Showing posts with label joden. Show all posts
Showing posts with label joden. Show all posts

Wednesday 19 May 2021

Kritiek op Israël wordt verpakt in antisemitisme

Velen hebben het moeilijk wanneer ze mensen kritiek horen geven op Israël en gaan dan makkelijk zeggen dat zij antismitisch zijn. Maar men moet helemaal niet tegen Joden zijn om de Israëlische acties af te keuren.

Langs de andere kant laten ze Arabische betogers wel antisemitische leuzen roepen, zoals de voorgaande dagen in Brussel en Antwerpen gebeurde, maar ook in andere steden in het buitenland.

"Het lijkt erop dat je als moslim tijdens een demonstratie alles over Joden kunt roepen. Het is in het Arabisch dus we snappen er toch niets van", 

merkt Eppo Bruins op in de CIP Podcast. Tijdens een anti-Israël-demonstratie in Amsterdam waren afgelopen weekend verschillende antisemitische leuzen te horen.

 "Dit moet aangepakt worden. Ik hoop dat de Nationaal Coördinator Terrorismebestrijding hierbij kan helpen",

 aldus het voormalig ChristenUnie-Kamerlid.

Tijdens de demonstratie werd een inmiddels berucht strijdlied gezongen:

 “Khaybar, khaybar yaa yahud, jaisj-e-mohammed saufa ya’ud.” (“Khaybar, khaybar oh Joden. Het leger van Mohammed komt er weer aan”).

 Bruins: 

Khaybar is de plek waar in de zevende eeuw na Christus Joden werden uitgeroeid door moslims. Met deze kreet roepen moslims dus op tot moord en haat. Ik maak me grote zorgen over de onwetendheid hierover. Er wordt van alles geroepen en niet ingegrepen."

Opvallend was dat wij in Antwerpen en Brussel ook bepaalde uitroepen konden horen welke niet passen in een vredelievende samenleving waar elke godsdienst op gelijke voed moet aanvaard worden. Verwensende uitspraken tegen bepaalde gelovigen horen hier in België, Nederland of Engeland niet thuis. Ook al kan men sympathie voor de Palestijnen opbrengen mag daardoor de haat tegen Joden niet gevoed worden. 

Vast en zeker moet kritiek op Israël kunnen, zoals het op eender welk ander land ook moet kunnen. Men moet zo wel positieve als negatieve elementen in een land of van een regering onder ogen durven zien en er op durven reageren. Maar dat reageren moet op een juist wijze gebeuren.

Eppo Bruins schrijft:

Hamas en Islamic Jihad vuurden vanuit Gaza de afgelopen week bijna 2000 raketten af op dichtbevolkte miljoenensteden in Israël. Wanneer Israël in de afgelopen jaren niet een technologisch geavanceerd raketafweersysteem had gebouwd, zouden er duizenden doden gevallen zijn. Op dinsdag constateerde ik dat feitelijk en droog op Twitter: “Het lijkt haast een computerspelletje, maar is bittere ernst. Hamas en Islamic Jihad proberen Iron Dome rondom Tel Aviv uit te schakelen met meer dan 130 raketten tegelijkertijd. Drie gewonden gemeld. Zonder Iron Dome zou het aantal slachtoffers niet te overzien zijn.”

 Men kan zich afvragen of bepaalde christenen wel willen inzien dat ook al zouden terroristische groepen Israël onder vuur zetten dit de aanvallen op pershuizen, ziekenhuizen of verzorgingstehuizen en scholen wel rechtvaardigt. Wat hebben de vele onschuldige kinderen hier mee te maken?!?

Het willekeurig beschieten van burgers is een oorlogsmisdaad, een misdaad tegen de menselijkheid.

 Dat mogen wij niet vergeten. In eenders welke strijd moet men oog hebben voor wat totaal ontoelaatbaar is. In deze strijd tussen Gaza en Israël worden duidelijk bepaalde grenzen overschreden door Israël die men als gelovige of niet-gelovige niet kan negeren.

Bruins schrijft:

Wanneer situaties zo verkeerd zijn en partijen zijn niet meer in staat om zich in te leven in andermans werkelijkheid, dan weet je dat er meer aan de hand is dan geopolitiek. Dan is het een geestelijke strijd. Dan zitten er schellen op de ogen, die alleen de Heilige Geest kan wegnemen. We hebben “verlichte ogen” nodig, zoals in Paulus’ Efeze brief staat beschreven. De Geest van wijsheid en van openbaring.

De situatie lijkt alleen maar ingewikkelder te worden. Menselijkerwijs gesproken is er geen oplossing voor het conflict. Met Hemelvaartsdag net achter de rug mogen we gedenken dat Jezus de Messias aan Gods rechterhand is gezeten in de hemelse gewesten, ver boven alle overheid en macht en kracht en heerschappij en elke naam die genoemd wordt, niet alleen in deze wereld, maar ook in de komende. En Hij heeft alle dingen aan Zijn voeten onderworpen.

We hebben Hem nodig en Hem alleen.

Eppo Bruins is oud-Tweede Kamerlid en werkzaam op het grensvlak van wetenschap, innovatie en politiek. Hij schrijft iedere twee weken een column op CIP.nl.

+

Voorgaand

Christen en Joods Zionisme in het mei 2021 conflict

++

Conflict Israël-Palestijnen

  1. - SGP-jongeren: escalatie van geweld in Israël en Gaza overschaduwt werkelijke problemen
  2. - Christelijke ambassade plaatst extra schuilkamers in grensgebied Israël met de Gazastrook
  3. - Het Palestijns-Israëlische conflict is een geestelijke strijd
  4. - Gert-Jan Segers stelt vraagtekens bij pro-Palestina demonstraties: "Wanneer zijn vlaggen van China verbrand?"
  5. - Israël-Palestijnse conflict: theoloog Stefan Paas roept op tot nuchterheid
  6. Meer over Conflict Israël-Palestijnen »

Christen en Joods Zionisme in het mei 2021 conflict

Groot probleem bij vele mensen is dat zij vele Joden gelijk schakelen en anti-Palestijns noemen. Zij vergeten dat er heel wat Joden zijn die zich tegen de Zionisten verzetten en totaal niet akkoord gaan met de acties van discriminatie en aanvallen tegen Palestijnen door de Israëlische regering.

Algemeen moet men beseffen dat elke mens een schepping van God is en dusdanig moet erkend en gerespecteerd worden. Enige uitsluiting van een menselijk wezen is ontoelaatbaar. Discriminatie is nooit goed te praten in een God-lievende wereld. Aanbidders van de Enige Ware God moeten tegenover anderen hun liefde betuigen. Ook tegenover hen die hen iets misdaan hebben moeten zij vergevensgezindheid en naastenliefde tonen.

Het verheerlijken van de seculiere Israëlische staat getuigd in zekere zin van het niet door hebben van Gods Wetten. Die seculiere Israëlische staat doet namelijk heel wat zaken die niet in overeenstemming zijn met Gods Wetten. Christenen die Israël op de eerste plaats willen zetten moeten beseffen dat Israël weldegelijk de hoofdstad zal worden van Gods Koninkrijk, maar dat dat volgens het tijdschema of Plan van God zal verlopen, en niet volgens de menselijke forcering.

Er mag gerust een hele ‘speciale band’ gevormd worden of zijn tussen christenen met de Joodse burgers van Israël. 

Theoloog Stefan Paas is het op zijn zachtst gezegd oneens met de bijdrage van Dirk van Genderen die het Palestijns-Israëlische conflict een geestelijke strijd noemde. 

Dirk van Genderen schrijft:

Als je goed luistert naar de media, begint er nu alweer kritiek te ontstaan op Israël. Je weet van tevoren dat dit gebeurt, altijd. Eerst is er begrip voor het feit dat Israël reageert op de raketbeschietingen door de Palestijnen, maar vervolgens kantelt de mening en vindt men de reactie van Israël buiten proportioneel. Omdat Israël militair superieur is en er altijd medelijden ontstaat met ‘onschuldige’ Palestijnse slachtoffers. Vergeten wordt dat de Palestijnse terroristen hun volksgenoten opofferen voor hun strijd tegen Israël.

Volgens Paas leiden dat soort teksten tot "uiterst gevaarlijke demoniseringen",

Paas reageert op Twitter:

“Die mensen hebben recht op veilig bestaan en soevereiniteit. Maar Palestijnen net zo goed. Dit soort afgoderij met naties en politieke solidariteit leidt tot morele blindheid en een verbijsterend gebrek aan mededogen. Ik kan me blijven verbazen hoe liefdeloos en stereotyperend in dit soort kringen vaak wordt gesproken over Palestijnen.”

Als men bepaalde groepen wil gaan steunen moet men deze ernstig onderzoeken en hun handelingen afwegen tegen de waarden en regels door God voorgelegd. Ook al mag Israël het uitverkoren volk van God zijn, geeft hen dat niet het recht om zo maar onschuldige kinderen en volwassenen uit te moorden. Voor het ogenblik ziet men in deze vierde burgeroorlog in enkele jaren weer onschuldige slachtoffers die niet opwegen tegen het te bereiken doel. Want waar streeft de regering van Israël naar? En waarom blijft het akkoord gaan met het onteigenen of zo maar innemen van Palestijnse huizen?

Stefaan Paas zegt ook terecht:

Het dient de vrede wanneer christenen (noch enige andere groep) niet rondlopen met eindtijdscenario's waarin één volk superieur of uitverkoren is, maar met het visioen van Jezus als Heer en de volken die in verzoende verscheidenheid het Lam vereren.

Volgens Van Genderen zou dat laatste wel niet kloppen, hij beweert:

De aanleiding van het huidige conflict wordt helaas niet correct weergegeven door de media. Israëlische kolonisten zouden in Jeruzalem vier huizen willen confisqueren van Arabieren. Dat klopt al niet. Die huizen waren voor de Onafhankelijkheidsoorlog in 1948 al eigendom van Joden. Jordanië veroverde in die strijd een deel van de wijk Sheikh Jarrah, met die huizen en gaf ze vervolgens aan Arabieren. De voormalige eigenaars kregen nooit schadevergoeding en ook geen huur betaald. Nu is er sprake van dat die huizen op grond van oude eigendomsrechten weer worden toegewezen aan Joden.

Dit conflict speelt mee, maar de echte aanleiding is een strijd tussen de Palestijnse Fatah-beweging en Hamas. Fatah blies Palestijnse verkiezingen af en Hamas zag zijn kans schoon om te laten zien dat juist zij opkomen voor de belangen van de Palestijnen. Toen Hamas aanhangers tijdens de Ramadan op de Tempelberg bij hun moskeeën opriepen tot aanvallen op Israël, vlogen de raketten even later vanuit Gaza richting Jeruzalem.

 Paas doet een oproep:

 “Normaliseer de relatie, dat is voor iedereen beter. Het dient de vrede wanneer christenen (noch enige andere groep) niet rondlopen met eindtijdscenario’s waarin één volk superieur of uitverkoren is, maar met het visioen van Jezus als Heer en de volken die in verzoenende verscheidenheid het Lam vereren. En verder is het ook wel praktisch dat politieke kwesties, die nu al zo ongelooflijk complex zijn, niet ook nog ingepast worden in allerlei eindstrijdscenario’s. Dat is in het verleden al vaker gebeurd, en het liep eigenlijk nooit goed af.”


Voorgaand

Onzichtbaren in Trump's Plan voor Israel

++

Verwant:

  1. Niet zomaar een sinister spook van antisemitisme

  2. Joodse emigratie niet volgens de tijd van Nederlandse christenen

Thursday 27 February 2020

Carnaval 2020, een Ontsporend feest

Doorheen de eeuwen heen heeft de Rooms Katholieke Kerk altijd goed na gegaan hoe ze het meest 'zieltjes' kon winnen. Hiertoe namen ze overal waar ze kwamen te evangeliseren het heft in handen om naar de mond van de plaatselijke bevolking te spreken. Wat die graag deed of waarvan zij zo van hielden ging de Katholieke Kerk niet afbreken. Zij vonden het beter, om overal in de wereld, waar zij kwamen, hun godsdienstbeleving aan te passen aan de riten en gebruiken van de plaatselijke bevolking.

Zo kon de katholieke kerk op vele plaatsen als een eigenheid van de bevolking uitgroeien. In onze contreien was in de 16de eeuw de Katholieke Kerk een echte volkskerk: min of meer iedereen hoorde erbij, hoe vroom of crimineel men ook maar was. Iedereen begon  zelfs te geloven dat al die riten en feesten behoorden tot hun 'ware' religie.

De Germanen waren gewend om het einde van de winterse schaarste te vieren met flink eten en drinken. Toen Europa christelijk werd, werd die gewoonte langzamerhand ‘gekerstend’. Dat deden de bekeerde Germanen deels zelf, om hun nieuwe geloof vorm te geven, en deels plande de Katholieke kerk het. Tegenwoordig is het feest nauwelijks meer aan de Katholieke kerk verbonden.

Al de heidense festivals over geheel Europa vergroeiden met de Katholieke Kerk en werden zelfs 'heilige dagen' of officiële kerkelijke feestdagen.

Vooraleer de 40-dagen vastentijd in te zetten, die er vroeger wel was, maar nu helemaal niet meer op enige vorm van vasten lijkt, werd er nog eens bondig gegeten en gedronken.
Zich verkleden ging er bij horen om zich onherkenbaar te maken alsook om makkelijker met een ander te kunnen spotten met rijken, clerus en toestanden waar men iet over tevreden was. Om alles in goede banen te laten lopen verkozen ze hun eigen 'Prins' uit het volk, die het dan voor enkele dagen wel voor het zeggen had. Graag pronkte men ook met al die kleren en voorstellingen van figuren en toestanden die men wenste te bekritiseren. Optochten kwamen in vele plaatsen voor en trekken op de dag van vandaag nog steeds heel wat toeschouwers.
Jaarlijks staat er meestal ook wel een nieuwe carnavalskraker in de hitparades.

Carnaval is voor velen een manier om even de teugels te laten vieren, even ‘los’ te gaan en de dwaasheden de ruimte te geven om anderen er ook van te laten genieten. Daarna volgt de kater en kunnen velen van die vierders weer het gewone leven aan. Tijdens het feest en vooral met de optocht van de Vuile Janetten in Aalst hoor je velen zeggen dat carnaval hun leven is.

Maar dit jaar is het er nog vuiler aan toe gegaan dan vorig jaar, betreft het schofferen van een bepaalde geloofsgroep. In vroegere jaren hebben meerdere kerkleden van de Katholieke Kerk de Joden beschuldigd van Jezus te hebben gedood, en hebben meerdere geestelijken het niet weggestoken dat daarom dat volk vernietigd moest worden. Doorheen de eeuwen heen kan men dan ook zien hoe meerdere gemeenschappen dan ook snel een slachtoffer vonden om de schuld van hun problemen te geven. De Joden waren meer dan eens in de geschiedenis de kop van jut.

Vorig jaar werd er al geschimpt op de Joden bij Aalst carnaval. De hevige reacties op het toen vertoonde gelijkaardige beeld met de jaren 20 van vorige eeuw, was als honing op beren. De carnavalisten vonden het niet leuker om nu nog meer te provoceren, al was het vermoedelijk uit dommigheid en zonder enig besef van wat zij werkelijk naar voor brachten.
Dit jaar liep het de spuigaten uit en kon men massa's kromme neuzen, zwarte krulharen en Joodse hoofddeksels in het straatbeeld zien, naast meerder paradewagens met taferelen waar de spot met Joden werd gedreven of men opriep dat nu de waarheid over Joden eens zou naar boven komen. Duidelijk gaf dat te kennen dat die makers van die 'praalwagens' duidelijk anti-Joodse gevoelens koesteren en hun racistische gal wensten openbaar te maken om zo meer mensen op te roepen hun spoor te volgen.

Dit jaar kunnen zinnige mensen niet stilzwijgend aan de kant blijven staan, zoals er velen in de jaren 20-40 van vorige eeuw gedaan hebben. Het rechtse populisme is overal in Europa en Noord Amerika  sterk aan het opkomen. Regeringshoofden moeten dit niet enkel inzien maar er ook een halt toe roepen. Groot probleem daarbij is dat veel politici angst hebben om hun populariteit te verliezen als zij zich duidelijk tegen deze volkse uitdrukkingen van haat zouden gaan verzetten.

+

Lees hier verder meer over:

  1. 50 jaar geleden, te gast in Malmedy voor Cwarmê
  2. Glimlach raam naar je ziel
  3. Neem afstand van heidense vastenperiodes
  4. Hoe ver kan men gaan om zich te beroepen op Vrije meningsuiting
  5. Aalst Carnaval: Unia analyseert meldingen
  6. Prinsesjes en carnavalstoestanden #1 Aalst Carnaval 2019
  7. Prinsesjes en carnavalstoestanden #3 Lente-gebeuren
  8. Niet te negeren gebeurtenissen rond Joden in België
  9. Haat tegen verarming en tegen Israël nieuwe manier om Joden te haten
  10. Europees spilland en antisemitisme
  11. Gemelde antisemitische voorvallen neemt toe

 



Wednesday 27 March 2019

Wanneer u een ware volger van Jezus wil zijn #6 Volgers van de ware Jezus zijn volgers van Jeshua of Jeshuaisten

De naar God zoekende mensen moeten weten dat in de Christenheid voor hen een voorziening ligt. Men moet niet overstappen naar de islam om de Enige Ware God te dienen.

In het begin van de huidige jaartelling was er een Joodse leermeester die veel aandacht trok en die meerdere leerlingen en volgelingen rond zich kreeg. Zijn naam Jeshua (God is mijn redder) of Joshua werd later verbasterd tot Jezus (Issou of Heil Zeus) om in het kader te passen van de Grieks-Romeinse traditie met het meer godensysteem, waarbij Jeshua als Jezus dan ook een onderdeel werd van een driehoofdige godheid welke de Drievuldigheid of Drie-eenheid werd genoemd.

Voor Joden en islamieten die Jezus willen erkennen als de messias is het dikwijls niet gewenst om zich als christen uit te geven, omdat bij die benaming de meeste mensen aannemen dat er gelooft wordt in die Drie-eenheid, wat voor hen een valse godheid is, mits er maar één Ware God is.

Nochtans beseffen zij dat in Jeshua of Jezus ook voor hen redding ligt.
Jeshua of Yeshua komt van het Hebreeuwse werkwoord ‘yasha’ waarvan de betekenis is: verlossen, redden, bevrijden, uithelpen. Aldus zijn ook meerdere mensen (joden en niet-joden) bewust geworden dat in Jeshua of Jezus van Nazareth de man te vinden is die heil zal komen te brengen of zal ‘zalig maken’. 

Diegenen die die bijzondere leermeester uit Nazareth als hun leermeester willen volgen kunnen dan ook vernoemd worden met die naam van die leermeester met de uitgang "ist" of "aan" zoals wij ook bij andere  persoonlijkheden die gevolgd worden vinden. Alsook kan de stroming dan de naam van de persoon (hier Jeshua of Jejoea) vinden met de uitgang "isme" zodat wij kunnen spreken van het Jeshuaisme of Jesjoeaisme.

Het is verkeerd te denken dat een volger van de ware Jezus, namelijk met zijn werkelijke naam Jeshua, niet tot ene of gene kerkgemeenschap zou kunnen behoren.
Indien men er op aan kan dat niet-trinitariërs werkelijk alleen de God van Jeshua, namelijk Jehovah aanbidden, en werkelijk Jeshua nemen zoals hij werkelijk is en hem en zijn leerstellingen willen volgen, kunnen zij allen dan ook als "volgers van Jeshua" door gaan of "Jeshuaist" genoemd worden, in plaats van bijvoorbeeld Christen, om duidelijk te maken dat zij niet tot de hele groepering van Christenen behoren, mits zij niet in de Drie-eenheid geloven. Met zich uit te geven als Jeshuaist maken zij duidelijk dat zij de leerstellingen van Jeshua volgen en dan ook diezelfde God van Jeshua en de God van Jezus zijn discipelen aanbidden, welke Jehovah is.

Zo zou men kunnen zeggen dat een Christadelphian en Jeshuaist is, maar niet elke Jeshuaist hoeft een Christadelphian te zijn. De in Jeshua gelovende Joden zijn bijvoorbeeld Jeshuaisten maar niet alle Jeshuaisten hoeven Joods te zijn.
Het is van dezelfde orde zoals niet elke christen een lid van de Engelse kerk hoeft te zijn of lid van de Nederlandse Hervormde Kerk. Volgens meerderen mogen Christadelphians, Getuigen van Jehovah, leden van de kerk van God e.a. niet-trinitariërs zich geen christen noemen omdat zij (volgens die trinitariërs) niet in de Drie-eenheid geloven. Nochtans behoren Christadelphians, Getuigen van Jehovah, Nazareense Vrienden en andere niet-trinitariërs tot de christenheid en daarmee ook tot het Christendom en kunnen zij zich als volgers van Christus Jezus ook christen noemen. Maar vast en zeker kan niet elke christen zeggen dat hij een Broeder in Christus is.

Het christen zijn houdt in dat men Christus volgt. Ook al kan men zien dat velen die zich christen noemen helemaal niet Christus Jezus volgen en zelfs niet de God van Christus aanbidden. De meerderheid van de christenen aanbidt zelfs Jezus als hun god.
Hierbij kan men dan de vraag stellen of zij die Jezus niet aanbidden als god zich ook of niet christen mogen noemen.
Bij het Jeshuaisme staat het echter vast. Men kan geen Jeshuaist of Jesjoeaan zijn als men de leerstellingen van Jeshua of Jezus Christus niet volgt. Dat maakt dat de meerderheid van de christenen zich helemaal geen Jeshuaist kan noemen, daar dit volledig is voorbehouden aan zij die Jeshua als de zoon van God erkennen en in hem de Messias zien.

Naar de eindtijd toe gaand moeten mensen nu hun persoonlijke keuze durven kenbaar maken. Zij moeten nu naar de buitenwereld durven laten zien voor wie zij gaan. Gaan zij voor de Drie-eenheid aanbidders en verkiezen zij zich te verschuilen onder het mom van zich steeds christen te noemen, of durven zij anderen er over na te denken wat dat christen zijn inhoudt en geven zij zich ook uit als volgers van de ware Jezus, dus Jesusvolgers of Jeshuaisten (Jesjoeanen).

  • Jeshua is er voor de werkelijke naam van Jezus ... wil men die al of niet erkennen?
  • Jehovah is er voor de werkelijke naam van God .... wil men die erkennen?
  • Als christen wil men zich differentiëren van de christenen die geloven dat Jezus God zou zijn, of wil men duidelijk maken dat men gelooft in de God van Jezus Die ook de God van Abraham is en een Geest is die geen enkele mens kan zien?
 Vandaag kan men naar de buitenwereld duidelijk maken waar men wil staan.

Van mijnentwege is dat dus zeer duidelijk:
Ik wil door gaan als een Broeder in Christus en dus een volger ben van de ware Jezus Christus of Jeshua ben Yoseph. Zodoende ben ik dan als Christadelphian ook een volger van Jezus of volger van Jeshua en dus ook een Jeshuaist.
Het Jeshuaist of volger van Jezus zijn neemt niets weg van mijn Christadelphian zijn. Integendeel geeft het eerder te kennen dat ik het belangrijker vindt om Jeshua = Jezus na te voglen dan een wereldse organisatie na te volgen.

Aan u de keuze of u zich blijvend wil uitgeven als een (trinitarische) christen of u anderen duidelijk wil maken dat u voor de ware Jezus of Jeshua kiest en zo u ook uitgeeft als Jeshuaist of "Volger van Jeshua" of "Volger van Jezus".

Door u te camoufleren en niet openlijk uit te komen voor wat soort christen u bent getuigd u van welke houding u in het geloof wenst aan te nemen.

Jezus (Jeshua) heeft duidelijk zijn volgelingen opgeroepen een duidelijk standpunt in te nemen en in hem te geloven en hem te volgen, door ook afstand te nemen van de wereld en zijn vele tradities.

Ware christenen zouden dan ook die leerstellingen van Jezus moeten navolgen en moeten durven getuigen dat zij een volgeling vna hem zijn en aldus moeten durven zeggen dat zij een Jeshuaist zijn.

+

Voorgaande
  1. Wanneer u een ware volger van Jezus wil zijn #1 Geestelijke ondersteuning
  2. Wanneer u een ware volger van Jezus wil zijn #2 Christenheid tegenover christendom 
  3. Wanneer u een ware volger van Jezus wil zijn #3 Groeiende beweging uit Joodse sekte De Weg 
  4. Wanneer u een ware volger van Jezus wil zijn #4 Openbare prediking en Wederdopers 
  5. Wanneer u een ware volger van Jezus wil zijn #5 Volgers van een godheid Jezus of navolgers van de ware Jezus

Wanneer u een ware volger van Jezus wil zijn #3 Groeiende beweging uit Joodse sekte De Weg

In de eerste eeuw kwamen er meer en meer mensen bij de groep die de Joodse leermeester Jeshua (Jezus Christus) wilden volgen. Geleidelijk aan groeide de Joodse sekte De Weg uit tot een groepering met over verscheidene streken meerdere verspreide groepen.

Het stak echter de ogen uit van de Joden dat er in die beweging niet-joden zaten. Daarom kwamen er meer en meer synagogen welke hun gebedshuis sloten voor leden van die als Joodse sekte gekende beweging.

Erger werd het in de daarop volgende eeuwen wanneer de volgers van de Christus zich als christenen apart gingen definiëren. De Joden met de Romeinen verzetten zich tegen die beweging en durfden zelfs zo ver te gaan om hen te liquideren. Hierdoor vonden vele volgers van Jeshua, of 'christenen' zich genoodzaakt om zo veel mogelijk in de schaduw te blijven en zich niet kenbaar te maken als "volger van Jeshua" (of volger van Jezus). Het navolgen van Jezus was een levensbedreigende zaak geworden.

Jezus had hier ook voor gewaarschuwd dat de keuze om hem te volgen moeilijkheden kon teweegbrengen. Hij wees eveneens ook op het gevaar van het zwaard dat zou optreden tegen hen die voor hem kozen.

De Joden die Jezus wensten te volgen hadden onderling het eerst ook moeilijk met niet-joden die zich bij hen wilden aansluiten, maar uiteindelijk stemden zij er in toe en gingen zelfs ook akkoord dat die niet-joden of de goyim zich niet aan de Joodse wetten moesten onderwerpen. Als Messias belijdende Joden werden die Joden later ook wel als Messiaanse Joden aanschouwd, terwijl de niet-joden als christenen werden benoemd. Samen vormden zij dan leden van de christenheid.

In de 4° eeuw kwam er in de christenheid echter een enorme scheuring waarbij het christendom ontstond en de ware volgers van Jeshua (of Jeshuaisten) het onderspit moesten delven voor diegenen die met de Romeinse keizer Constantijn de Grote het op een akkoord gooiden om hun leermeester Jeshua zijn naam te veranderen in Issou of Jesus, wat "Heil Zeus" betekend, en hem met die Zeus gelijk te stellen, eerst als een tweedelige godheid en in latere jaren als een Drie-eenheid, welk in het Niceense akkoord werd onderschreven.

Deze breuk tussen aanhangers van die Romeinse overeenkomst, met de leer van de Drie-Eenheid, en diegenen die wensten getrouw te zijn aan de leringen van Jeshua of Jezus Christus zoals de Joodse leermeester nu meer gekend geraakte.

Uit de teksten van de heilige Schrift kunnen wij opmaken dat er verdeeldheid zou komen en dat valse leermeesters en valse profeten zouden opstaan om de  mensen te misleiden en terug van God weg te trekken.
Door de eeuwen heen kwamen nog meerdere scheuringen waarvan de reformatorische de meest gekende is en het protestantisme teweeg bracht.

Zo kan men stellen dat uit de groepering van de Weg enkel de getrouwen aan de ware leer van Jeshua  zouden moeten erkend worden als ware volgers van Jezus. In de protestantse zo wel als in de katholieke Kerk kunnen wij de meerderheid vinden die zich niet aan de God van Jezus houden, maar Jezus zelf tot hun god gemaakt hebben.

Volgens de Schrift zou er naar het einde der tijden een kentering komen en zouden meerderen opstaan om de Waarheid te prediken. Wij zijn nu in zulk een tijd gekomen waar er meer Waarheidspredikers optreden en mensen trachten duidelijk te maken hoe de vork in de steel zit.

+

 Volgende

Thursday 7 January 2016

Rabbijn Van de Kamp: Kloof tussen joden en christenen blijft

English: ofra & tal mozes memorial in alfe...
English: ofra & tal mozes memorial in alfei menashe עברית: אנדרטה לזכר עופרה וטל מוזס באלפי מנשה, Original Image Name:אנדרטה לזכר עופרה וטל מוזס באלפי מנשה, Notes:פסל הברונזה של שוש חפץ, נמצא ברחוב גלבוע בנקודה הצופה על הכביש העולה לאלפי מנשה בו היה הפיגוע שבו נספו עופרה מוזס ובנה טל., Location:אלפי מנשה (Photo credit: Wikipedia)
Een veertigtal orthodoxe rabbijnen, uit de VS, Israël en nog een aantal landen, heeft onlangs een verklaring uitgegeven waarin zij getuigen van hun betrokkenheid bij het christendom. De verklaring citeert rabbi Jacob Emden:
 „De christelijke Messias bracht een dubbele weldaad aan de wereld. Hij heeft de Thora van Mozes majestueus bekrachtigd en Hij verwijderde afgoden van de volkeren.”
 Ook verklaren de rabbijnen aan de hand van een ander citaat dat christenen
 „de joodse Bijbel van het Oude Testament hebben geaccepteerd als het boek van G’ddelijke openbaring.”

In de verklaring staat ook
„wij joden geloven dat G’d veel boodschappers gebruikt om Zijn waarheid te openbaren.”
De verklaring noemt het Tweede Vaticaans Concilie van de Rooms-Katholieke Kerk, dat de officiële leer van die kerk over het jodendom fundamenteel heeft veranderd.
Antisemitisme wordt afgewezen, het eeuwige verbond tussen G’d en Zijn volk wordt bevestigd en de latere pausen beschrijven joden inmiddels als
 „onze oudste broeder” en „vaders in het geloof.”

De orthodox-joods rabbijn  Lody B. van de Kamp reageert hier op in het Reformatorisch Dagblad: >

Wednesday 22 December 2010

Apple of Gods eye

“For  thus saith Jehovah of hosts: After glory hath he sent me unto the  nations which plundered you; for he that toucheth you toucheth the apple  of his eye.”(Zechariah 2:8 ASV)

God has revealed himself to the world in ways that we can understand.  He has given us His Word in which He also shows His concern about the  Jews – God’s people and the ‘apple of his eye’ (Zechariah 2:8).

God chose Israel as a nation to show forth his glory:
“For  thou art a holy people unto Jehovah thy God: Jehovah thy God hath  chosen thee to be a people for his own possession, above all peoples  that are upon the face of the earth.” (Deuteronomy 7:6 ASV)

God said that the Jews are the evidence of his existence:
“Ye  are my witnesses, saith Jehovah, and my servant whom I have chosen;  that ye may know and believe me, and understand that I am he: before me  there was no God formed, neither shall there be after me.” (Isaiah 43:10  ASV)
Genesis chapter 12. God made promises to  Abraham, the first Jew – that  he would have descendants (the Jews), a  land (Israel), that because of  him not just they but the whole world  would be blessed. Jehovah  made further promises to Abraham's ancestors ,   Isaac and Jacob.

Much  later, in Galatians 3 verse 16, we learn  that these promises also refer  to Jesus Christ: “To Abraham and his  seed were the promises made,” and  that seed (descendant) is Jesus.The  covenant later  opened out to include people of all races who are  faithful (Galatians  3:28-29;  Psalm 103:17-18; Psalm 50:16-23).

There  are prophecies about the nation that are yet to be fulfilled. All  the  indications are that they will be fulfilled soon. (Read Zechariah   chapters 12 and 13.)

Read more about it in:

Wednesday 15 December 2010

Citizens to take an oath of loyalty to Israel

The Israel Democracy Institute’s latest Democracy Index reports that 54 percent of Israelis favour requiring citizens to take an oath of loyalty to Israel as a “Jewish and democratic state” as a condition for being allowed to vote. This bad idea should be opposed on principled and pragmatic grounds alike.




Of the approximately 7.23 million Israelis in 2009, about 76% were counted as Jewish, though some of those are not considered Jewish under Orthodox Jewish law. Since 1989, nearly a million immigrants from the former Soviet Union have arrived in Israel, making this the largest wave of immigration since independence. In addition, an estimated 105,000 members of the Ethiopian Jewish community have immigrated to Israel, 14,000 of them during the dramatic May 1991 Operation Solomon airlift. 32.9% of Israelis were born outside of Israel.
Story here. . .

Thursday 11 November 2010

Synode: Jezus annuleerde Bijbels 'Gekozen volk'

De belofte van de Schepper in de Bijbel die het Beloofde Land voorzag voor het Joodse volk is niet langer geldig, kondigde een katholieke synode aan.

Een Amerikaanse aartsbisschop heeft aan de Synode uitgelegd dat de belofte van de Schepper "door de aanwezigheid van Christus werd afgeschaft. " In een beslissing die voorzeker een woedende reactie van vele Joodse leiders zal veroorzaken, beëindigde de synode met de conclusie dat "toevlucht naar theologische en Bijbelse posities die het Woord van G-d verkeerd gebruiken te rechtvaardigen om de vele onrechten te rechtvaardigen  niet aanvaardbaar is". Nochtans, kondigde een inherent tegenstrijdige Synode ook de verklaring aan, "Dezelfde Bijbelse Geschriften verenigen ons; het Oude Testament, het Woord van G-d zijn voor u en ons beide ... Wij geloven in de beloften van God en zijn overeenkomst gegeven naar Abraham en naar u. Wij geloven dat het Woord van G-d eeuwig is".

Dit is een belangrijk misverstand van de Waarheid van het Woord van God. God heeft de Joodse mensen niet uitgesloten. Zij zijn Zijn uitverkoren volk en Zijn gekozen mensen. Nu en voorgoed. Wij weten dit voor zeker wegens 2 hoofdzaken. Jeremiah 31 zegt dat indien hemel zichzelf zou kunnen opmeten of indien men ooit naar het midden van de aarde zou kunnen gaan - dan zal God  zijn mensen uitsluiten.
Apart van sciencefictionfilms zijn deze dingen nooit bereikt zo blijven de Joden het Volk van God. Interesserend dat het "Rachel wenend" citaat  in het vorige artikel komt van Jeremiah 31 waarin  God ook spreekt van Israël samen te brengen of te vergaren naar HET LAND! Maar wat van de brief naar de Galaten 3:28 die zegt dat er is noch Jood noch Niet-jood of heiden en wij allen één zijn in Christus Jezus? Dit betekent eenvoudig dat of wij Jood of Niet-jood geboren zijn, wij beide nu een gelijk gelegenheid hebben om door Jezus gered te worden. Niet-joden kunnen aangenomen Joden worden – geënten aan de Joodse olijfboom. De beloften tot Abraham zijn dan ook toepasselijk voor ons!

Galaten 3:28-29  (WV78)  Er is geen Jood of heiden meer, er is geen slaaf of vrije, er is geen man en vrouw: allen tezamen zijt gij een persoon in Christus Jezus. Maar als gij bij Christus hoort, dan zijt ge ook Abraham, ‘nageslacht’, erfgenamen krachtens de belofte.

Precies zoals man en vrouw nog steeds zo bestaan, bestaan de Jood en Niet-jood. Het vers betekent dat IEDEREEN nu door doop in Christus kan gered worden. Maar doop maakt ons eigenlijk tot Jood (betrekking hebbend op Abraham)!!

Sunday 7 November 2010

Chrislam

Dit weekend, zal de Memorial Drive presbyteriaanse Kerk in Houston samen met christelijke gemeenschappen in Atlanta, Seattle en Detroit een serie van preken beginnen die is ontworpen om een oecumenische verzoening tussen christendom en Islam te produceren.



Sommigen voelen dit als ongepast aan en noemen het denigrerend: "Chrislam".

Nochtans wil de wereld niet naar een Chrislam evolueren maar zou het wel goed zijn als de drie zogenaamde monotheïstische godsdiensten met elkaar zouden verzoenen en niet in elkaars vaarwater ten strijde trekken.
Voor sommigen is het een steen des aanstoots dat naast de preken de zondagsschoollessen zich zullen centreren op de geïnspireerde leerstellingen van de Profeet Mohammad . Voor hen kan het niet dat Korans in de kerkbanken naast de Bijbels zullen geplaatst worden.

Het begrip van Chrislam, nu omhelst door zulke predikanten als Rick Warren en Robert Schuller, blijken opgedoken te zijn uit een programma met de betekenis van te "houd van uw buur" in  Gratie Genootschap Kerk in Atlanta, Georgië.

Dat is juist de boodschap die Christus ons heeft mee gegeven. Hier ligt onze taak als Christenen te tonen waar wij naar toe moeten gaan en welke weg samen in gemeenschap kunnen afleggen, gelovigen, anders gelovigen en niet gelovigen. Daar ligt de kracht van het Christendom. Het hoeft niet te vrezen indien het degelijk gefundeerd is. Anders zal het zich wel vragen moeten stellen.

Lees hier meer over: > CHRISLAM SPREADS THROUGHOUT AMERICA

Monday 14 June 2010

Genetic study sheds light on Jewish diaspora

Scientists have shed light on Jewish history with an in-depth genetic study.

The researchers analysed genetic samples from 14 Jewish communities across the world and compared them with those from 69 non-Jewish populations.
Their study, published in Nature, revealed that most Jewish populations were "genetically closer" to each other than to their non-Jewish neighbours.
It also revealed genetic ties between globally dispersed Jews and non-Jewish populations in the Middle East. This fits with the idea that most contemporary Jews descended from ancient Hebrew and Israelite residents in the Middle Eastern region known as the Levant. It provides a trace of the Jewish diaspora.

Doron Behar from Rambam Health Care Campus in Haifa, Israel, led an international team of scientists in the study. He described it as a form of "genetic archaeology".
"It seems that most Jewish populations and therefore most Jewish individuals are closer to each other [at the genetic level], and closer to the Middle Eastern populations, than to their traditional host population in the diaspora," he explained.

In Genesis we read that God created all life on earth. He uses the phrase “seed after his kind” to describe how trees, fruit etc would replicate. The same applies not only to plants but also to animals and humans. In relation to this phrase “after his kind” Strong's says “Groups of living organisms belong in the same created "kind" if they have descended from the same ancestral gene pool.”

In God’s sight there are 2 gene pools for humans. Jewish and Gentile. The study above shows this is the case. The wonderful news is though that though we technically belong to the Gentile gene pool we can be grafted in to the Jewish one and share in their wonderful promises made to the original father of the Jewish nation – Abraham.

For as many of you as have been baptized into Christ have put on Christ…..And if ye be Christ’s, then are ye Abraham’s seed, and heirs according to the promise. (Galatians 3:27,29)

Andy walton in his Weekly World Watch >
$Account.OrganizationName
Weekly World Watch 6th - 12th June 2010‏

Tuesday 16 March 2010

Wordlist & Chronology Judaïsm

For our Dutch readers and those interested in words and their meaning, you can find a webpage with the meaning of Jewish words, translated to Dutch on:

http://www.katinkahesselink.net/faq/w_joods.html

And of the Chronology of Judaïsm, Christianity and philosophy:

http://www.katinkahesselink.net/faq/chron_west.html

Woordenlijst Jodendom

Als wij Bijbelstudie doen kunnen wij niet naast de Joodse Geschriften zien. De Hebreeuwse Boeken zijn essentieel maar ook de kennis van Joodse woorden lijkt onontbeerlijk.
Indien u een Joods Woord wil opzoeken kan deze link van pas komen:

http://www.katinkahesselink.net/faq/w_joods.html

Verder is de Chronologie van het Jodendom, christendom en filosofie ook te vinden op:

http://www.katinkahesselink.net/faq/chron_west.html

Thursday 11 March 2010

Israël, het Joodse volk en Christenen

Een Bijbelse visie op Israël… so what?


Veel Christenen vergeten wel eens de band van het Christendom met het Jodendom. De Nazareen Jezus Christus, Yehsgua, de beloofde Messias, was niet enkel de Gezlfde van de Allerhoogste, hij was ook een praktiserend Jood.

En het Joodse volk was het geliefde volk van God. Doorheen de Bijbel, de gehele Schrift (Oude en Nieuwe Testament) lees je over dat volk en hoe God er mee om ging.
Gods liefde voor Israël zie je door de hele Bijbel heen terugkomen. Uit alle volken heeft God Zijn keus op dit volk laten vallen. Niet omdat de Israëlieten zo gehoorzaam waren of omdat ze zo groot en sterk waren (verg. Deut. 7:6), maar gewoon omdat God hen liefhad en liefheeft. god heeft steeds zijn profeten, of woordvoerders van God, naar dit uitverkoren volk gestuurd. Hij heeft hen steeds begeleid en met raad en daad bijgestaan.

Ook Jezus was enorm begaan met het Joodse volk en richte zich tot hen on hen te waarschuwen, terecht te wijzen en te onderrichten.In Mattheus 15:24 lezen wij: "Ik ben slechts gezonden tot de verloren schapen van het huis Israëls". Alsook krijgen zijn discipelen bij hun uitzending de instructie mee: "Wijkt niet af op een weg naar heidenen, gaat geen stad van Samaritanen binnen; begeeft u liever tot de verloren schapen van het huis Israëls"(Mattheüs 10:5,6).

Christian Stier zegt: "De Joden mogen Hem als volk dan niet hebben aangenomen, door Zijn dood en opstanding heeft de Heere Jezus wel degelijk de weg gebaand waarlangs ze vroeger of later alsnog tot Hem kunnen komen. Israëls ongeloof heeft namelijk geen definitieve streep door Gods plannen gehaald. Het is en blijft Zijn volk, zo blijkt o.a. uit de woorden van Paulus: "Ik vraag dan: God heeft Zijn volk toch niet verstoten? Volstrekt niet! Ik ben immers zelf een Israëliet, uit het nageslacht van Abraham, van de stam Benjamin. God heeft Zijn volk niet verstoten, dat Hij tevoren gekend heeft (Romeinen 11:1). En ter bevestiging dat God doet wat Hij belooft, schrijft hij in hetzelfde hoofdstuk dat "de Verlosser uit Sion zal komen en de goddeloosheden van Jakob zal afwenden"."

God maakt ons door het profetisch Woord heel veel bekend over de toekomst van Israël en de andere volken. Het is zo uniek dat, na eeuwen van ballingschap en verstrooiing, sinds 1948 de staat Israël weer haar plaats onder de volken heeft ingenomen. Hiermee zijn veel profetieën tot leven gekomen. Ook de huidige spanningen in het Midden-Oosten, het toenemende antisemitisme, de eenwording van Europa, enz. zijn allemaal signalen van de eindtijd die door de profeten voorzegd zijn.

Lees meer over
1. Gods liefde voor Israël; 2. Israël als voorbeeld; 3. Moeilijke Bijbelteksten vallen op hun plaats ; 4. Het belang van Israëls profetieën; 5. Onze Redder is Joods Een Bijbelse visie op Israël… so what?

Wednesday 3 February 2010

Joodse nakomelingen

De Joodse bevolking van Palestina ging na een opstand tegen de Romeinen in het jaar 70, gedwongen in ballingschap. Bijna tweeduizend jaar leefden ze in de diaspora, daarna keerden ze naar Palestina terug, waar ze in 1948 de staat Israël stichtten.

Shlomo Sand schreef in 2008 in het Hebreeuws het boek ’Wanneer en hoe is het joodse volk uitgevonden?’ In 2009 volgde de Engelse vertaling: ’The Invention of the Jewish People’. In de jaren zeventig van de vorige eeuw baarde de auteur Arthur Koestler opzien met zijn boek ’The thirteenth tribe’ (’De dertiende stam’).

De microbioloog Jits van Straten verdiepte zich in de oorsprong van de joden en schreef een boek over het onderwerp, althans een onderdeel daarvan: ’De herkomst van de Asjkenazische joden: de controverse opgelost’. Daarin maakt hij gebruik van historisch-demografisch, genetisch, archeologisch en linguïstisch onderzoek.

Jits van Straten wijst op de intrigerende genetische verwantschap tussen Jemenitische joden en Palestijnen. Genetisch onderzoek legt verder wezenlijk verschillen bloot tussen Marokkaanse, Tunesische en Jemenitische joden.

Bij veel genetisch onderzoek van joodse populaties ontbreekt overigens, zo merkte Van Straten, een controlegroep van niet-joden uit dezelfde omgeving. Daarmee zou je kunnen aantonen dat een joodse gemeenschap in een bepaalde regio genetisch niet of weinig afwijkt van de niet-joodse buren. Die waarneming blijft zonder de juiste controlegroepen al bij voorbaat buiten beeld.


 Ethiopische Joden in gebedstenu. Veel Ethiopische christenen beweren van Joodse komaf te zijn. Volgens Jits van Straten is 'Jood' als etnische aanduiding een mythe.
Ethiopische Joden in gebedstenu. Veel Ethiopische christenen beweren van Joodse komaf te zijn. Volgens Jits van Straten is 'Jood' als etnische aanduiding een mythe. © FOTO AP
Lees meer > DNA wijzigt joodse geschiedenis

Wednesday 8 July 2009

Vroege Kerk groeide slechts geleidelijk

'Vroege Kerk groeide slechts geleidelijk'
Dr. E. P. Meijering, emeritus lector aan de Universiteit Leiden en gasthoogleraar aan de Vrije Universiteit vindt dat de voorstelling dat de Vroege Kerk onder voortdurende verdrukking snel de wereld veroverde niet klopt . Er was aanvankelijk niet veel vervolging en het christendom groeide geleidelijk, zegt hij. Nog tot in de derde eeuw was het veel kleiner dan het jodendom.

Voor zo’n honderd studenten sprak Meijering dinsdag op de eerste dag van de landelijke zomerconferentie van de reformatorische studentenvereniging CSFR in het Brabantse Alphen een lezing uit over de historische context van de Vroege Kerk, getiteld 'In den beginne'.

De groei van het vroege christendom illustreerde hij met een aantal cijfers. Terwijl het aantal inwoners van het Romeinse Rijk rond de 60 miljoen lag, wordt het aantal christenen rond het jaar 100 geschat op 10.000. Rond het jaar 200 zijn dat er 200.000 en pas rond 300 na Christus zijn er ongeveer evenveel christenen als joden: tussen de 6 en de 9 miljoen. Het aantal christenen neemt in de vierde eeuw toe tot 50 procent van de bevolking, maar het is de vraag hoe diepgaand al die bekeringen zijn geweest, aldus dr. Meijering.

De breuk met het jodendom is een belangrijke ontwikkeling in de Vroege Kerk, stelde Meijering. „Het christendom begon als een joodse sekte. Wat Jezus verkondigde, paste op zich goed binnen de breedte van het toenmalige jodendom. Hij verwachtte een ingrijpen van God en riep de mensen op hun leven daarop af te stemmen. Als ze Zijn woorden zouden gehoorzamen, zouden ze niet omkomen in het oordeel.”
De breuk ontstond pas toen het Evangelie ook onder de heidenen werd verkondigd. „Christenen en joden gingen uiteindelijk niet in de eerste plaats uit elkaar vanwege verschil van mening over Wie Jezus was, maar vanwege het al dan niet houden van de joodse wetten. De spijswetten waren heel belangrijk voor de joodse identiteit. Toen de christenen niet meer van de heidenen eisten dat ze zich aan deze wetten hielden, gingen de wegen uit elkaar.”

Lees verder in het Reformatorisch Dagblad

Thursday 25 June 2009

Kerk moet wél bidden voor bekering Joden

'Kerk moet wél bidden voor bekering Joden'

Het ligt, zei dr. A. J. Plaisier vorige week, "niet op de weg van de kerk om te bidden voor de bekering van Joden." Volgens de scriba van de Protestantse Kerk staat dit "te veel in het kader van Jodenzending." In De Waarheidsvriend (uitgave van de Gereformeerde Bond binnen de Protestantse Kerk) gaat drs. P. J. Vergunst op zijn uitspraak in.

"Kerk moet wél bidden voor bekering Joden", vermeldt de omslag van De Waarheidsvriend van deze week.
"Vrede met God ontvangen we in de weg van bekering”, schrijft Vergunst, algemeen secretaris van de Gereformeerde Bond, in zijn bijdrage, „en daarom begrijpen we de scriba van de Protestantse Kerk niet als hij aangeeft dat de kerk niet voor de bekering van de Joden bidden moet. Het Nieuwe Testament gaat ons hierin immers voor."

Dr. Plaisier deed zijn uitspraak vorige week tijdens een ontmoeting met de pers in Utrecht, naar aanleiding van een reis die hij maakte naar Israël en de "bezette gebieden." Een journalist van dagblad Trouw vroeg hem hoe hij aankijkt tegen het feit dat er in zijn kerk nog altijd wordt gebeden voor de bekering van Joden. Hij refereerde hierbij aan een "bidstond voor de bekering van Joden" in Waddinxveen.

- Kerknieuws nl

Lees verder in het Reformatorisch Dagblad

Lees ook: 'Kerk moet niet bidden voor bekering Joden'

Wednesday 24 June 2009

Koogle zoekt koosjer

Koogle zoekt koosjer

Orthodoxe joden hebben een speciale zoekmachine ontwikkeld die allerhande volgens hen immorele informatie niet naar voren brengt. De machine heet Koogle, een woordspeling tussen de naam van de bekende zoekmachine Google en koosjer, dat inhoudt dat iets strookt met de joodse principes.

Koogle moet rabbijnen ervan overtuigen dat joden die strikt in de leer zijn, toch kunnen surfen. Volgens sitebeheerder Yossi Altman worden vooral veel afbeeldingen van vrouwen uit de zoekresultaten gefilterd. Ook worden producten die volgens de joodse rabbijnen niet mogen worden gekocht, zoals televisies, niet zichtbaar gemaakt in digitale winkels.

De zoekmachine zorgt er bovendien ervoor dat op sabbat, de joodse rustdag, niets op het net gepost kan worden. "Als je op sabbat online probeert iets aan te schaffen, dan loop je vast'', aldus Altman.

Bron: ANP

Monday 9 February 2009

De wederkomst en de eindtijd #3 Let op de Vijgeboom

De wederkomst en de eindtijd
LET OP DE VIJGEBOOM

VROEG in de ochtend van de laatste week van zijn aardse leven liep jezus vanuit Bethanië naar jeruza­lem. Op de weg daarheen zag Hij een vijgeboom, die de aandacht trok omdat hij al in blad was. Er had dan vrucht erop moeten zijn, en om­dat Hij honger had ging Jezus zoeken, maar vond niets.

Dit is precies wat iemand in een van zijn gelijkenissen had gedaan. "Iemand bezat een vijge­boom, die in zijn wijngaard was ge­plant, en hij kwam om vrucht daaraan
te zoeken en vond er geen (Lucas 13:6). Er volgt in dit verhaal een ge­sprek met de tuinman. "Zie, het is nu al drie jaar, dat ik vrucht aan deze vijgeboom kom zoeken en ik vind ze niet. Hak hem om! Waarom zou hij de grond nutteloos beslaan? Hij antwoord­de en zeide tot hem: Heer, laat hem nog dit jaar staan, ik zal er eerst nog eens omheen graven en er mest bij brengen, en indien hij in het komende jaar vrucht draagt, dan is het goed, maar anders, dan moet gij hem omhak­ken."

Na drie jaar vergeefse arbeid bleek de olijfboom Israël onvruchtbaar te zijn. Op de laatste avond zei Jezus tegen de discipelen: "Indien Ik niet de werken onder hen gedaan had, die niemand anders gedaan heeft, zouden zij geen zonde hebben; maar nu heb­ben zij, hoewel zij ze gezien hebben, toch Mij en mijn Vader gehaat" (Johannes 15:24). Daarom had God bepaald dat de natie ten val zou komen. Dat gaf jezus in het zicht­bare teken van het verdorren van de vijgeboom buiten Jeruzalem, op indrukwekkende wijze te kennen.
De profeet Micha had zeven­honderd jaar eerder deze teleurstelling met onvruchtbaar Israël voorzegd. "Wee mij, want het ismij gegaan als bij de inzameling van het ooft, bij de nale­zing van de wijnoogst: geen druif om te eten, geen vijg waarnaar mijn hart begeert" (Micha 7: I). De volgende woorden, die de beeldspraak verkla­ren, geven de verdrietige ervaring van Jezus goed aan: "De vrome is verdwe­nen uit het land en een oprechte is er onder de mensen niet ... Want de zoon minacht de vader; de dochter staat op tegen haar moeder, de schoondochter tegen haar schoonmoeder; des mensen huisgenoten zijn zijn vijanden" (v.2,6). Jezus citeerde deze laatste woorden als een profetie van de verdeeldheid in Israël over wie Hij was en de betekenis van zijn komst.

Wat de symbolische daad van het vervloeken van de vijgeboom in werke­lijkheid zou betekenen, gaf Jezus een paar dagen later te kennen in een ge­sprek met enkele discipelen. "Want er zal grote nood zijn over het land en toorn over dit volk, en zij zullen vallen door de scherpte des zwaards en als gevangenen weggevoerd worden on­der alle heidenen, en Jeruzalem zal vertrapt worden, totdat de tijden der heidenen zullen vervuld zijn" (Lucas 21 :23-24).

De val van Israël als natie

Niet voor de eerste keer dus zou Jeru­zalem verwoest worden, de tempel in brand gestoken en afgebroken, en het volk uit zijn door God gegeven land gedreven. Maar deze keer zonder de belofte van terugkeer na zeventig jaar maar aan het einde van een periode die niet nader wordt aangegeven: "de tijden der heidenen". Het land zou in het bezit komen, niet van één heidense veroveraar doch vele.

In zijn felle rede gericht tegen de Farizeeën en schriftgeleerden gebruikt Jezus het beeld van een vat die gestadig vol wordt. Door de profeten in Israël te hebben verworpen en vermoord, op dezelfde wijze zelfs de allergrootste Profeet te mishandelen en ook zijn apostelen, waren zij bezig de maat van hun ongerechtigheid tot de lippen te vullen. "Maakt ook gij de maat uwer vaderen vol!" (Mattheus 23:32).
Paulus nam dit beeld over toen hij, in een brief aan de gemeente te Thessalonica naar aanleiding van Joods ver­zet in hun stad, verwees naar het Jood­se ongeloof en hun vijandigheid: "die zelfs de Here Jezus en de profeten gedood en ons tot het uiterste gevolgd hebben, die Gode niet behagen en tegen alle mensen ingaan, daar zij ons verhinderen tot de heidenen te spre­ken tot hun behoud, waardoor zij te allen tijde de maat hunner zonden vol maken" (1Thessalonicenzen 2: 15-16). Om deze reden zou Gods toorn over hen ko­men.

Het grote teken in de eerste eeuw

Paulus' verkondiging van het evangelie in Thessalonica had, evenals in andere steden, sommigen tot het geloof in Christus en zijn wederkomst gebracht. "Gij hebt u bekeerd van de afgoden tot God, om de levende en waarachtige God te dienen, en uit de hemelen zijn Zoon te verwachten" (1 Thessalonicenzen 1: 10). Paulus' brieven aan deze gemeente laat zien hoe sterk het verlangen naar Jezus' verschijning was. Zozeer dat de ge­meente zeer bedroefd was over enkele leden die sinds Paulus' bezoek overle­den waren en die dus, naar zij meen­den, de heerlijkheid van de eerste ont­moeting met Hem zouden missen. Bovendien had een profeet in de ge­meente blijkbaar verkondigd dat de dag van zijn komst reeds was aangebroken (2 Thessalonicenzen 2:2).

Aangezien de Joodse natie eerst ten val moest komen, mochten gelovigen de wederkomst van de Here toch niet meteen verwachten. Dit voor de hand liggende antwoord op de kwestie wan­neer Christus weer zou verschijnen is, dan het argument dat Paulus gebruikt.


Tegen het einde van zijn leven was aan Gods trouwe dienaar Daniël een engel verschenen, die hem een overzicht gaf van de gebeurtenissen betreffende het volk Israël vanaf zijn eigen tijd onder de Perzische regering tot de dag van de opstanding in de eindtijd. In de loop van deze profetie werd ook de opkomst van de Romeinse macht voorzegd met zijn gevolgen voor Gods volk. Gezien de verstrekkende gevolgen hiervan was het onbegrijpelijk geweest als de engel hieraan stilzwijgend voorbij was gegaan. Paulus dan citeert een deel van deze profetie (Daniël 11:36-39) als een gebeurte­nis die zich moest voltrekken voor de komst van de Here: "eerst moet de afval komen". De afval die zou komen slaat op de Joodse rebellie (want dit is wat het woord 'afval' gewoonlijk bete­kende) met als gevolg dat de Ro­meinse macht de sterke "vestingen" (van Jotapata, Je­ruzalem, Herodi­urn, Machaerus en Masada) zou veroveren. Deze macht zou zich verheffen "tegen al wat God of voorwerp van verering heet, zodat hij zich in de tempel Gods zet, om aan zich te laten zien, dat hij een god is" (2 Thessalonicenzen 2:4). De profetie ging in 70 na Chr. in vervulling toen de Romeinse belegering van Jeruzalem eindigde met het in brand steken van de tempel en de oprichting van de heidense heilig­schendende vaandels van Rome op wat Jezus "de heilige plaats" noemde (Mattheus 24: 15).

Het grote teken in de eindtijd


 Evenals dan de verwoesting van Jeruza­lem en de verstrooiing van de Joden over alle landen het teken bij uit­stek in de eerste eeuw was, dat Christus niet met­een terug zou ko­men, zou het her­stel van Israël evenzeer het te­ken bij uitnemend­heid in de eindtijd zijn dat Christus' wederverschijning inderdaad op han­den was. Als dan het verdorren van een onvruchtbare vijgeboom het in­drukwekkende teken van de dood van de Joodse na­tie (maar niet ui­teraard het Joodse volk) zou zijn, evenzeer zou het uitbotten van de bladeren na een lange winter het teken boven alle tekenen zijn van Christus' komst op de wolken des hemels. Dit is dan de voor de hand liggende betekenis van Jezus' woorden in zijn profetie op de Olijfberg. "Leert van de vijgeboom deze les: Wanneer zijn hout reeds week wordt en de bladeren doet uitspruiten, weet gij daaraan, dat de zomer nabij is. Zo moet ook gij, wanneer gij dit alles ziet, weten, dat het nabij is, voor de deur" (Mattheus 24:32-33).

Het is wanneer wij, terugblikkend op de voorafgaande eeuwen, de brede ontwikkelingen in de wereld in be­schouwing nemen, dat het herstel van de Joden in het land van hun voorvade­ren gezien wordt als een groot won­der. Is er een volk op aarde dat zijn identiteit ondanks vele tegenwerkende gevaren zo goed heeft bewaard als het Joodse volk? Alleen in deze tijd, nu het volk weer een natie wordt, is het ge­vaar van assimilatie in andere landen sterk toegenomen. Hoe zou een volk, waarvan de grote meerderheid voor negentienhonderd jaar in vele landen verstrooid is, toch in het bezit kunnen komen van het land dat God hun voor­vaderen eens gaf? Er zijn inderdaad 'natuurlijke' verklaringen voor het his­torische fenomeen. Maar in dat geval hoe zouden de profeten, en Jezus in het bijzonder, deze ontwikkeling ooit hebben kunnen voorzien?

Dat het volk Israël thans op een verschrikkelijke aanvaring met het Arabische volk in het land en eromheen afstevent, is tegen deze uitleg geen bezwaar. Integendeel: dit is precies wat de profeten in Israël ook hadden voor­zegd. Jeremia begint een reeks profe­tieën over Israëls herstel in de eindtijd met de woorden; "want zie, de dagen komen, luidt het woord des HEREN, dat Ik in het lot van Israël en Juda een keer breng, zegt de HERE, en hen terug­breng in het land dat Ik aan hun vade­ren gegevèn hen, zodat zij het zullen bezitten" (Jeremia 30:3). Hierop wordt dan toegevoegd: "Wee, want groot is die dag, zondèr weerga; een tijd van be­nauwdheid is het voor Jakob; maar daaruit zal hij gered worden."

    Israëls benauwdheid ontstaat doordat de wereldvolken tegen het teruggekeerd volk optreden. In de profetieën van Joël en Zacharia wordt telkens gezegd: "Dan zal Ik alle volken tegen Jeruzalem ten strijde vergade­ren." Tot voor kort zou dit een zeer onverwachte wending zijn geweest. Nu al is duidelijk hoe sympathie voor de rechten van de Arabische volken in het land, de zogenaamde 'Palestijnen', steeds toeneemt. De algemene opvat­ting is dat dezen evenveel recht op het land hebben als de Joden. Bovendien spitst dit conflict zich toe op het recht van de 'Palestijnen' Jeruzalem te be­schouwen als hun hoofdstad, evengoed als Israël dat doet.

Ook hierover hebben Israëls profe­ten namens de Here gesproken en gezegd: "Te dien dage zal Ik zoeken te verdelgen alle volken die tegen Jeruza­lem oprukken" (Zacharia 12:9). "Te dien dage zal Ik Jeruzalem maken tot een steen, die alle natiën moet heffen; allen die hem heffen, zullen zich deerlijk verwonden. En alle volkeren der aarde zullen zich daarheen verzamelen" (Zacharia 12:3).

Het ophanden zijnde conflict om Jeruzalem tekent zich steeds duidelijker af en waarschuwt ons dat de langver­wachte wederkomst van de Here zeer dichtbij is. •

Vervolg > De Komende toorn

Met de Bijbel in de hand

Monday 8 December 2008

Verdrijving Joden had droogte tot gevolg

Verdrijving Joden had droogte tot gevolg

In de periode waarin er niet of nauwelijks Joden in Israël woonden, had het land te kampen met zeer ernstige droogte waardoor het landschap zelfs ingrijpend veranderde. Dat hebben geologen vastgesteld. Ze bevestigen daarmee de uitleg van een profetie door een rabbijn.
De rabbijn in kwestie, Menachem Kohen uit Brooklyn, New York, publiceerde vorig jaar het boek ‘Prophecies for the Era of Muslim Terror: A Torah Perspective on World Events’, waarin Hij schreef dat uit de Bijbel valt op te maken dat het land Israel van droogte heeft te leiden als het niet wordt bewoond door wat hij noemt de ‘rechtmatige eigenaars’, namelijk het Joodse volk.

Volgens rabbijn Kohen leed het land onder ernstige droogte vanaf de eerste eeuw na Christus tot in de twintigste eeuw. Hij baseert zich op Deuteronomium 28:23, 24. Dat is het hoofdstuk over de ‘zegen en de vloek’. Daar staat: ‘Ook zal de hemel boven uw hoofd van koper zijn en de aarde onder u van ijzer. De HERE zal poeder en stof over uw land laten regenen; van de hemel zullen die op u neerdalen, totdat gij verdelgd zijt’ (NBG’51).

Dat nu wordt bevestigd door wetenschappers. Geologen van de Universiteit van Wisconsin zeggen dat het klimaat al heel snel na het jaar 70, toen de Romeinen Jeruzalem verwoestten en de Joden werden verdreven, drastisch veranderde. Er viel aanmerkelijk minder regen. In sommige jaren viel zelfs geen druppel. En het landschap veranderde dramatisch.

Ze troffen bewijs voor hun stelling aan in de jaarringen van stalagmieten in de Soreq-grot nabij Jeruzalem. Een stalagmiet is een druipsteenpilaar van calciet die vanaf de grond omhoog groeit. Volgens de wetenschappers duurde de periode van ernstige droogte overigens van zo rond het jaar 100 na Christus tot pakweg 1100 na Christus. Aan het onderzoek werd meegewerkt door de Hebreeuwse Universiteit van Jeruzalem. De bevindingen van de wetenschappers worden binnenkort gepublicveerd in het Quaternary Research Journal.

Bron: Manna-vandaag