully for this help in the 'Notification' we hope yet that such fine days may come more often and that once we also may find you among us.

Dutch version / Nederlandse versie: Aankondigingsweek in Nederland
+++
2013 update:

Enhanced by Zemanta